Μνημείο υποκρισίας: Ο Άδωνις Γεωργιάδης έτεινε «κλάδο ελαίας», σε όσους εκβίασε, στιγμάτισε και κατέστρεψε τις ζωές τους

Ο Άδωνις Γεωργιάδης έτεινε… κλάδο ελαίας στους πολίτες άνω των 60 που η κυβέρνηση εκβίασε, στιγμάτισε και κυνήγησε αγρίως προκειμένου να ξεστοκάρουν τα πειραματικά σκευάσματα που μοσχοπούλησε ο Μπουρλά στο ελληνικό κράτος.

«Εισηγηθήκαμε στην κυβέρνηση και έγινε δεκτό το αίτημά μας, τις επόμενες ημέρες θα φέρουμε νομοθετική πρωτοβουλία για να διαγράψουμε τα πρόστιμα στους ηλικιωμένους που είχαν μπει την εποχή της πανδημίας. Τείνουμε κλάδο ελαίας, το εμβόλιο δεν γίνεται με το ζόρι, γίνεται γιατί το χρειαζόμαστε και πρέπει το μήνυμα να φτάσει παντού» είπε χαρακτηριστικά ο Άδωνις Γεωργιάδης.

«Ήταν ένα ζήτημα που δίχασε στην πανδημία, χωριστήκαμε σε εμβολιαστές και αντι-εμβολιαστές, τσακωθήκαμε, χαλάσαμε τις καρδιές μας. Η εποχή της ιδεολογικής, πολιτικής σύγκρουσης για τα εμβόλια έχει έρθει η ώρα να τελειώσει», ανέφερε ακόμα ο κ. Γεωργιάδης, προφανώς νομίζοντας ότι απευθύνεται σε «χρυσόψαρα» και όχι σε νοήμονες πολίτες.

Ακούγοντας αυτά τα λόγια, κάποιος που δεν έχει επαφή με την ελληνική πραγματικότητα τα τελευταία 4 χρόνια, εύκολα θα σχημάτιζε την εντύπωση ότι ο νεοεκλεγείς υπουργός Υγείας, είναι η επιτομή της… υπευθυνότητας και της ομοψυχίας.

Ίσως κάποιος άλλος ήταν που είπε το αμίμητο: «Δεν θέλεις κύριε να εμβολιαστείς; Μη σώσεις! Τέρμα! Πάμε παρακάτω, η ζωή συνεχίζεται. Όποιος εμβολιαστεί. Δεν μπορώ να ασχοληθώ άλλο. Κουράστηκα». Ίσως να ήταν κάποιος σωσίας του Άδωνι; Πάντως σίγουρα ο ίδιος δεν ήταν. Δεν θα μπορούσε να ξεστομίσει τέτοιο πράγμα ένας τόσο… υπεύθυνος πολιτικός.

Το να αποδομείς τις απειράριθμες κωλοτούμπες του Γεωργιάδη, είναι τόσο εύκολο όσο το να παραβιάζεις ανοιχτές θύρες, ωστόσο η ασθενής λαϊκή μνήμη χρειάζεται και να φρεσκαρίζεται πότε – πότε.

Επομένως, αξίζει να θυμηθούμε μερικά στιγμιότυπα από τον βίο και την πολιτεία του… «ειρηνοποιού» Άδωνι Γεωργιάδη, από τον καιρό της πανδημίας. Έτσι για να δούμε τι έχει προσφέρει ο σημερινός υπουργός Υγείας, στην ενότητα του λαού και τον σεβασμό στο δικαίωμα συναίνεσης του πολίτη σε μια ιατρική πράξη, όπως είναι ο εμβολιασμός.

Το βιογραφικό ενός… ειρηνοποιού

Ο Άδωνις Γεωργιάδης είχε υποστηρίξει το εξοργιστικό μέτρο του εκβιασμού των άνω των 60, χαρακτηρίζοντας το ως μια «δύσκολη αλλά εθνικά απολύτως αναγκαία» απόφαση, ενώ παλαιότερα είχε δηλώσει ότι «το δημοκρατικό κράτος, δεν μπορεί να βάλει κάποιον με το ζόρι να εμβολιαστεί». Αυτό θα μπορούσε να το εκλάβει κανείς και ως επιβεβαίωση ότι στον καιρό της πανδημίας η δημοκρατία είχε καταλυθεί και το σύνταγμα είχε ποδοπατηθεί από την κυβέρνηση και το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα.

Ο Άδωνις Γεωργιάδης υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής της απόλυσης των χιλιάδων ανεμβολίαστων υγειονομικών που εκδίωξε η κυβέρνηση, και μάλιστα είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ότι πρέπει να αλλάξουν επάγγελμα, διότι «υγειονομικός που δεν εμβολιάζεται, κατά τη γνώμη μου, δεν κάνει για αυτή τη δουλειά. Πρέπει να κάνει κάτι άλλο στη ζωή του».

