Μεγάλη η σοφία της ελληνικής φυλής να εορτάζει δύο μεγάλες επαναστάσεις μαζί, μια πνευματική και μία εθνική, που στην ουσία της είναι κι εκείνη πνευματική. Η 25η Μαρτίου 1821, ημέρα κήρυξης της ελληνικής επανάστασης «για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία», και ημέρα του Ευαγγελισμού.
Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου είναι η απαρχή της μεγαλύτερης επανάστασης που γνώρισε η ανθρωπότητα. Αυτήν την επανάσταση είχε ως πυξίδα και οδηγό ο ιερός αγώνας της Ελληνορθοδοξίας για να ξεκινήσει το έπος του 1821.
Ο Ευαγγελισμός είναι η χαρμόσυνη είδηση που δόθηκε από τον αρχάγγελο Γαβριήλ προς τη Μαριάμ, για την επικείμενη γέννηση του Ιησού Χριστού, του Θεανθρώπου που σαρκώθηκε για να θέσει σε εφαρμογή το πάνσοφο σχέδιο Του, και ξεκίνησε μια εσωτερική επανάσταση μέσα στις ψυχές, ένα ξεσήκωμα απέναντι στην τυραννία των παθών και τον ζυγό της αμαρτίας, που είναι τα αληθινά αίτια κάθε σκλαβιάς και δυστυχίας.
«Μη φοβού, Μαριάμ- εύρες γαρ χάριν παρά τω Θεώ. και ιδού σύλληψη εν γαστρί και τέξη υιόν, και καλέσεις το άνομα αυτού Ιησούν. ούτος έσται μέγας και υιός υψίστου κληθήσεται, και δώσει αυτώ Κύριος ο Θεός τον θρόνον αυτού του πατρός αυτού, και βασιλεύσει επί τον οίκον Ιακώβ εις τους αιώνας, και της βασιλείας αυτού ουκ έσται τέλος».
Αυτό είναι το μεγάλο σύνθημα του αρχάγγελου Γαβριήλ, η προαναγγελία της επανάστασης απέναντι στο κράτος του θανάτου και του διαβόλου, το σάλπισμα που προμηνύει την απολύτρωση του ανθρώπου από τη συμφορά του Αδαμιαίου θρήνου. Ο Χριστός σήκωσε ολόκληρη την ανθρωπότητα επάνω στον σταυρό Του και άνοιξε τον δρόμο της σωτηρίας. Και ως νέος Αδάμ, έβαλε το θεμέλιο για την αρχή μιας νέας δημιουργίας, την περίοδο της Χάριτος.
«Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον και τού απ ‘ αιώνος μυστηρίου ή φανέρωσις ο Υιός τού Θεού Υιός τής Παρθένου γίνεται και Γαβριήλ την χάριν ευαγγελίζεται. Διό και ημείς συν αυτώ τη Θεοτόκω βοήσωμεν, Χαίρε, Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου».
Σήμερα είναι η κυριότερη μέρα της σωτηρίας μας και η φανέρωση του Μυστηρίου, πού ήταν από πολλά χρόνια κρυμμένο: Ο Υιός του Θεού θα γίνει άνθρωπος, Υιός της Παρθένου Μαρίας και ο αρχάγγελος Γαβριήλ αυτό το πασίχαρο μήνυμα φέρνει. Γι’ αυτό και εμείς μαζί μ’ αυτόν ας πούμε ζωηρά στην Παναγία: χαίρε, Κεχαριτωμένη, ο Κύριος είναι μαζί σου, λέει το χαρμόσυνο Απολυτίκιο του Ευαγγελισμού.
Η κυριότερη ημέρα για το σχέδιο σωτηρίας του ανθρώπου, έγινε και κυριότερη ημέρα για τη σωτηρία και την παλιγγενεσία ενός Έθνους. Χαράς ευαγγέλιο ο ερχομός του Χριστού, χαράς ευαγγέλιο και το ξεσήκωμα του ελληνικού λαού που Τον δόξασε όσο κανένας άλλος. Στο τέλος του δρόμου, η Ανάσταση του Θεανθρώπου, άλλα και η ανάσταση ενός ολόκληρου Έθνους που η Εσπερία είχε για πεθαμένο. Λοιπόν, δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο ταιριαστή μέρα για την επανάσταση του βασανισμένου και καταπιεσμένου ραγιά, από τη μέρα του Ευαγγελισμού.
Αγώνας για την Ορθόδοξη πίστη
Μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς, για μια ακόμη φορά η Ρωμιοσύνη αποφάσισε να δώσει αγώνα υπέρ πίστεως και πατρίδος βάζοντας ως αιχμή του απελευθερωτικού αγώνα την χάρη της Παναγίας, όπως είχε κάνει και στο ένδοξο Βυζαντινό παρελθόν, τότε που θριάμβευε κάτω από τη σκέπη της Υπέρμαχου Στρατηγού. Νεκραναστήθηκε στις ψυχές των αγωνιστών το υπερκόσμιο μήνυμα του «εν τούτω νίκα», και ο σταυρός μπήκε μπροστάρης σε όλα τα πεδία των μαχών. Και έτσι μια χούφτα Έλληνες ταπείνωναν μιλιούνια Τούρκων.
