Η δήλωση που έκανε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ήταν απαραίτητη για την προστασία των πνευματικών του παιδιών, των Χριστιανών και ταυτόχρονα την αποστασιοποίηση της Εκκλησίας από το στόμα των Χριστέμπορων.
Σε μια χρονική στιγμή που η πόλωση χτυπάει «κόκκινο», η βαρυσήμαντη παρέμβαση του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου ήρθε να βάλει μερικά πράγματα στη θέση τους. Είναι μια δήλωση που εμπνέει το ενωτικό πνεύμα της Εκκλησίας και θέτει τείχος προστασίας για τους χριστιανούς, προστατεύοντας τους από την ακατάσχετη σεναριολογία που έχει κατακλύσει τα ΜΜΕ την τελευταία εβδομάδα.
Το τελευταίο διάστημα βλέπουμε πως ο κλήρος και ο πιστός λαός βάλλονται από παντού. Ο κάθε στρατευμένος δημοσιογράφος προκειμένου να εξυπηρετήσει τις ανίερες σκοπιμότητες του, κατασκευάζει μια θεωρία συνωμοσίας που στοχοποιεί μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας, είτε αυτοί είναι Αρχιερείς, είτε ιερείς, είτε μοναχοί, είτε λαϊκοί. Πάνω στη λύσσα τους να στηρίξουν τις κομματικές «γραμμές» που τους δίνονται άνωθεν, θεώρησαν πως μπορούν να κάνουν την Εκκλησία – σάκο του μποξ, και να εκτοξεύουν όποια συκοφαντία και όποια αθλιότητα θέλουν.
Η παρέμβαση του Αρχιεπισκόπου ήρθε να προβάλει μια φωνή λογικής απέναντι σε όλο αυτό το πολεμικό κλίμα και να υπενθυμίσει σε όλες τις πλευρές που βρίσκονται στα «χαρακώματα», τι εστί Εκκλησία. Είναι μια δήλωση σοφά ζυγισμένη σε κάθε της λέξη και παράγραφο.
Η Εκκλησία εργάζεται πάντα για να ενώνει τον κόσμο και όχι να τον διχάζει. Η διχόνοια είναι ξένη για την ιερή αποστολή της και το σωτήριο έργο της. Ο σκοπός της είναι πολύ ανώτερος από πολιτικές και καιροσκοπισμούς. Ως Σώμα Χριστού που είναι, δεν διακρίνει τα μέλη της σε λιγότερο ή περισσότερο χρήσιμα. Δεν εμπλέκεται σε ιδεολογικές αντιπαραθέσεις. Δεν επιδιώκει τον κατακερματισμό της κοινωνίας σε κομμάτια και κόμματα, άλλα την εν Χριστώ ενότητα του λαού.
Σε όλες τις κρίσιμες καμπές τις ελληνικής ιστορίας, η Εκκλησία στάθηκε πάντα ως εγγυητής ενότητας και ομοψυχίας. Και στους δύσκολους καιρούς που μας περιμένουν μπροστά μας, μόνο με μια ενωμένη και δυνατή Εκκλησία, θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις μεγάλες προκλήσεις.
Όλοι αυτοί οι Χριστομάχοι που θέλουν να απομονώσουν την Εκκλησία από την κοινωνία και που λένε πως η Εκκλησία δεν πρέπει να εμπλέκεται στην πολιτική, αυτές τις μέρες χώνουν ξετσίπωτα τη μύτη τους στα εκκλησιαστικά θέματα, διακινούν άφθονα συκοφαντικά fake news και συμπεριφέρονται σαν «εξυγιαντές» της Εκκλησίας. Άρα, κατά αυτούς η Εκκλησία δεν πρέπει να ανακατεύεται στα της πολιτικής, άλλα η πολιτική και η δημοσιογραφία μπορεί να κάνει «μπαλάκι» την Εκκλησία και τους πιστούς ότι ώρα θέλει.
