Ο καθένας έχει δικαίωμα να ορίζει την επικοινωνιακή πολιτική του. Όσο σκληρές κι αν είναι οι λέξεις που θα χρησιμοποιήσεις στην υπηρεσία αυτής, μπορεί ο καθένας να διαβάσει πίσω από αυτές. Με δυο λόγια, αυτό που θα πεις ή αυτό που θες να πεις είναι κατανοητό. Είναι κι αυτό που σε χαρακτηρίζει.
Πριν από λίγο υπήρξε διαρροή στον Τύπο πως ο αρχισυντάκτης του Sportime κατέθεσε αγωγή στον ισχυρό άνδρα της ΚΑΕ Παναθηναϊκός. Μάλιστα η διοχέτευση ήταν τέτοια που ξεδιάλυνε το τοπίο γύρω από ένα μήνυμα που είχε ο τελευταίος σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Αυτό είναι και το πιο σοβαρό θέμα στην όλη υπόθεση.
Είναι της μόδας, πραγματικά είναι, κάθε μέσο να υπερασπίζεται τις θέσεις του, τις γραμμές του, τον τρόπο με τον οποίο θέλει να λειτουργεί. Φυσικά και όλο αυτό θυμίζει μια… εμπόλεμη κατάσταση. Μέχρι ένα σημείο, ακόμα και σε τέτοιες καταστάσεις, υπάρχουν κανόνες. Στο πρόγραμμα είναι να ξεπεραστούν κι αυτοί. Να υπάρξουν και χτυπήματα κάτω από τη μέση.
Αυτή τη στιγμή δεν έχει τόσο σημασία να λέμε ποιος έχει δίκιο, ποιος έχει άδικο. Είναι μερικά πράγματα που ξεφεύγουν από το μικρόκοσμου του «τι είναι καλύτερο για τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό;».
Δημιουργούν απορίες. Είναι δυνατόν διευθύνων φαρμακευτικής, που σκοπό έχει να υπηρετεί τον άνθρωπο στις δυσκολότερες στιγμές του, που πρέπει να βρίσκεται με ευαισθησία δίπλα του, να διαχειρίζεται τις δυσκολότερες ανάγκες που θα προκύψουν στην καθημερινότητα του, να μιλάει για οροθετικές μανάδες; Να υπάρχουν κατάρες για καρκίνο; Να απειλεί;
Το γεγονός πως είναι εξαιρετικά δημοφιλής και έχει κοντά 150 χιλιάδες ακόλουθους έπρεπε να τον κάνει δύο φορές πιο προσεκτικό στις εκφράσεις του, πολλώ δε όταν μιλάμε για έναν πατέρα δύο παιδιών. Αλήθεια, ο ίδιος, με αυτή την ανεξέλεγκτη συμπεριφορά δεν αντιλαμβάνεται πως προσβάλει πάνω από όλα την ίδια του την οικογένεια, τους συνεργάτες του, τους συνεταίρους του, τους προμηθευτές του, τους πελάτες του και γενικώς όλον τον υγιή περίγυρό του;