Η «λίστα Πέτσα» κανονικά δεν θα έπρεπε να υπάρχει καν. Εξ’ αρχής η στήριξη στα media έπρεπε να έχει μια άλλη λογική. Αυτή της επιδότησης εργασίας. Κίνητρα με δυο λόγια στην εργοδοσία να διατηρήσει όλες τις θέσεις εργασίας με πληρωμές ανά εργαζόμενο. Όχι αυτή της καμπάνιας: «μένουμε σπίτι» και «μένουμε ασφαλείς». Σφάλμα, που βγάζει στη… σέντρα τους δημοσιογράφους και την Κυβέρνηση.
Το γεγονός δε πως άργησε να δοθεί στη δημοσιότητα η λίστα Πέτσα με τα ποσά που πήγε στο κάθε μέσο, ενίσχυσε ακόμα περισσότερο τη δημιουργία σκιών και εντυπώσεων. Ο Έλληνας πολίτης είχε βγάλει βέβαια ετυμηγορία. Αυτή για την Κυβέρνηση ήταν πως ήθελε να ελέγξει τα media. Για τα μέσα ήταν ο διαχωρισμός. Αυτά που πήραν καλό «πακέτο» εσκεμμένα στήριζαν την τρομολαγνεία. Αυτά που δεν τα «τσέπωσαν», πως επί τούτου αναπαρήγαγαν θεωρίες συνομωσίας. Όλοι χαμένοι, με δυο λόγια.
Το κακό είναι πως καμία Κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να αποδείξει πως δεν είναι ελέφαντας μετά από όλο αυτό. Και όλα ορθά να τα έκανε (που δεν τα έκανε, μη γελιόμαστε), ουδείς θα επαινούσε την πρωτοβουλία. Διότι οι δημοσιογράφοι έχουν «μαυριστεί». Πάει και τελείωσε. Είναι ένα επάγγελμα που δεν θα είναι αρεστό από το κοινό.
Κάπου εκεί χάνεται και το δικαίωμα που έχει ο καθένας στην απορία και την υπεράσπισή του. Λανθασμένα βγήκε καμπάνια ενημέρωσης. Βγήκε όμως. Κι από τη στιγμή που αυτή βγήκε, έπρεπε να γίνουν γνωστά και τα κριτήρια με τα οποία δόθηκαν. Αφενός για τον κόσμο που βλέπει καθημερινά το εισόδημά του να μειώνεται. Αφετέρου για όσα μέσα εμφανίζονται ριγμένα.
Αποτέλεσμα ήταν να υπάρχουν παράπονα. Η Κυβέρνηση είναι έκθετη. Κινήσεις όπως αυτές της Alter Ego –και άλλων μέσων- που επέστρεψαν τα χρήματα ξεχειλώνουν αρνητικά την κατάσταση ακόμα περισσότερο. Μακάρι να ήμαστε και εμείς σε θέση σαν Sportime να μπορούμε αν επιστρέψουμε τα χρήματα. Στο συγκεκριμένο μέσο βέβαια υπάρχει η συνήθεια να πληρώνονται όλοι στην ώρα και μια τέτοια απόφαση θα μας έφερνε ανακόλουθες στη «ρουτίνα» μας.
Παράπονα ασφαλώς και έχουμε. Ας μη γίνεται το μυαλό των αναγνωστών μας όμως «μπλέντερ». Το Sportime είχε τις αμφιβολίες του για τον τρόπο που διαχειρίστηκε το κράτος το κορονοϊό, το lockdown, τον ρόλο του Σωτήρη Τσιόδρα, τα οικονομικά μέτρα. Αυτές οι θέσεις, όπως συμβαίνει και στα αθλητικά γεγονότα, εκφράζονται από άποψη. Η διαδρομή στα δικά μας χωράφια είναι συγκεκριμένη. Γράφουμε και πληρωνόμαστε, όχι το αντίστροφο. Ο νοών νοείτο.
Από εκεί και πέρα όμως ένα ποσό δεν είναι απλά μερικά ευρώ. Από τη στιγμή που υπάρχει μια λίστα δημόσια, ένα site, μια εφημερίδα τίθεται στην κρίση του κοινού. Δεχόμαστε κριτική για όσα γράφουμε επειδή πήραμε λίγα. Τίθεται εν αμφιβόλω η αξιοπιστία μας επειδή δεν πήραμε πολλά. Διαλέγετε και παίρνετε. Αυτά ακούμε.
Μόνο που το πρόβλημά μας στη λίστα δεν είναι το ποσό αυτό καθαυτό. Ένα ποσό, ένα νούμερο όμως κάπου σε τοποθετεί. Σε μια βαθμίδα. Αυτή λοιπόν σε σχέση με όσα πήραν οι υπόλοιπα είναι αναλογικά λάθος. Είτε λόγω επισκεψιμότητας στο site, είτε λόγω διάδρασης του πρωτοσέλιδου της εφημερίδας. Αυτό ενοχλεί περισσότερο.
Σαφώς και δεν είναι το μόνο. Νοικοκυριά κλήθηκαν περάσουν με 534 ευρώ το μήνα. Μικροεπιχειρήσεις υποχρεώθηκαν να πληρώσουν το 60% του ενοικίου ενώ ήταν κλειστές. Υπάλληλοι στην εστίαση και τον τουρισμό δεν βρήκαν θέση εργασίας. Καινοφανές να «σκούζεις» για κάποιες παραπάνω χιλιάδες ευρώ σε διαφήμιση. Σύμφωνοι. Μόνο που διαφήμιση ονομάστηκε από όσους έδωσαν τα χρήματα.
Το Sportime και το www.sportime.gr –όπως και άλλα μέσα σαφώς- πλήρωσαν μειωμένο ενοίκιο; Έλαβαν κάποια διευκόλυνση; Υπήρξε μέριμνα και δυνατότητα να μείνουν ανενεργές οι εφημερίδες για όσο διάστημα δεν είχαμε αθλητική δραστηριότητα; Υπήρξε κάποια μέριμνα για να πληρωθούν οι 35 εργαζόμενοί του;