Η ζωή του προπονητή αυτά έχει. Κρίνεται από το αποτέλεσμα. Απαξ κι αυτό είναι αρνητικό, κάτι έχει πάει στραβά. Το παραπάνω συμπέρασμα δεν αποτελεί πανάκεια, όμως στην περίπτωση του Παναθηναϊκού και του Γιώργου Δώνη, δεδομένα ισχύει. Διότι η ήττα στην Τούμπα από τον ΠΑΟΚ είναι καθαρή και δεν επιδέχεται αμφισβήτησης.
Σαφώς, βάσει εικόνας, η επιλογή του 4-4-2 στο συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν λανθασμένη. Μέχρι ένα σημείο όμως, υπάρχει κατανόηση. Ο τεχνικός του «τριφυλλιού» θέλησε να παίξει το ματς σαν… Παναθηναϊκός. Σαν τον Παναθηναϊκό που ονειρεύεται. Αυτόν που πρέπει να παίζει για τη νίκη σε κάθε παιχνίδι. Λέγοντας νίκη, στο μυαλό του Ελληνα τεχνικού, εννοούμε νίκη με ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας. Αδύνατο ακόμα γι’ αυτό τον Παναθηναϊκό, σε εκτός έδρας παιχνίδι κόντρα στον ΠΑΟΚ.
Το σκεπτικό με το οποίο κατάφερε να φτάσει αήττητος στην Τούμπα, ήταν η αιτία να χάσει με κάτω τα χέρια στη Θεσσαλονίκη. Αλλά πόσο να το κακολογήσεις; Όσο κι αν είναι κόντρα στη λογική του Δώνη, αυτό το παιχνίδι έπρεπε να το πάει με φιλοσοφία… κλεφτοπόλεμου. Ουδείς θα του ζητούσε τα ρέστα, αν το έπραττε. Κι όμως. Δεν είναι αυτό το μεγάλο λάθος του προπονητή του Παναθηναϊκού. Με το σχηματισμό του, με την άκρως επιθετική ενδεκάδα για τα δεδομένα του ματς, έστειλε ένα μήνυμα στους παίκτες του. Πριν τη σέντρα. Μήνυμα ενίσχυσης της προσωπικότητάς τους, της ψυχολογίας τους.
Από τη στιγμή όμως που είδε πως δεν του βγαίνει, δεν έπρεπε να χρονοτριβήσει πάνω από 45 λεπτά. Ο Χρήστος Δώνης στη μεσαία γραμμή δεν μπορούσε να δώσει βοήθειες σε κανέναν, μηδέ να προσφέρει στην ανάπτυξη του ματς. Δεν πήρε βοήθεια το κέντρο ούτε από τον Κουρμπέλη. Καμιά. Ο Μπουζούκης παίζοντας μπροστά από τον Ινσούα… λησμόνησε να σώσει στο μπακ αμυντικές βοήθειες. Οι Καμπετσής και Μακέντα πίεζαν μεν ψηλά, εντούτοις ουσιαστικά δεν βοηθούσαν. Ούτε μπόρεσαν με την παρουσία τους να κρατήσουν τον ΠΑΟΚ σε θέση άμυνας. Ο Δώνης τα είδε, τα σημείωσε, αλλά δεν άλλαξε τίποτε με την έναρξη του β’ μέρους.
Κι εκεί είναι το λάθος του. Διότι κάθε προπονητής σκέφτεται κάτι. Θεμιτό. Αν δεν βγει όμως, πρέπει να δράσει. Διότι από ένα σημείο και μετά, η επιμονή γίνεται εμμονή. Πίστεψε στο αρχικό του πλάνο ο Ελληνας τεχνικός, παρότι έδειχνε το πράγμα πως δεν… τσουλάει. Το γκολ του ΠΑΟΚ ήταν θέμα χρόνου. Έτσι κι έγινε. Μάλιστα το ματς πρόδιδε πως αν μπει το πρώτο, θα έρθει κι άλλο. Κι αυτό το είδαμε να εκτυλίσσεται. Το ευχάριστο για την επόμενη μέρα και τη διαχείριση της πρώτης ήττας στη σεζόν από τον Παναθηναϊκό, είναι πως ο Δώνης στις δηλώσεις του μίλησε για μάθημα. Πρώτα από όλα για τον ίδιο του τον εαυτό.