Δημογραφικό: Ο Έβρος κατακάηκε, τα δέντρα όμως θα ξαναγεννηθούν, η φύση θα πάρει τον δρόμο της και θα γεμίσει με τα θαύματά της αυτόν τον ευλογημένο τόπο. Η ανθρώπινη φύση όμως απαρνείται τη βιολογική συνέχειά της. Ο ελληνισμός δεν αναγεννάται, αλλά προτιμά να αυτοκτονεί με δηλητηριώδεις δόσεις αδιαφορίας. Η θηριώδης πυρκαγιά που κατέκαψε τον Έβρο, δεν είναι τίποτα μπροστά στη δημογραφική ερήμωση που συμβαίνει στο νομό τις τελευταίες δεκαετίες, και ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια.
Ελλείψει πολιτικής βούλησης και κοινωνικής ευαισθητοποίησης, η κατάσταση στο Έβρο κρίνεται πλέον μη αναστρέψιμη. Προβλέπεται ότι σε 20 με 30 χρόνια ο Έβρος θα μετατραπεί σε νομό – φάντασμα, αφού οι Δημοτικές Ενότητες της Θράκης θα έχουν ερημώσει πλήρως από μόνιμους κατοίκους, και θα έχουν απομείνει Έλληνες μόνο στα αστικά κέντρα του νομού.
Μία αποκαλυπτική έρευνα από τους καθηγητές Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Βύρωνα Κοτζαμάνη και Βασίλη Παππά, αποτυπώνει πλήρως τη σιωπηρή γενοκτονία των Ελλήνων στον Έβρο. Τα στοιχεία αφορούν την εξαετία 2014-2019 και δημοσιοποιήθηκαν στα «Δημογραφικά Νέα».
Σε αυτήν την εξαετία λοιπόν, τα φυσικά ισοζύγια γεννήσεων/θανάτων στην «καλύτερη» περίπτωση ήταν 1/1 στην Αλεξανδρούπολη και 1/1,25 στην Ορεστιάδα. Περίπου μία γέννηση για κάθε θάνατο. Μόλις και μετά βίας δηλαδή, δεν μειώνεται ο πληθυσμός ή μειώνεται πολύ αργά. Για αύξηση δεν το συζητάμε καν. Πουθενά στον Έβρο δεν αυξάνεται ο πληθυσμός, αλλά όπως θα δούμε μειώνεται με ραγδαίους ρυθμούς σε όλους σχεδόν τους Δήμους.
Στην πιο δεινή δημογραφική κατάσταση, βρισκόταν η Δημοτική Ενότητα Τριγώνου κατέχοντας το υψηλότερο αρνητικό ισοζύγιο γεννήσεων/ θανάτων με 1/18,5. Ένα πραγματικά εφιαλτικό νούμερο. Για κάθε νεογέννητο, σχεδόν 19 Εβρίτες πεθαίνουν! Στη δεύτερη χειρότερη θέση ακολουθεί η Δημοτική Ενότητα Μεταξάδων, με 1/12.
Αναλυτικά έχουμε:
Δημοτική Ενότητα Μεταξάδων: 1 / 12
Δημοτική Ενότητα Κυπρίνου: 1 / 9
Δημοτική Ενότητα Βύσσας: 1 / 6,4
Δημοτική Ενότητα Ορφέα: 1 / 4
Δημοτική Ενότητα Τυχερού: 1 / 3,6
Δημοτική Ενότητα Σουφλίου: 1 / 3
Δημοτική Ενότητα Φερών: 1 / 2,7
Δημοτική Ενότητα Διδυμοτείχου: 1 / 2
Δήμος Σαμοθράκης: 1 / 1,8
Δημοτική Ενότητα Ορεστιάδας: 1 / 1,25
Δημοτική Ενότητα Αλεξανδρούπολης: 1 / 1
Σε αυτά τα σοκαριστικά στοιχεία πρέπει να συνεκτιμήσουμε τον παράγοντα ότι αφορούν την εποχή πριν την πανδημία του κορωνοϊού που – όπως ξέρουμε – «χτύπησε» τις μεγάλες ηλικίες και προκάλεσε χιλιάδες θανάτους ηλικιωμένων, αφήνοντας τραγικό αποτύπωμα ειδικά σε γερασμένες κοινωνίες όπως του Έβρου. Επομένως από το 2020 έως τις μέρες μας, η κατάσταση είναι βέβαιο ότι έχει γίνει πολύ χειρότερη. Ακόμα και αυτά τα εφιαλτικά νούμερα, είναι μάλλον «κολακευτικά» μπροστά στη σημερινή εικόνα!
