Η Εφορία λεηλατεί ακόμα και τα φιλοδωρήματα – Βάζουν «ταρίφα» στο φιλότιμο του Έλληνα και ψηφιοποιούν κάθε αγαθοεργία!

Ποιο είναι το σκεπτικό του φιλοδωρήματος; Γιατί δίνουμε πουρμπουάρ πχ. σε έναν σερβιτόρο ή σε έναν διανομέα φαγητού; Η λέξη «φιλοδώρημα», πηγάζει από την αρχαιοελληνική λέξη «φιλόδωρος», που προκύπτει από το φίλος + δῶρον, δηλαδή εκείνος που αρέσκεται να προσφέρει δώρα.

Η τραγική απόφαση του Αρείου Πάγου, η οποία καθορίζει ότι ακόμη και το μικρό ποσό που αφήνει ένας πελάτης ως φιλοδώρημα στους εργαζόμενους πρέπει να θεωρείται μέρος του μισθού και να φορολογείται, ουσιαστικά καταργεί την ουσία του φιλοδωρήματος και καταδυναστεύει ακόμη και την πιο απλή βοήθεια στον συνάνθρωπο. Είναι μια απόφαση που κρύβει σοβαρότατες κοινωνικές και οικονομικές προεκτάσεις, για όσα μας περιμένουν.

Το φιλοδώρημα είναι μια κίνηση επιβράβευσης και αλληλεγγύης. Είναι μια ανθρώπινη πράξη που διορθώνει αδικίες και αναγνωρίζει ικανότητες. Αφήνουμε φιλοδώρημα όταν πιστεύουμε ότι κάποιος δεν πληρώνεται αρκετά γι’ αυτά που προσφέρει ή γιατί θεωρούμε ότι έδωσε τον καλύτερο του εαυτό για να μας εξυπηρετήσει. Είναι μια κίνηση ψυχής και πολιτισμού, που έχει ριζωθεί βαθιά στην κουλτούρα του Έλληνα. Και πάνω απ’ όλα το πουρμπουάρ είναι ΔΩΡΕΑΝ. Είναι ΔΩΡΟ. Με συγκεκριμένους παραλήπτες, και όχι εμβόλιμους.

Και δίνουμε το φιλοδώρημα, ΑΚΡΙΒΩΣ ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ μέρος του πενιχρού μισθού των εργαζόμενων, και θα μείνει «καθαρό» στην τσέπη τους. Δηλαδή με το ακριβώς ανάποδο σκεπτικό από αυτό που επικαλείται ο Άρειος Πάγος.

Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια αδιάντροπη νοοτροπία ανηθικότητας και κυνισμού. Μια λογική εμπορευματοποίησης και μόλυνσης κάθε αγαθού λογισμού. Ουσιαστικά αυτό που καταφέρνει η φορολόγηση του φιλοδωρήματος, είναι να μπει «ταρίφα» στο φιλότιμο. Στην ανθρωπιά. Στην ευσπλαχνία. Στο «αλλήλων τα βάρη βαστάζετε».

Σκέφτομαι ότι οι βάρβαροι Τούρκοι επέβαλλαν τον κεφαλικό φόρο ως ποινή στους σκλαβωμένους Έλληνες που δεν γίνονταν μουσουλμάνοι. Δηλαδή οι Ορθόδοξοι ουσιαστικά πλήρωναν βαρύ φόρο Πίστης, για να τους ανέχεται ο Σουλτάνος. Αλλά οι σημερινοί δυνάστες της Νέας Τάξης, θέλουν να φορολογήσουν την άρνησή σου να γίνεις ένα άσπλαχνο τομάρι που αδιαφορεί για τον πλησίον.

Γιατί αυτό ακριβώς θέλουν να κάνουν τον άνθρωπο του μέλλοντος. Ένα σύνολο από αποκομμένους ανθρώπους. Μια μάζα από διαφορετικά «εγώ» που θα αυτοπαγιδεύονται στον πυρήνα τους. Και η αλληλεγγύη να φορολογείται ως κάτι το «ζημιογόνο».

Σκεφτείτε ότι το φιλοδώρημα που δίνουμε σε έναν υπάλληλο, προέρχεται από το δικό μας ΗΔΗ ΦΟΡΟΛΟΓΗΜΕΝΟ εισόδημα, το οποίο έχει παρακρατήσεις από χίλιες μεριές ώσπου να φτάσει στην τσέπη μας, συν μία (με τις ευλογίες του Αρείου Πάγου) για να πάει στην τσέπη του σερβιτόρου. Αν το ποσό των φιλοδωρημάτων λογαριαστεί ως μέρος του μισθού, αυτό σημαίνει ότι θα αυξηθούν και οι εργοδοτικές εισφορές, οπότε θα αυξηθεί και το λειτουργικό κόστος συνολικά για τις επιχειρήσεις. Δηλαδή αντί να βοηθάς τον εργαζόμενο με το φιλοδώρημα, θα τον επιβαρύνεις περισσότερο! Ήδη στα φιλοδωρήματα που δίνονται μέσω POS, κρατούνται οι ανάλογες ασφαλιστικές εισφορές και οι αμοιβές αυτές θα πρέπει να καταγράφονται στο εκκαθαριστικό ως πρόσθετες αποδοχές, που σημαίνει υψηλότερη φορολόγηση στον εργαζόμενο.

