Μια εξαιρετική συνέντευξη του Μελ Γκίμπσον: «Οι Απόστολοι πέθαναν αντί να αρνηθούν την πίστη τους – Κανείς δεν πεθαίνει για ένα ψέμα»

Τα συστημικά ΜΜΕ εδώ και χρόνια παρουσιάζουν τον διάσημο ηθοποιό και σκηνοθέτη, Μελ Γκίμπσον, ως μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα. Συχνά τον περιγράφουν ως δύστροπο, αντιπαθή, «ακροδεξιό», συνομωσιολόγο και κακό χαρακτήρα. Το σύστημα κάνει συχνά «αγιογραφίες» σε πλείστους ηθοποιούς που φημίζονται για την έκφυλη ζωή τους, αλλά για τον Μελ Γκίμπσον η κριτική τους είναι εξουθενωτική.

Ιδιαίτερα από τότε που βγήκε στους κινηματογράφους η αριστουργηματική ταινία: «Τα Πάθη του Χριστού», η στοχοποίηση του Μελ Γκίμπσον ήταν καταφανέστατη. Ήταν έκδηλο ότι η τεράστια επιτυχία της ταινίας, είχε ενοχλήσει πολλά κέντρα εξουσίας και λόμπι.

Με το σκάνδαλο της υπόθεσης Ρόδεραμ με τους χιλιάδες βιασμούς παιδιών στη Βρετανία να συνταράσσει ολόκληρη τη Δύση, πολλοί ίσως δεν γνωρίζουν ότι ο Μελ Γκίμπσον υπήρξε ενεργός υποστηρικτής της συγκλονιστικής ταινίας «The Sound of Freedom» του 2023 (όπου πρωταγωνιστεί ο Τζιμ Καβίζελ που έπαιξε και τα «Πάθη του Χριστού»), στην οποία ξεσκεπάζεται το «trafficking» παιδιών στις ΗΠΑ και σε χώρες της Νότιας Αμερικής. Περίπου 365.000 παιδιά εξαφανίζονται μυστηριωδώς κάθε χρόνο στις ΗΠΑ, ενώ υπολογίζεται ότι τουλάχιστον το 30% αυτών των παιδιών καταλήγουν σε κυκλώματα «trafficking».

Η ταινία που τόλμησε να αγγίξει ένα τεράστιο θέμα για το οποίο όλο το Χόλιγουντ σφυρίζει αδιάφορα, αποκλείστηκε από όλες τις μεγάλες εταιρίες παραγωγής και «πετροβολήθηκε» ανελέητα από όλους τους συστημικούς κριτικούς (και στην Ελλάδα).

Το αν έχει κάποια δόση αλήθειας το «ψυχογράφημα» που κάνει το σύστημα στον Μελ Γκίμπσον δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε, αλλά εκείνο που ξέρουμε πέραν πάσης αμφιβολίας, είναι ότι ο Γκίμπσον λέει πάντοτε τα πράγματα με το όνομά τους. Ομολογεί τη χριστιανική πίστη του σε κάθε βήμα που του δίνεται και δεν διστάζει να συγκρούεται με κάθε κυρίαρχο αφήγημα που «μπάζει».

Και το έκανε πάντοτε, ακόμα και όταν είχαν απόλυτη δύναμη οι «Δημοκρατικοί» στις ΗΠΑ, και ας του κόστιζε επαγγελματικά. Όχι σαν κάποιους όψιμους «μετανοημένους» (βλέπε Μαρκ Ζούκερμπεργκ πχ.) που άλλαξαν τροπάρι όταν άλλαξε η εξουσία.

Τι είπε για τα «Πάθη του Χριστού»

Σε μια εκτενή συνέντευξη που έδωσε πριν λίγες μέρες στο διάσημο podcast «Τhe Joe Rogan Experience», ο Μελ Γκίμπσον κατέθεσε την προσωπική αλήθεια του σχετικά με τη χριστιανική πίστη, τον πόλεμο που δέχεται ο ίδιος από το σύστημα, αλλά και τις θέσεις του σε διάφορα υπαρξιακά θέματα.