Ο Έβρος και ειδικά ο βόρειος Έβρος, σβήνεται από το χάρτη. Μένει ένα έρημο και «καραφλό» πλέον, πέρασμα λαθρομεταναστών, και μια απροστάτευτη περιοχή που εποφθαλμιά η Τουρκία να πέσει στην αγκαλιά της σαν ώριμο φρούτο. Να θυμίσουμε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ισχυρίζεται κάθε τόσο ότι το δημογραφικό αποτελεί… κορυφαία προτεραιότητα για την κυβέρνηση, ενώ μάλιστα στις Εθνικές εκλογές κατέβηκε ως υποψήφιος στον Έβρο, για… συμβολικούς λόγους και αργότερα το καλοκαίρι κάηκαν 935.000 στρέμματα σε μια πυρκαγιά που μαινόταν ανεξέλεγκτη για 17 ολόκληρες μέρες. Μετά το ολοκαύτωμα, ο πρωθυπουργός πήγε στον αγιασμό Δημοτικού σχολείου του Έβρου, πάλι για συμβολικούς λόγους, κάνοντας λόγο για απλές… «αντιξοότητες» που θα ξεπεραστούν.
Τους «συμβολισμούς» του πρωθυπουργού τους πήρε ο αέρας μαζί με τη στάχτη, και απέμειναν τα ακριτικά χωριά στον βουβό τους θάνατο. Ο Έβρος καταρρέει σε δημογραφικό, κοινωνικό, αναπτυξιακό και εθνικό επίπεδο. Σχεδόν 5 χρόνια έχουν περάσει αφότου η ΝΔ βρίσκεται στο τιμόνι της εξουσίας και ακόμα δεν έχει διαμορφώσει εθνικό σχέδιο για να αποτρέψει την πληθυσμιακή υποχώρηση με στοχευμένα μέτρα στις περιοχές της Ελλάδας που έχουν άμεση ανάγκη δημογραφικής ενίσχυσης, όπως είναι ο Έβρος.
Κοροϊδεύουν τον λαό, ισχυριζόμενοι ότι με οριζόντια και επιδερμικά μέτρα, θα καταφέρουν να «φρενάρουν» το δημογραφικό. Όταν ένα έθνος – ασθενής αιμορραγεί δημογραφικά από πολλές γεωγραφικές πληγές, η λογική λέει ότι πρώτα θα φροντίσεις εκείνες τις πληγές που τρέχουν το περισσότερο αίμα. Και μια τέτοια πληγή αναμφίβολα είναι ο Έβρος, που πλέον έχει κακοφορμίσει και έχει γίνει γάγγραινα που οδηγεί σε εθνικό ακρωτηριασμό.
Κι όμως δεν γίνεται τίποτα το στοχευμένο σε σχέση με τον Έβρο. Απολύτως τίποτα δεν γίνεται για την ανάσχεση της φυγής των νέων. Τίποτα δεν γίνεται για να δοθούν ισχυρά κίνητρα στα νεαρά ζευγάρια για να μείνουν στην πατρίδα τους και να την ξαναζωντανέψουν με χαρούμενες παιδικές φωνές. Τίποτα δεν γίνεται σε επίπεδο υποδομών και θέσεων εργασίας για να κρατηθεί όρθια η οικονομία του Έβρου και να γίνει θελκτικός ο τρόπος ζωής εκεί. Τίποτα δεν γίνεται για να συνδεθεί η ανάπτυξη με την πρωτογενή παραγωγή, και η πρωτογενής παραγωγή με την οικονομία του νομού.
Ακόμα στα ευχολόγια έχουμε μείνει. Ακόμα θεατές της καταστροφής.
Έχουμε όλη την «άνεση» να καταστρέφουμε «Θεσσαλίες», αλλά δεν έχουμε την παραμικρή βούληση να ανασταίνουμε «Έβρους». Και άλλες φορές στην ιστορία είχαμε μείνει λίγοι γιατί μας ερήμωναν 1002 καταστροφές και εχθροί, όμως πάντα δίναμε ζωή στους τόπους μας γιατί υπήρχε συνεκτικός ιστός στην κοινωνία. Αυτό που λείπει σήμερα δηλαδή. Σε μια διεστραμμένη εποχή που ψάχνουμε εκατοντάδες νεωτεριστικές ορολογίες για να ανακαλύπτουμε τι μας κάνει «διαφορετικούς», αντί να κοιτάμε τις προκομένες γενιές των προγόνων μας, που μας έμαθαν εκείνα τα λίγα και τα ακριβά που μας κάνουν αδέρφια και μας φέρνουν μονιασμένους σε έναν κοινό σκοπό: να κρατήσουμε την Ελλάδα όρθια…