Αυτή η αρρωστημένη νοοτροπία που προσβάλει ευθέως τον χριστεπώνυμο κλήρο και λαό, έκανε τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο να μιλήσει για «βλάσφημη απόπειρα στοχοποίησης της Εκκλησίας» που δεν θα ανεχθεί. Ως σωστός πνευματικός πατέρας, προστατεύει τα παιδιά του από την αρένα με τα «θηρία». Αυτό είναι ένα δυνατό μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση, που πολλά ΜΜΕ το υποβάθμισαν ή έκαναν πως δεν το είδαν.
Ο Αρχιεπίσκοπος μίλησε ακόμα και για «παραχαράκτες της πίστης μας, που, εκμεταλλευόμενοι το θρησκευτικό συναίσθημα των ανθρώπων, επιζητούν να δημιουργήσουν οπαδούς και στρατούς».
Σε αυτή τη δήλωση, ο καθένας «είδε» τον εχθρό που φαντασιώνεται πως έχει απέναντι του. Ο καθένας την ερμήνευσε σύμφωνα με τη συναισθηματική φόρτιση του ή τις κομματικές επιδιώξεις του.
Αυτό που δεν κατάλαβαν ή κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν κάποιοι, είναι ότι ο Αρχιεπίσκοπος δεν «φωτογραφίζει» κάποιο συγκεκριμένο κόμμα, άλλα αναφέρεται στους πάσης φύσεως χριστέμπορους που κινούνται στον χώρο της πολιτικής, όποιοι και αν είναι αυτοί.
Το αγανακτισμένο «ως εδώ» του Αρχιεπισκόπου, έχει χρονικό εύρος που ξεκινά από πολύ πίσω και φτάνει ως τις μέρες μας. Κουβαλά μια δυσανασχέτηση ετών που ξέσπασε τώρα, που η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Δεν είναι μια ξαφνική «έκρηξη» που ήρθε από το πουθενά. Δεν στηλιτεύει κάποιο καινοφανές φαινόμενο, άλλα μια τακτική που ακολουθείται στην πολιτική πολλά χρόνια, από εκμεταλλευτές του θρησκευτικού συναισθήματος.
Δυστυχώς δεν έπαψαν ποτέ να υπάρχουν α λα καρτ «πιστοί» στην πολιτική σκηνή που ειδικεύονται στην πατριδεμπορία και τη χριστοκαπηλεία . Όμως αν ο Αρχιεπίσκοπος σκιαγραφούσε κάποιο συγκεκριμένο κόμμα – όπως λανθασμένα ισχυρίζονται κάποιοι – αυτό θα σήμαινε πως αναιρεί τον εαυτό του, αφού καταδικάζοντας δημόσια ένα κόμμα, ευνοείς κάποια άλλα , άρα εμμέσως παίρνεις πολιτική θέση. Όμως ο Μακαριώτατος κατέστησε ξεκάθαρο πως η Εκκλησία δεν κομματικοποιείται. Άρα οι αυθαίρετες ερμηνείες για «καρφιά» προς συγκεκριμένη κατεύθυνση, είναι εκ του πονηρού.
Οπότε μην σπεύδει ο οποιοσδήποτε να «χρωματίζει» τη δήλωση του Αρχιεπισκόπου με το τάδε ή δείνα «χρώμα». Ο Αρχιεπίσκοπος καταδίκασε όλους τους χριστέμπορους γενικώς, από όποιο «σκαλοπάτι» της πολιτικής και αν κινούνται αυτοί. Και το ποιός είναι χριστέμπορος και ποιός δεν είναι, απομένει να το ανιχνεύσει ο λαός.
Ο φανατισμός που υπάρχει στα κομματικά στρατόπεδα, δεν επιτρέπει σε πολλούς να δουν το οφθαλμοφανές, πως πρόκειται για μια δήλωση «χειρουργική» και ακριβοδίκαιη, που σε καμία περίπτωση δεν λειτουργεί διασπαστικά. Αν απαλλαχθούν από το πολιτικό μικρόβιο που τους καταδιώκει και ρίξουν μια πιο ψύχραιμη ματιά στα λεγόμενα του Αρχιεπισκόπου, θα εκπλαγούν…