Εγκληματικότητα: Την ώρα που η κυβέρνηση κομπάζει για το δόγμα μιας υποτιθέμενης «τάξης και ασφάλειας», η χώρα μας βουλιάζει με γοργούς ρυθμούς στον βούρκο της ανομίας και της σκληρής εγκληματικότητας.
Στοχευμένες δολοφονίες ή παράπλευρες απώλειες σημειώνονται στα δελτία ειδήσεων σχεδόν σε καθημερινή βάση. Η Ελλάδα μετατρέπεται σε ένα απέραντο άντρο της μαφίας. Όπως είχαμε γράψει και άλλοτε, έτσι όπως έχει εξελιχθεί η κατάσταση με την έξαρση της εγκληματικότητας, το τουριστικό σλόγκαν της χώρας μας θα έπρεπε να είναι «ζήσε τον μύθο σου στην Ελλάδα, άλλα καλού – κακού φόρα και ένα αλεξίσφαιρο».
Τα μεγάλα αστικά κέντρα όλο και περισσότερο φροντίζουν να μας θυμίζουν πως έχουμε γίνει Κολομβία των Βαλκανίων και η εγκληματικότητα έχει γίνει μέρος της καθημερινότητας, με επιθέσεις να γίνονται σε κοινή θέα – όχι μόνο σε «στόχους» – άλλα ακόμα και σε φιλήσυχους πολίτες. Άνθρωποι αμέριμνοι που πίνουν τον καφέ τους σε κάποια καφετέρια, γίνονται μάρτυρες φρικτών δολοφονικών επιθέσεων μεταξύ συμμοριών και κυκλωμάτων του οργανωμένου εγκλήματος. Ακόμα και αθώοι κινδυνεύουν να βρεθούν στον δρόμο μιας αδέσποτης σφαίρας, αν τύχει να βρεθούν δίπλα σε κάποιο ξεκαθάρισμα λογαριασμών.
Καταιγισμός εγκληματικών ενεργειών
Την ώρα που ο Τάκης Θεοδωρικάκος βλέπει στην φαντασία του «σημαντική μείωση των ανθρωποκτονιών», σε μια καφετέρια της Νέας Ιωνίας ένας 37χρονος έπεσε νεκρός από πυροβολισμούς ενώ ήταν ένας απλός θαμώνας που είχε πάει εκεί για να παρακολουθήσει έναν αγώνα.
Μια παρέα επτά Αλβανών, που βρίσκονταν σε έναν πιο «πριβέ» χώρο της καφετέριας, άρχισε να τσακώνεται για άγνωστους λόγους. Τα αίματα άναψαν και ο καβγάς μεταφέρθηκε στο κέντρο του μαγαζιού, όπου βρίσκονταν και άλλοι πελάτες. Τότε, ένας από τη συγκεκριμένη παρέα έβγαλε όπλο και πυροβόλησε, με αποτέλεσμα να τραυματίσει τον –άσχετο με το περιστατικό – 37χρονο στην ωμοπλάτη, ο οποίος αργότερα κατέληξε από ακατάσχετη αιμορραγία. Στο σημείο της επίθεσης δεν βρέθηκε ούτε ένας, ούτε δύο, άλλα επτά κάλυκες.
Οι τελευταίες πληροφορίες κάνουν λόγο για συμμορία οργανωμένου εγκλήματος που έχει δράση στο κέντρο της Αθήνας και εμπλέκεται σε διακίνηση ναρκωτικών και «προστασία» σε οίκους ανοχής.
Παρόμοιο περιστατικό είχε γίνει και τον Δεκέμβριο σε καφετέρια της Νέας Σμύρνης, όπου ένας μαυροφορεμένος άνδρας πυροβόλησε και εκτέλεσε εν ψυχρώ δύο άνδρες που κάθονταν εκεί, ενώ από τους πυροβολισμούς τραυματίστηκε μία γυναίκα στην κοιλιά από αδέσποτη σφαίρα, η οποία δεν είχε καμία σχέση με τα θύματα.
Στη Μύκονο, ένας 33χρονος ημεδαπός πυροβόλησε στο κεφάλι 34χρονο Αλβανό, έπειτα από διαπληκτισμό που είχαν σε νυχτερινό κέντρο.