Την ίδια στιγμή η συμμορία της ελίτ, μπορεί να ρουφάει αχόρταγα τις δεξαμενές μαύρου χρήματος, με μίζες, υπερκοστολογήσεις, απευθείας αναθέσεις, off shore εταιρίες και «δωράκια» σε είδος (πίνακες, ρολόγια, χρυσός κ.λπ) που δεν υποχρεώνονται πια να τα δηλώνουν στο πόθεν έσχες. Και ο Άρειος Πάγος μας λέει τώρα ότι το κράτος θα… σωθεί από τα 2 – 3 ευρώ που θα αφήσουμε πουρμπουάρ για να συμπληρώσει ένας μεροκαματιάρης το εισόδημά του.

Ψηφιακός «οβολός» παντού – Ακόμα και στις Εκκλησίες

Ολόκληροι κλάδοι εργαζόμενων που βασίζουν την επιβίωσή τους στα πουρμπουάρ (εστίαση, τουρισμός, ταχυμεταφορές, τεχνικά επαγγέλματα κ.λπ) θα πέσουν θύματα μιας επιπλέον φορολεηλασίας. Και το μεγαλύτερο κακό δεν είναι το οικονομικό, αλλά το ηθικό. Δηλητηριάζεται η ίδια η νοοτροπία της προσφοράς, κάτι που θα έχει τρομερές επιπτώσεις για όλο τον λαό, και όχι μόνο για κάποια επαγγέλματα.

Έχουμε πει επανειλημμένως ότι η Νέα Τάξη Πραγμάτων δεν ανέχεται καμία αρετή που ενώνει τους λαούς. Θέλει μόνο συμπεριφορές που διαφοροποιούν και αποστασιοποιούν τα άτομα. Για παράδειγμα το φιλοδώρημα να φορολογείται, αλλά πχ. η ρουφιανιά στην εφορία να επιβραβεύεται. Το ίδιο επαινετές από το κράτος ήταν και οι καταγγελίες παραβίασης υγειονομικών μέτρων που είδαμε στην πανδημία.

Το κράτος θέλει σταδιακά να ελέγξει και να εκφυλίσει όλες τις μορφές κοινωνικής αλληλεγγύης. Και να τις υποτάξει στο πλαίσιο της κατάργησης των μετρητών και της επιβολής του ψηφιακού νομίσματος. Επομένως δεν μπαίνει στο στόχαστρο μόνο το φιλοδώρημα, αλλά και το χαρτζιλίκι (ήδη έχουμε υπηρεσίες τραπεζών για ψηφιακό χαρτζιλίκι μέσω κάρτας), ακόμα και οι ελεημοσύνες.

Για να επιτευχθεί μια ολοκληρωτική μετάβαση στο ψηφιακό νόμισμα, αυτή η κινητικότητα χρήματος πρέπει να ελεγχθεί πλήρως. Η διακίνηση χαρτονομισμάτων πρέπει να μπει παντού υπό τραπεζικό έλεγχο, ώστε στη συνέχεια να καταργηθεί. Αυτό σημαίνει ότι στο κοντινό μέλλον θα απαιτήσουν να μπουν POS ακόμα και στις εκκλησίες. Να κάνει ο πιστός την προσφορά του περνώντας την κάρτα του από το μηχάνημα. Στην αρχή προαιρετικά και στη συνέχεια υποχρεωτικά.

Ήδη πολλοί χριστιανικοί ναοί του εξωτερικού «εκσυγχρονίζονται» με POS. Στην Ελλάδα είναι βέβαιο ότι θα βρεθούν πολλοί «καλοθελητές» που θα ουρλιάζουν να ελεγχθεί και να φορολογηθεί το παγκάρι. Ήδη λυσσάνε εδώ και χρόνια γι’ αυτό το θέμα. Και δεδομένου του ότι υπάρχει σχέδιο να ενωθεί η τραπεζική κάρτα με την κάρτα του πολίτη (και την ηλεκτρονική ταυτότητα), μπορείτε μόνοι σας να κάνετε τους συνειρμούς σε τι μορφές δυστοπίας μπορεί να βρεθεί το εκκλησίασμα. Θα μιλάμε για απόλυτη άλωση των ναών από το νεοταξικό σύστημα ελέγχου. Και σκεφτείτε τι κοινωνική συντριβή θα γνωρίσει η ιερή πράξη της ελεημοσύνης, κάτω από ένα παντεπόπτη ψηφιακό οφθαλμό που θα παρακολουθεί και θα ελέγχει κάθε τέτοια πράξη.

Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι η φορολογική αρπαγή των προσφορών και των δωρεών είναι ένα ζήτημα τεράστιας σημασίας που συνδέεται απόλυτα με τη ψηφιακή σκλαβιά που μας απειλεί. Όλα τα παραπάνω δίνουν πολλούς επιπλέον λόγους να αντισταθούμε στο σχέδιο κατάργησης των μετρητών που θα φέρει το τέλος της οικονομικής και πολιτικής ελευθερίας μας…