Ο Άδωνις Γεωργιάδης είναι ο πολιτικός που ως υπουργός Ανάπτυξης παρότρυνε τους εργοδότες να απολύσουν χιλιάδες ανεμβολίαστους εργαζόμενους και στον ιδιωτικό τομέα (ένα πρωτοφανές εργασιακό πογκρόμ που πέρασε αθέατο από το ραντάρ της δημοσιότητας, διότι δεν ασχολήθηκε με αυτό κανένα κόμμα της τότε Βουλής, κανένα μέσο ενημέρωσης και καμία έρευνα), γιατί όπως είχε πει σε τηλεοπτική εκπομπή: «αν είσαι ανεμβολίαστος και έρθεις σε επαφή με κρούσμα, είσαι υποχρεωμένος να μπεις σε 14 ημέρες καραντίνα και πρέπει να σε πληρώνει η επιχείρηση». Οπότε «βασίμως η επιχείρηση μπορεί να υποστηρίξει ότι παθαίνει ζημιά» και «άρα λοιπόν ναι, είναι πρόβλημα για μια επιχείρηση να έχει ανεμβολίαστους εργαζόμενους».

Χασούρα οι ανεμβολίαστοι εργαζόμενοι λοιπόν. Με τις ευλογίες του Άδωνι, δημιουργήθηκε ένα σύγχρονο εργασιακό «Νταχάου» όπου οι υπάκουοι καταναλωτές του πειραματικού σκευάσματος είχαν δικαίωμα στην εργασία και οι «αρνητές» καταδικάστηκαν σε οικονομικό θάνατο. Εκείνοι οι εργαζόμενοι που στάθηκαν πιο τυχεροί και δεν είχαν εργοδότες που να είναι ομοϊδεάτες του τότε υπουργού Ανάπτυξης, κράτησαν μεν τη δουλειά τους, αλλά τιμωρήθηκαν ετσιθελικά απ’ την κυβέρνηση με πολύμηνη οικονομική «αιμορραγία» λόγω των ατελείωτων υποχρεωτικών τεστ που τους επιβάλλονταν.

Ο Άδωνις Γεωργιάδης που σήμερα «πουλάει» ομοψυχία, είναι ο πολιτικός που όταν του εξέφραζαν παράπονα οι φορείς της εστίασης για τα μαγαζιά τους που ερήμωσαν από τα απολυταρχικά lockdown και τα παράλογα μέτρα, εκείνος τους απαντούσε λέγοντας ότι: «η στεναχώρια τους δεν πρέπει να κατευθύνεται προς την κυβέρνηση που αναγκαστικά θέσπισε τα μέτρα λόγω πανδημίας, άλλα στους ανεμβολίαστους συμπολίτες τους που επιμένουν να υπάρχει πανδημία στην Ελλάδα με το να μην εμβολιάζονται».

Ο Άδωνις Γεωργιάδης είχε χαρακτηρίσει στο twitter «απλά κορυφαίο», τον καθηγητή Μοριακής Μικροβιολογίας στο Καποδιστριακό Πανεπίστημιο, Γεώργιο Διαλλινά, ο οποίος με μια φασιστική νοοτροπία είχε απαγορεύσει στους ανεμβολίαστους φοιτητές να παρακολουθούν το μάθημά του, γιατί έτσι και αλλιώς θα τους «έκοβε», επειδή «αγνοούν ή δεν αποδέχονται τη σημασία των εμβολίων».

Ο Άδωνις Γεωργιάδης είχε αποκαλέσει το μη εμβολιασμένο ποσοστό του πληθυσμού ως «μια μικρή, άλλα όχι ασήμαντη μειοψηφία των πολιτών που έχει αποφασίσει να τινάξει το σύστημα υγείας της χωράς μας στον αέρα» και δήλωνε με φανερή ικανοποίηση ότι «δεν θα μπορούν να πάνε πουθενά».

Επομένως το ΕΣΥ δεν τινάχτηκε στον αέρα από τα λουκέτα και τις συγχωνεύσεις νοσοκομείων, τις λιγοστές ΜΕΘ, τις μειώσεις προσωπικού και τις ανύπαρκτες προσλήψεις, τις απαρχαιωμένες δομές και την σκανδαλώδη άρνηση των ιδιωτικών δομών Υγείας να αναλαμβάνουν περιστατικά Covid, αλλά «τινάχτηκε στον αέρα» από όσους δεν πείστηκαν να λάβουν το πειραματικό σκεύασμα των Big Pharma, για να φτάσουμε τελικά στο σημείο όπου τα νοσοκομεία «έπηζαν» από εμβολιασμένους ασθενείς, και δεν υπήρχε προσωπικό να τους κουράρει γιατί οι – επίσης εμβολιασμένοι- υγειονομικοί αρρώσταιναν με Covid κατά χιλιάδες, και έβγαιναν συνεχώς σε αναρρωτικές άδειες.

