Είναι μια θέση που τελεί υπό εξαφάνιση. Αν τα βάλετε κάτω, δεν θα βρείτε πολλά 9άρια (παγκοσμίως) με την παλαιά έννοια του όρου, που να έχουν εναρμονιστεί με τις σύγχρονες ποδοσφαιρικές επιταγές. Αυτές επιτάσσουν μαρκάρισμα, συνεχή κίνηση στο χώρο (πάρει δεν πάρει μπάλα), σωστό σπάσιμο της μπάλας, ταχύτητα και – φυσικά- το εύκολο γκολ.
Η ΑΕΚ έχει τον Μάρκο Λιβάια. Ο καλύτερος συμπληρωματικός για ένα… καθαρόαιμο, ή κάποιον που να το «έχει» το γκολ. Όπως ο Αραούχο για παράδειγμα. Ο Πόνσε, για την ώρα, δεν δείχνει τέτοιος. Μοιάζει περισσότερο με τον Λιβάια. Αυτός που δεν χωράει καμία αμφισβήτηση για στο «το εστί» είναι ο Αλαξάνταρ Πρίγιοβιτς.
Όλα αυτά τα ωραία που λέμε για… καθαρόαιμα, για τους παίκτες που χρειάζονται «μισή» φάση για να σκοράρουν, για τους τύπους με το killer instinct… Όλα αυτά είναι ο Σέρβος επιθετικός του ΠΑΟΚ. Ένα λάθος του Λαμπρόπουλο και δεν το άφησε να πέσει. Πήρε, έτρεξε, εκτέλεσε και… γεια σας. Το ίδιο και στη φάση με το δεύτερο γκολ. Βγήκε εκτός από την περιοχή να δώσει στήριγμα στον Μάτος. Με το που… ξεφορτώθηκε την μπάλα πήγε. Καρφί, στο πρώτο δοκάρι. Μια επαφή ήταν αρκετή για το 2-0. Εστία, δεν κοίταξε…
Αυτές οι μικρές λεπτομέρειες είναι που κάνουν τη διαφορά και κρίνουν ένα ντέρμπι. Τα γκολ κερδίζουν τα παιχνίδι, η ομάδα που θα έχει στην ενδεκάδα της αυτόν που θα βάλει την μπάλα στα δίχτυα στις φάσεις που θα δημιουργήσει είναι αυτή που θα πανηγυρίσει στο τέλος ενός ντέρμπι.
Κουβέντα για τη δυναμική και το ρόστερ των μεγάλων στο ελληνικό πρωτάθλημα αν ξεκινήσει, θα ανοίξει τόσο που, δεν θα τελειώσει ποτέ. Καθεμία έχει προτερήματα και αδυναμίες. Ο ΠΑΟΚ, δεδομένα, έχει τον καλύτερο επιθετικό στο πρωτάθλημα. Με αυτόν, τον Πρίγιοβιτς, θα μπορεί να κερδίζει και τις μέρες που δεν είναι ανώτερος από τον αντίπαλό του.