ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΝΔΡΩΝΗΣ

Ελλάδα 2.0 μέτρα κάτω από το νερό – Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έγινε συνώνυμο του χάους και της καταστροφής

Η Θεσσαλία έγινε υγρός τάφος για συμπολίτες μας, και οι καταστροφές διαδέχονται η μία την άλλη στην Ελλάδα - Κοινός παρονομαστής το ανύπαρκτο κράτος

Η Θεσσαλία έγινε υγρός τάφος για συμπολίτες μας, και οι καταστροφές διαδέχονται η μία την άλλη στην Ελλάδα - Κοινός παρονομαστής το ανύπαρκτο κράτος.
Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης Χρόνος ανάγνωσης: 5 λεπτά

Η καταστροφή έγινε κανόνας και η φυσιολογική ζωή έγινε ζητούμενο στην Ελλάδα.

Μόνο αν κάποιος είναι εγκάθετος, βολεμένος ή κομματόσκυλο δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτή η χώρα λειτουργεί στον αυτόματο και οι ζωές των πολιτών έχουν αφεθεί στα βίτσια της φωτιάς και του νερού. «Ευτυχώς» που πλημμυρίζουμε για να μην καούμε και «ευτυχώς» που καιγόμαστε για να μην πλημμυρίσουμε! Όλες οι φυσικές και αφύσικες καταστροφές που μας χτυπούν τα τελευταία χρόνια έχουν κοινό παρονομαστή ένα διακοσμητικό κράτος, που υπάρχει μόνο για να πίνει το αίμα του λαού και να κάνει προστασία «βιτρίνας».

Για τρεις μήνες καιγόταν η καρδιά μας με μαύρες εικόνες από τις καταστροφικές πυρκαγιές, και τώρα πνίγεται στα λασπόνερα αυτού του βρώμικου βάλτου που κάποτε ονομαζόταν ελληνικό κράτος.

Αντί για θεσμικά όργανα που να εγγυώνται για την ασφάλεια του φορολογούμενου πολίτη απέναντι στα στοιχεία της φύσης, έχουμε άψυχους τεχνοκράτες που συμπεριφέρονται σαν κλιματικοί «σαμάνοι» και ξορκίζουν τις καταστροφές παρέα με τις ευθύνες τους. Πυρκαγιά – pass, πλημμύρα – pass, πείνα – pass, καθρεφτάκια και πουρμπουάρ για να συνθηκολογήσει ο κόσμος με το ότι δεν θα υπάρχουν δημόσιες υπηρεσίες να τον προστατέψουν.

Σχεδιασμός ανύπαρκτος. Πρώτα είχαμε το βγείτε έξω γιατί θα καείτε. Τώρα είχαμε το μπείτε μέσα γιατί θα πνιγείτε. Και κόσμος μπήκε μέσα στα σπίτια του μην έχοντας καμία καθοδήγηση από τις Αρχές, και τελικά πνίγηκε. Με τι εφόδιο έμειναν αυτοί οι άνθρωποι που σήμερα επιπλέουν άψυχοι στη «λιμνοθάλασσα» της Θεσσαλίας; Μόνο με ένα τραγικά καθυστερημένο μήνυμα από το 112 που στάλθηκε σε χωριά της Καρδίτσας και αλλού, αφού ήδη είχαν αποκλειστεί όλες οι γειτονιές από τα ορμητικά νερά. Σύμφωνα με καταγγελία κατοίκου του Παλαμά, εστάλη προειδοποίηση από το 112 δυόμισι ώρες αφότου είχαν πλημμυρίσει τα πάντα!

Και να το ακούσει ποιος αυτό το ρημαδιασμένο μήνυμα, αυτού του ρημαδιασμένου κράτους; Αυτός που έχει πνιγεί ήδη; Ο ηλικιωμένος στο χωριό που δεν έχει καν κινητό; Ο παππούς και η γιαγιά πού το μόνο που ξέρουν να κάνουν με το κινητό είναι να πληκτρολογήσουν έναν αριθμό; Ο καρδιοπαθής και ο κατάκοιτος; Ο γέροντας που μένει μόνος του και βρίσκεται σε σύγχυση και ανημποριά σωματική; Ο ανάπηρος και αυτός που έχει κινητικά προβλήματα;

Ποιος ακριβώς θα μπορούσε να σωθεί με αυτήν την πανάθλια τακτική της επιτελικής ξεπέτας, έτσι όπως έχουν καταντήσει το 112; Άνθρωποι που θα έπρεπε να εκκενώσουν τα σπίτια τους για να μην εγκλωβιστούν, έμειναν μέσα και πνίγηκαν. Γιατί δεν υπήρχε κανένα κρατικό όργανο να τους πει τι να κάνουν ή τι να μην κάνουν!