Ο Άδωνις Γεωργιάδης – τέλος – ήταν εκείνος που θέσπισε τα υγειονομικά απαρτχάιντ στην αγορά, επιβάλλοντας τα σήματα υγειονομικών φρονημάτων σε εστίαση, χώρους ψυχαγωγίας και εμπορικά καταστήματα, δημιουργώντας το κακόγουστο ανέκδοτο των «covid free» μαγαζιών και των «μεικτών» χώρων για «μιαρούς» πολίτες, αποκλείοντας -εν συνεχεία- εξ’ ολοκλήρου τους ανεμβολίαστους από κάθε εμπορική και ψυχαγωγική δραστηριότητα (πέραν των σούπερ μάρκετ και των φαρμακείων) και επιβάλλοντας τα γελοία πειράματα τύπου «click away».

Ευχαριστούμε αλλά δεν θα πάρουμε…

Τέτοιος απροκάλυπτος διωγμός, τόσοι εκβιασμοί, τόσες απολύσεις, τόσος στιγματισμός, τόση ψυχολογική βία, και όλα αυτά στηριγμένα σε ένα αφήγημα γεμάτο ψεύδη και παραπλανήσεις που τελικά κατέρρευσαν με πάταγο, για να έχουμε σήμερα έναν Άδωνι Γεωργιάδη να κάνει τον… μεγαλόψυχο, επειδή έσβησε τα χυδαία πρόστιμα που επιβλήθηκαν στους συνταξιούχους. Ένα μέτρο που δεν εφαρμόστηκε πουθενά αλλού στην Ευρώπη, γιατί καμία άλλη ευρωπαϊκή κυβέρνηση δεν διανοήθηκε να θεσπίσει ένα τέτοιο αίσχος.

Πάνω στη σιδηρά ράβδο του απολυταρχισμού λοιπόν, η κυβέρνηση κόλλησε μερικά πλαστικά φύλλα και ο υπουργός Υγείας την παρουσίασε ως… κλάδο ελαίας. Οπότε όχι. Δεν «χαλάσαμε απλά τις καρδιές μας». Αυτά που έγιναν στην πανδημία, είναι απείρως χειρότερα από την εξωραϊσμένη εικόνα που παρουσίασε ο Άδωνις. Εκδιώχθηκαν εργαζόμενοι, πείνασαν οικογένειες, καταπατήθηκαν δικαιώματα, ισοπεδώθηκαν θρησκευτικές ελευθερίες, απομονώθηκαν κοινωνικές ομάδες, σακατεύτηκαν άνθρωποι ή πέθαναν από παρενέργειες.

Και αν κάποιος έχει λόγο για το αν θα συγχωρήσει όλα αυτά τα εγκλήματα, αυτός σίγουρα δεν είναι ο θύτης, αλλά τα θύματα αυτής της υπόθεσης.

Δυόμισι χρόνια ανοιχτού πολέμου της κυβέρνησης προς τους πολίτες, για να έρθει να πει σήμερα ο Άδωνις ότι… «δεν έπρεπε ο εμβολιασμός να γίνει με το ζόρι». Ευχαριστούμε αλλά δεν θα πάρουμε. Υπάρχουν τεράστιες ευθύνες και πρέπει να αποδοθούν.

Ο κόσμος έχει καταλάβει πολύ καλά το πόσο εξαπατήθηκε τον καιρό της πανδημίας. Και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι παρά την τρομοκρατία που προωθούν τις τελευταίες εβδομάδες τα συστημικά ΜΜΕ με τις εποχικές ιώσεις, η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας, Ειρήνη Αγαπηδάκη γνωστοποίησε ότι μέχρι στιγμής έχουν γίνει μόλις 210.000 εμβολιασμοί κατά της covid19.

Αυτό αντιστοιχεί στο 2% του συνολικού πληθυσμού της χώρας και συγκρίνοντας το με το 75% του γενικού πληθυσμού και περίπου το 85% επί του ενήλικου πληθυσμού που έφτασε να εμβολιαστεί με τουλάχιστον μια δόση τον καιρό της πανδημίας, καταλαβαίνει κανείς ότι η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού νοιώθει εξαπατημένη και φοβάται να εμπιστευτεί ξανά τα συγκεκριμένα σκευάσματα.

Αυτό είναι άλλο ένα «κατόρθωμα» της κυβέρνησης. Αντί για κουλτούρα πρόληψης, ενέπνευσε μια κουλτούρα καχυποψίας στον λαό, γιατί προτίμησε τη βία από την πειθώ, και τον επιστημονικό δογματισμό, από τον επιστημονικό διάλογο…