(Παρεμπιπτόντως, στο ίδιο podcast εμφανίστηκε και ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ μια μέρα μετά τον Γκίμπσον, εκεί όπου αποκάλυψε τις πιέσεις που δέχτηκε από την κυβέρνηση Μπάιντεν προκειμένου να λογοκρίνει στο Facebook οτιδήποτε διατάραζε το κυρίαρχο αφήγημα για τα εμβόλια κατά της Covid και την πανδημία γενικότερα)

Για τα «Πάθη του Χριστού» που θεωρείται μια από τις πιο επιτυχημένες ταινίες όλων των εποχών (οι διακρίσεις της είναι εντυπωσιακότατες αν τις αναζητήσετε), ο Μελ Γκίμπσον είπε ότι συνάντησε μεγάλες αντιστάσεις μέχρι να καταφέρει να ολοκληρώσει την ταινία. «Νομίζω ότι όποτε και αν ‘’χτυπήσεις’’ σε αυτό το ζήτημα (σ.σ. της σταύρωσης του Χριστού), θα κάνεις το μυαλό του κόσμου να πάρει μπρος, γιατί φυσικά, είναι ένα τεράστιο ζήτημα», σχολίασε.

«Η ιδέα είναι ότι όλοι είμαστε υπεύθυνοι γι΄ αυτό, ότι η θυσία του Χριστού ήταν για όλη την ανθρωπότητα, για όλα τα δεινά μας και όλα τα πράγματα στην έκπτωτη φύση μας. Ήταν μια λύτρωση και το πιστεύω αυτό», είπε ακόμα.

Ο παρουσιαστής Joe Rogan πρόσθεσε σε αυτό το σημείο ότι ο Χριστιανισμός πολεμείται από το «κοσμικό Χόλιγουντ». «Ο Χριστιανισμός είναι η μόνη θρησκεία που επιτρέπεται να υποτιμάς», σχολίασε, με τον Γκίμπσον να συμφωνεί, προσθέτοντας ότι ενώ το Χόλιγουντ είναι γεμάτο από «προοδευτικούς, ανοιχτόμυαλους αριστερούς ανθρώπους που μπορεί να ασπάζονται διάφορες θρησκείες, μόνο για τον Χριστιανισμό έχουν αρνητική άποψη, συνδέοντάς τον με τις έννοιες του ‘’λευκού’’, του ‘’αρσενικού’’ ή του ‘’αποικιοκράτη’’».

Αυτή θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μια συζήτηση σε «πηγαδάκι» που κάνουμε και μεταξύ μας στην Ελλάδα, παρατηρώντας ότι οι χριστιανικές ταινίες δέχονται ανελέητο αποκλεισμό από παντού. Δεδομένων των αναλογιών, σε μια Ελλάδα που λειτουργεί ως «παράρτημα» της woke δικτατορίας, είχαμε γράψει σε προηγούμενο άρθρο και για το σαμποτάρισμα της ελληνικής χριστιανικής ταινίας «Το Δείπνο του Βοσκού».

Ο Μελ Γκίμπσον ετοιμάζει το πολυαναμενόμενο δεύτερο μέρος των «Παθών του Χριστού», του οποίου τα γυρίσματα αναμένεται να ξεκινήσουν το 2026 όπως αποκάλυψε στη συνέντευξη. Ο μεγάλος Αμερικανός σκηνοθέτης γνωστοποίησε ότι το σίκουελ θα ξεκινά με την κατάβαση του Χριστού στον Άδη, κι έπειτα θα παρουσιάζει τα γεγονότα μετά την Ανάσταση του Χριστού.

Τίποτα από αυτά δεν θα γινόταν για ένα ψέμα

Μιλώντας για το συγκεκριμένο ζήτημα, ο Γκίμπσον σχολίασε ότι τα Ευαγγέλια είναι «ιστορία που επαληθεύεται» και επικαλέστηκε εξωχριστιανικές μαρτυρίες που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη του Ιησού ως πραγματικό ιστορικό πρόσωπο. Και κατόπιν, ο σκηνοθέτης επικαλέστηκε ένα από τα πιο συντριπτικά επιχειρήματα της αλήθειας του Ευαγγελίου, λέγοντας ότι όλοι οι απόστολοι που διέδωσαν το μήνυμα του Χριστιανισμού ήταν πρόθυμοι να θυσιάσουν τη ζωή τους για τη διάδοση του Ευαγγελίου.

«Κάθε ένας από τους Αποστόλους πέθανε αντί να αρνηθεί την πίστη του», είπε ο Γκίμπσον, προσθέτοντας ότι «κανείς δεν πεθαίνει για ένα ψέμα». Εδώ είναι και όλο το ζουμί της υπόθεσης. Αν και Καθολικός που δεν κατέχει ολόκληρη την αλήθεια, ο Γκίμπσον μιλά σοφά εδώ. Κανένας δεν είναι πρόθυμος να πεθάνει για ένα ψέμα, εφόσον γνωρίζει ότι πρόκειται για ψέμα. Κανένας δεν έχει κίνητρο να θυσιαστεί για μια απάτη.

