Aκούγοντας πολλούς νεοέλληνες κάποιας ηλικίας που έκαναν καριέρες πολιτικές, καλλιτεχνικές, ακαδημαϊκές στη μεταπολίτευση, να αναφέρονται στον «δικό μας Μίκη» στριφογυρίζει έντονα στο μυαλό μου το ερώτημα: Δικός τους Μίκης, από που και ως που; Τι σχέση μπορεί να έχει ο τρισμέγιστος Μίκης Θεοδωράκης με δημοφιλείς καριερίστες της μεταπολίτευσης;
Οι «Θεοδωράκηδες» σας παρέδωσαν την μεταπολίτευση και εσείς αποτύχατε!
Σας έδωσαν τη σκυτάλη, μέσα από αμέτρητους αγώνες, δυναμικά και με φόρα και εσείς συνεχίσατε με τζόκινγκ κάνοντας καριέρες με συμβιβασμούς ,δημόσιες σχέσεις και συναλλαγές.
Καπηλευτήκατε την τεράστια προσφορά τους ως (συμπτωματικά) ηλικιακά συνεχιστές τους, αντιγράφοντας μιμητικά τα βιογραφικά τους ,νομίζοντας πως με τιραντάκια, καπέλα και καμπαρντίνες θα πάρετε λίγο από την αύρα του ιδεολόγου αγωνιστή.
Όχι! Ο αγώνας για εσάς έληξε… Αποτύχατε και μαζί με εσάς απέτυχε και η Ελλάδα. Απέτυχε πνευματικά, ηθικά, ιδεολογικά, κοινωνικά και πάνω από όλα πολιτικά.
Η σημερινή πολιτική κατάσταση της χώρας πλέον, δεν συγκρίνεται ούτε με αυτήν της δεκαετίας του ’60 που ξέρουμε πόσα δεινά έφερε στον τόπο.
Αν ήσαστε στον στίβο θα σας έλεγα «κολάντζες», μοντέρνους περιπατητές ,που διεκδικούν με θράσος και τελικά καρπώνονται ,την εποχή της δικτατορίας του φαίνεσθε με φωσφοριζέ μπλουζάκια και μερικές σέλφι, την δόξα του πετυχημένου μαραθωνοδρόμου…
Που ήσασταν όταν βγήκε μπροστά, ενάντια στα μνημόνια, στα αντεθνικά νομοσχέδια ή στην συμφωνία των Πρεσπών; Αυτός μίλησε και εσείς δειλιάσατε… Προτιμήσατε να τον αφήσετε έκθετο σε καιάδες, αρνούμενοι ακόμα και να κοιταχτείτε στον καθρέφτη σας, φοβούμενοι μην παραδεχτείτε εσώψυχα πως είχε δίκιο.
Αν παρευρεθείτε στην κηδεία του, μην φωνάξετε όλοι μαζί ΑΞΙΟΣ , αλλά φωνάξτε ένα δυνατό ΣΥΓΝΩΜΗ, ένα συγνώμη που του οφείλετε όπως οφείλετε και σε όλους εμάς για την αποτυχία της μεταπολίτευσης.
Δεν έχετε καμία σχέση με τον τεράστιο Μίκη Θεοδωράκη, αυτός ήταν μια ζωή πύρινος, μεταλαμπαδεύοντας αξίες και ιδανικά σε όλους τους νεότερους.
Σαν ύστατο φόρο τιμής , μαζέψτε τα βιογραφικά σας και κάψτε τα σε δημόσια θέα με την ευχή και την ελπίδα μήπως παραδώσετε τη σκυτάλη στους επόμενους με μία, απειροελάχιστη έστω, εστία αναζωπύρωσης, για να μην πάει τελείως χαμένη η αναμμένη φλόγα που σας παρέδωσε…
Παραλάβατε σφαγεία που μύριζαν θυμάρι και θα παραδώσετε γραφεία αρωματισμένα με βρωμιά και δυσωδία….
Στον πνευματικό νόμο, εύχομαι να υπάρχει ξεχωριστό κεφάλαιο για αυτούς που είναι διατεθειμένοι να πεθάνουν για φιλανθρώπινες ιδέες και αξίες ακόμα και αν αυτές εκ πρώτης όψεως δεν δείχνουν Χριστοκεντρικές…
Καλό Παράδεισο Μίκη Θεοδωράκη
Περικλής Γκιόλιας
Διαβάστε ακόμη:
Μίκης Θεoδωράκης: H τελευταία συναυλία που έδωσε