Πριν λίγες μέρες στην Αγία Βαρβάρα, δύο δράστες που επέβαιναν σε μοτοσυκλέτα «γάζωσαν» με καλάσνικοφ τέσσερα σπίτια και καταστήματα. Δύο μέρες μετά, στην Ελευσίνα, τέσσερα άτομα που επέβαιναν σε δυο μοτοσικλέτες πυροβόλησαν με καλάσνικοφ και πιστόλι προς κάποιες οικίες στην οδό Παγκάλου.
Ανομία, ανοχή και ανασφάλεια
Βλέποντας το πού έχει φτάσει η κατάσταση με την εγκληματικότητα, καταλαβαίνει κανείς ότι ο χαρακτηρισμός «τριτοκοσμική χώρα» είναι φτωχός και μάλλον κολακευτικός. Η βαριά εγκληματικότητα θερίζει ζωές και περιουσίες ανενόχλητη.
Βλέπουμε την κυβέρνηση από την μια πλευρά να προωθεί την αστυνομοκρατία κυρίως για να περιφρουρεί τα ολιγαρχικά συμφέροντα, άλλα από την άλλη, αυτό το πλεόνασμα αστυνομικών να μην έχει το αναμενόμενο αντίκρισμα στην καθημερινότητα του πολίτη και την μείωση της εγκληματικότητας. Το χέρι του νόμου γίνεται όλο και πιο μακρύ ώστε να εξασφαλιστεί η συμμόρφωση σε κάθε λογής κυβερνητικό μέτρο (βλέπε τον ρόλο που κλήθηκε να παίξει η αστυνομία, από την επιβολή των lockdown μέχρι και την επιβολή των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας), και την ίδια στιγμή το έγκλημα παραμένει ανέπαφο. Το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, έχει μετατραπεί σήμερα σε υπουργείο Προστασίας του Πολιτικού και του εκάστοτε «επενδυτή» ή κολαούζου του συστήματος.
Οι κάθε λογής μαφιόζοι εκμεταλλεύονται την ανυπαρξία της κυβέρνησης και την αδυναμία μιας απονευρωμένης αστυνομίας, που η πολιτική ηγεσία επαναπρογραμματίζει για να την στρέψει κυρίως στην καταστολή πολιτών και πολύ λιγότερο στην μάχη κατά του εγκλήματος.
Τα φρικτά εγκλήματα του υπόκοσμου αντιμετωπίζονται λίγο – πολύ σα να είναι ένα ακόμη «φυσικό φαινόμενο» όπως οι πυρκαγιές και οι πλημμύρες. Φτάσαμε ακόμα και στο σημείο να ακούμε παπαγαλάκια της κυβέρνησης να λένε να μη φοβάται ο κόσμος γιατί οι μαφιόζοι ξέρουν… σημάδι.
Εν ψυχρώ δολοφονίες σε κοινή θέα, εισβολές ενόπλων σε σπίτια και πυροβολισμοί στο ψαχνό με κίνητρο τη ληστεία, απάτες και εκβιασμοί συνθέτουν τη ζοφερή καθημερινότητα, που έχει δημιουργηθεί και κάνει τους πολίτες να ζουν με αίσθημα μόνιμης ανασφάλειας. Γινόμαστε ένα ξέφραγο αμπέλι το οποίο γίνεται ανοιχτό πεδίο μάχης για εγκληματικά συμφέροντα, που ξεκινούν από κοινά εγκλήματα και φτάνουν μέχρι και πολυεθνικά δίκτυα οργανωμένου εγκλήματος
Και αυτό συμβαίνει γιατί δεν χαράσσεται μια ανεξάρτητη και προσεκτικά σχεδιασμένη αντιεγκληματική πολιτική, που να βάζει πάνω απ’ όλα την ασφάλεια του πολίτη και όχι την εξυπηρέτηση πολιτικών ή υπόγειων συμφερόντων με σχέσεις κράτους και παρακράτους. Δυστυχώς το πολιτικό σύστημα επιμένει ακόμα να δίνει χώρο για να αναπνέει το οργανωμένο έγκλημα ώστε να μην διαταράσσονται τα μεγάλα συμφέροντα που εξυπηρετούνται στον κόσμο της ανομίας.