Μόνο κάποιος που είδε, που γνώρισε, που άκουσε, που υπήρξε μάρτυρας μιας αλήθειας, θα είχε κίνητρο να τη στηρίξει ως το τέλος. Και μάλιστα αφού αυτή η αλήθεια ήταν η μόνη ενσαρκωμένη και αναστημένη Αλήθεια της Σωτηρίας μας, αυτό απέτρεψε τους Αποστόλους να την απαρνηθούν, ακόμα και ενώπιον φρικτών βασανιστηρίων και ατιμωτικών θανάτων. Το ίδιο δεν απαρνήθηκαν αυτή την ουράνια Αλήθεια και οι αναρίθμητοι μάρτυρες της Εκκλησίας που εξοντώθηκαν με τους λυσσαλέους διωγμούς των Ρωμαίων.

Θα έπρεπε κάποιος να είναι τρελός για να μπει χωρίς τη συνειδητοποίηση μιας αλήθειας στη μαύρη λίστα μιας ολόκληρης αυτοκρατορίας, προτιμώντας να χάσει τα πολιτικά δικαιώματά του, να απαρνηθεί τη ζωή του, να ζει σαν επικηρυγμένος εγκληματίας, να κρύβεται, να διώκεται, να δεινοπαθεί και να γίνεται δημόσιο θέαμα βασανισμού και θανάτωσης.

Μόνο και μόνο αυτό το στοιχείο δείχνει ότι οι Απόστολοι ήταν απολύτως γνήσιοι στις μαρτυρίες που κατέθεσαν στο Ευαγγέλιο. Ένα ανυπόκριτο μήνυμα σωτηρίας που ως τερματικό σταθμό και αφετηρία ταυτόχρονα, είχε την Ανάσταση του Χριστού. Αυτή είναι η μεγάλη πέτρα του «σκανδάλου», στην οποία φρίττουν όλοι οι αντίθεοι της ιστορίας.

«Ποιος επιστρέφει από τη ζωή, τρεις μέρες αφότου δολοφονήθηκε δημοσίως;», αναρωτήθηκε ρητορικά στη συνέντευξη ο Μελ Γκίμπσον. Εκεί ακριβώς βρίσκεται η αιχμηρή κόψη της «μάχαιρας» που χωρίζει την πίστη μας και την προαίρεσή μας, είτε προς το καλό – είτε προς το κακό. Είτε προς τη βολική αμφισβήτηση – είτε προς την άβολη (για τα πάθη μας) αλήθεια. Είτε προς το άνοιγμα των πνευματικών οφθαλμών – είτε στην εθελοτυφλία και τη σκότιση.

Το ψέμα έχει όντως κοντά ποδάρια, όπως λέει ο σοφός λαός. Πουθενά δεν θα μπορούσε να οδηγήσει μια κενή πίστη. Πόσο μάλλον να κατακτήσει όλον τον κόσμο. Ακόμα και ο μεγάλος «γκουρού» της Νέας Τάξης, ο «υπασπιστής» του αντίχριστου WEF, Γιουβάλ Νόα Χαράρι, δήλωσε ότι στέκεται αμήχανος μπροστά στο φαινόμενο της εξάπλωσης του Χριστιανισμού:

«Υπήρχαν τόσες πολλές σέκτες και χιλιάδες διαφορετικά δόγματα να ανταγωνίζονται. Γιατί ο Χριστιανισμός ανέβηκε στην κορυφή; Σαν ιστορικός δεν έχω κάποια σαφή απάντηση. Μπορείς να μελετήσεις τις πηγές και να εντοπίσεις ΠΩΣ έγινε αυτό: να πεις ‘’έγινε αυτό’’ και μετά ‘’έγινε εκείνο’’ και μετά ο Μέγας Κωνσταντίνος το υιοθέτησε. Αλλά ΓΙΑΤΙ; Δε νομίζω ότι έχει κανείς απάντηση γι’ αυτό. Αν γυρίσεις πίσω την ταινία της ιστορίας και πατήσεις ξανά ‘’play’, και το κάνεις αυτό άλλες 100 φορές, νομίζω ότι ο Χριστιανισμός θα καταλάμβανε τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία το πολύ 2 φορές. Ήταν εξαιρετικά απίθανο να συμβεί…».

Μέχρι και οι πλέον αντίχριστοι θεωρητικοί του υλισμού σαστίζουν μπροστά στο θαύμα της Εκκλησίας του Χριστού…