Απλοϊκοί άνθρωποι οι αγωνιστές του ‘21, κι όμως είχαν χαραγμένο στη συνείδηση πως δεν νοείται απελευθερωτικός αγώνας, χωρίς αγώνα πίστεως και χωρίς άνωθεν ευλογία. Η πίστη στον Θεό και στην Πατρίδα ήταν αδιαίρετη. Δεν μπορούσε κανείς να διανοηθεί το ένα δίχως το άλλο. Η επανάσταση ήταν πάνω απ’ όλα ξεσηκωμός της Ορθοδοξίας, απέναντι στην μουσουλμανική τυραννία. Ήταν η ύστατη προσπάθεια του Έλληνα να προστατέψει την πίστη του από το θρησκευτικό σκότος των Αγαρηνών.
Με αυτήν την ευλογία του μηνύματος του Ευαγγελισμού, ξεκίνησε το θαύμα της Επανάστασης. Γι’ αυτό η Επανάσταση του ‘21 διαφέρει παρασάγγας από κάθε άλλη επανάσταση της παγκόσμιας ιστορίας, που πάντοτε είχε κίνητρα ταξικά, κοινωνικά ή φυλετικά. Είναι βέβαιο πως αν η ελευθερία του ανθρώπου δεν συνοδεύεται από ελευθερία του πνεύματος, γρήγορα καταλήγει πάλι σε νέες μορφές σκλαβιάς. Δουλεία σε συμφέροντα, αιχμαλωσία σε εσωτερικές έριδες, υποταγή στη διαφθορά ή σκλάβωμα από νέους κατακτητές, φανερούς ή αφανείς.
Το βλέπουμε στην εποχή μας, και ειδικά στη βαβυλωνία της Δύσης όπου οι «ελευθερίες» είναι περισσότερες από ποτέ και παράλληλα οι αλυσίδες που ζώνουν τον άνθρωπο είναι πιο πολλές και πιο σφιχτοδεμένες από κάθε άλλη εποχή. Διότι δεν μπορεί να υπάρξει ελευθερία χωρίς αλήθεια, και κυρίως χωρίς την Αυτοαλήθεια, που είναι ο Χριστός.
Ο συγκλονιστικός όρκος του Ιερού Λόχου που ιδρύθηκε από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και ξεκίνησε την επανάσταση στην Μολδοβλαχία, δείχνει σε όλη της τη μεγαλοπρέπεια την αναντίρρητη αλήθεια πως οι Έλληνες αποφάσισαν να χύσουν το αίμα τους για την πίστη και την πατρίδα ταυτόχρονα, και πως δεν θα μπορούσε να νοηθεί επανάσταση χωρίς την χάρη της Ορθοδοξίας.
«Ως Χριστιανός ορθόδοξος και υιός της ημετέρας Καθολικής Εκκλησίας, ορκίζομαι στο όνομα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και της Αγίας Τριάδας να μείνω πιστός εις την Πατρίδα μου και εις την Θρησκείαν μου.
Ορκίζομαι να ενωθώ με όλους τους αδελφούς μου Χριστιανούς δια την ελευθερίαν της Πατρίδος μας.
Ορκίζομαι να χύσω και αυτήν την υστέραν ρανίδα του αίματός μου υπέρ της θρησκείας και Πατρίδος μου.
Να αποθάνω μετά των αδελφών μου υπέρ της Ελευθερίας της Πατρίδος και της Θρησκείας μου…»
Έτσι ξεκινούσε, αυτός ο φοβερός όρκος. Με αυτό το πύρινο πνεύμα ρίχτηκαν στη μάχη και αψήφησαν τον θάνατο οι Έλληνες.
Οι ήρωες του ’21 ήταν πεπεισμένοι ότι η μοναδική εγγύηση της επιτυχούς έκβασης του αγώνα τους, ο μοναδικός τρόπος για να ολοκληρωθεί αυτό το θαύμα ήταν η βοήθεια του Τριαδικού Θεού, της Υπεραγίας Θεοτόκου και όλων των Αγίων. Σε αυτό πίστεψαν, αυτό υπηρέτησαν με όλη τη δύναμη της ψυχής τους και έτσι νίκησαν. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά.
Ας ακούσουμε το μήνυμα τους με καθαρή καρδιά και ας το κρατάμε σαν φάρο φωτεινό απέναντι στο μηδενιστικό πνεύμα της εποχής μας, που ζητά να ισοπεδώσει όλα τα ιερά νοήματα που κρατούν αθάνατο το πνεύμα της ευλογημένης Ελλάδας.