Τι θα πείτε για αυτές τις ψυχούλες που χάθηκαν άραγε; Ότι η πολιτική προστασία έχει ηλικιακό όριο και από μια ηλικία και πάνω ουδέν λάθος αναγνωρίζεται; Ότι – δυστυχώς γι’ αυτούς – ήταν πολύ μεγάλοι για να ακολουθήσουν το «εκσυγχρονισμένο» επιτελικό κράτος σας; Ότι ήταν πολύ «πρωτόγονοι» για να ανεβούν στο άρμα της «Ελλάδας 2.0» που αποδείχθηκε τελικά Ελλάδα – 2 μέτρα κάτω από το νερό;

Από το 2020 που ξαναπνίγηκε η Καρδίτσα, χάρισαν έργα εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ στους εκλεκτούς «αναδόχους» που πέφτουν σαν τα κοράκια πάνω στα ερείπια των φυσικών καταστροφών, για να αναλάβουν υποτίθεται την αντιπλημμυρική οχύρωση της Καρδίτσας μετά την καταστροφή που είχε υποστεί από την κακοκαιρία Ιανός. Τι έγιναν αυτά τα έργα; Που πήγαν αυτά τα κονδύλια; Τι ανίερο φαγοπότι στήθηκε πάνω από τις ζωές των Καρδιτσιωτών; Εκ του αποτελέσματος φανερώνεται ότι τίποτα δεν λειτούργησε και κανένα έργο υποδομής από αυτά που «σέρνονται» σαν υποσχέσεις από το 1994(!) δεν μπόρεσε να εμποδίσει τον υδάτινο εφιάλτη που έπληξε τη Θεσσαλία και τη Μαγνησία.

Ήταν ενήμεροι για τα πάντα – Δεν προνόησαν για τίποτα

Οι μετεωρολόγοι προειδοποιούσαν τρεις μέρες πριν την καταστροφή ότι η Θεσσαλία θα βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα. Η κυβέρνηση ήταν ενήμερη για τα πάντα. Ο κρατικός μηχανισμός γνώριζε όλα τα τρωτά σημεία. Είχαν βέβαιη γνώση ότι η Θεσσαλία και η Μαγνησία θα είναι ανυπεράσπιστες μπροστά στο καιρικό φαινόμενο. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε διαπιστώσει από το 2022 ότι η Ελλάδα δεν έχει ενημερώσει τους χάρτες επικινδυνότητας πλημμύρας όπως και τους χάρτες κινδύνου πλημμύρας στο πλαίσιο των υποχρεώσεών της. Είχαν υποδείξει το πόσο ευάλωτες παρέμεναν οι περιοχές που τελικά όντως πνίγηκαν.

Τα πάντα ήταν γνωστά, εκτός από την τελική σφοδρότητα του φαινομένου. Και τι έπραξαν οι «Άριστοι»; Απολύτως τίποτα, πέρα από το να παρατήσουν τη μοίρα της Θεσσαλίας και της Μαγνησίας στον «θεό» της βροχής. Αν βρέξει πολύ – έβρεξε. Αν πλημμυρίσει – πλημμύρισε. Αν χαθούν ζωές και περιουσίες – χάθηκαν. Λεφτά από την υπερφορολόγηση έχουμε, ζητάμε και μια συνδρομή από τις Βρυξέλλες, στήνουμε και ένα επιχειρησιακό κέντρο κατόπιν εορτής, λέμε μερικά δακρύβρεχτα λόγια, τάζουμε και κάποιες αποζημιώσεις και τελείωσε το θέμα. Μάλιστα ο Κυριάκος Μητσοτάκης χαρακτήρισε αυτή την εικόνα Αποκάλυψης ως «αναποδιά»!

Δηλαδή από τη μία άφησαν τον κόσμο να πνιγεί και από την άλλη υποβαθμίζουν και την καταστροφή για επικοινωνιακούς λόγους! Και δεν έφτανε πού τις τύχες ολόκληρων πόλεων και χωριών τις παίζουν «κορώνα – γράμματα» εδώ και 4μισι χρόνια αφού δεν έγιναν τα απαραίτητα έργα, άλλα δεν φρόντισαν να έχουν έτοιμο και ένα επιχειρησιακό σχέδιο έκτακτης ανάγκης!

Οι Ένοπλες Δυνάμεις ήταν έτοιμες από το βράδυ της Τετάρτης για να συνδράμουν στις επιχειρήσεις διάσωσης και τελικά οι ΕΔ εμφανίστηκαν στο πεδίο την Παρασκευή! Αφού έσπασαν τα τηλεφωνικά κέντρα των καναλιών με αμέτρητες εκκλήσεις για βοήθεια και αφού χιλιάδες πολίτες έμειναν ακινητοποιημένοι, νηστικοί, χωρίς νερό, χωρίς ρεύμα και χωρίς φάρμακα για πάνω από 24 ώρες.

«Άριστοι» στο γραφείο και άχρηστοι στο πεδίο. Και οι επικοινωνιακοί θεατρινισμοί τους ίδιοι και απαράλλακτοι. Μεταχειρίζονται τις ίδιες πρόζες και απλά κάνουν υπομονή μέχρι να ξεθυμάνει η μυρωδιά του θανάτου, μέχρις ότου έρθει η ώρα που θα χτυπήσει τα ρουθούνια μας ξανά. Σκυμμένα κεφάλια, συνοφρυωμένα πρόσωπα, προβαρισμένες σκυθρωπές γκριμάτσες, αξύριστο look, σηκωμένα μανίκια και «ώρα για δουλειά».

Βγαίνουν από το ίδιο «εργοστάσιο» και θα παράγουν την ίδια καταστροφή όσο γινόμαστε συνένοχοι σε αυτή τη γραμμή παραγωγής χάους.

Exit mobile version