Χάρη, έλα να βγάλεις πρωτοσέλιδο!

Θες δε θες, στη σημερινή εποχή είσαι υποχρεωμένος να έχεις λογαριασμό σε κάποιο από τα social media. Ειδικά για έναν επαγγελματία, κάθε χώρου, είναι απαραίτητο. Μπαίνεις, δε, συχνά πυκνά για να ενημερώνεσαι.

Λόγω των πολλών σχολίων, των κοινοποιήσεων και διάφορων άλλων πραγμάτων, η ανάρτηση του Χάρη Ξύδη που μπορείτε να βρείτε παρακάτω ερχόταν μπροστά στα μάτια μου ξανά και ξανά. Ο Χάρης Ξύδης, καλέ μου αναγνώστη, σου είναι πιθανότατα άγνωστος. Και λογικό είναι. Και μένα το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό όταν ακούω το όνομά του είναι το… Τοπ! Όπως, εννοείται, σε λίγα χρόνια πιθανότατα θα ακούς Μανωλίδης και στην καλύτερη των περιπτώσεων θα σκέφτεσαι την… Ευγενία. Και αν!

Ο Χάρης Ξύδης, λοιπόν, είναι ο επίτιμος πρόεδρος της αστυνομίας του Τύπου με εξειδίκευση και διατριβή στον εκφυλισμό, την ανούσια κριτική και τον μηδενισμό (παντοιοτρόπως και ποικιλοτρόπως) της δουλειάς και του κόπου των σημερινών εργαζόμενων στον αθλητικό Τύπο. Αρέσκεται σε αναρτήσεις που κατακεραυνώνουν τα πρωτοσέλιδα των αθλητικών εφημερίδων, προκειμένου να διαβάσει και να κομπορρημονεί για όσους από κάτω με σχόλια θα λησμονούν το ένδοξο (;) παρελθόν των ημερών του, αποκαλώντας τον «δάσκαλο».

Στην πραγματικότητα είναι ο άνθρωπος που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξαθλίωση και εξαφάνιση των Sportime, Sport XL και της Αθλητικής Ηχούς 0ίσως και κάποιων ακόμα. Αυτός ο τύπος που με διεύθυνε με κεφάλαιο κίνησης δύο, ή τριών… ζωών projects και τα έριχνε στα τάρταρα.

Ο λόγος που ασχολούμαι μαζί του είναι συγκεκριμένος. Το σημερινό Sportime ασφαλώς και δέχεται κριτική, για την ακρίβεια την επιζητά. Μόνο έτσι μπορεί να γίνει καλύτερο. Δεν γίνεται όμως να αφήνουμε αναπάντητες σπόντες για… τυφώνες και άλλες «ομορφιές». Δεν μπορώ προσωπικά εγώ να αφήσω ακάλυπτο κάποιον συντάκτη, τη στιγμή που του ζητώ να πάρει τηλέφωνα για να βγει το ρεπορτάζ, να γράψει 2-3 σελίδες, να ανεβάσει κομμάτι στην ιστοσελίδα, να δουλέψει στις 15 Αυγούστου (όχι από δική μας πρωτοβουλία). Δεν επιτρέπεται να γίνεται βορά στις λεκτικές ορέξεις ενός ανθρώπου που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα και καμία επαφή με το σημερινό περιβάλλον που λέγεται «εφημερίδα».

Μία ημέρα θα ήθελα Χάρη να σηκωθώ να κάτσεις στην καρέκλα μου. Που παρεμπιπτόντως δεν είναι διαφορετική από κάποιου άλλου εργαζόμενοι στην εφημερίδα. Μάλιστα είμαστε όλοι μαζί! Σε μία αίθουσα. Open space. Μοντέρνα πράγματα.

Μία μέρα. Θα είναι αρκετή. Αλλά θα ήθελα να το ζήσεις… ολόκληρο. Δηλαδή να έχεις σχόλιο, παρασκηνιακή στήλη, πρωτοσέλιδο, κείμενα για site και ένα ασφυκτικό deadline να πιέζει. Βλέπεις Χάρη, την εποχή που πούλαγες 80.000 όλοι χόρευαν στους ρυθμούς σου. Μα όλοι. Τα πρακτορεία δεν ήταν μονοπώλιο και δεν έβαζαν την ίδια προμήθεια. Ξέρεις Χάρη μου, πως σε αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ πρέπει η τελευταία σελίδα να έχει φύγει 12.15 για εκτύπωση; Μπορείς να καταλάβεις τι σημαίνει αυτό; Μπορείς να διανοηθείς πως ο ίδιος άνθρωπος που μπορεί να έχει να φτιάξει την πρώτη σελίδα να έχει να γράψει και το παιχνίδι που τελείωσε στις 11.30; Μπορείς να συλλάβεις πως σήμερα ο διευθυντής δεν ρωτάει τους ρεπόρτερ για πρώτο θέμα, αλλά πρέπει ο ίδιος να βρει την είδηση; Δεν μπορείς.

Χάρη, κάνε μας τη χάρη. Κάνε μας τη χάρη και πες μας όταν πούλαγες 80.000 φύλλα, τα κόστη που είχες; Γιατί δεν ήσασταν ευχαριστημένοι; Γιατί κλείσατε; Γιατί έμεινε απλήρωτος τόσος κόσμος; Σε προκαλώ να κάτσεις στην καρέκλα (μου). Μέχρι τα 5000 φύλλα, τα κέρδη στην εταιρεία. Οτιδήποτε παραπάνω βγάλεις όλα δικά σου. Ολο το ποσό όχι το κέρδος. 6000 φύλλα μέσο όρο το χρόνο; Θα βάλεις 350.000 χιλιάρικα στην τσέπη σου. 7000; 700.000! Με το σημερινό μπάτζετ και τα σημερινά (οικονομικά) δεδομένα όμως. Με τα ίδια. Διότι αυτός που «τρέχει» το Sportime σήμερα, μαζί με τους δύο στενούς του συνεργάτες, όταν ανέλαβαν την Sportday από 3^η πήγε πρώτη. Αυτοί οι ίδιοι τύποι, επανέφεραν έναν ιστορικό τίτλο στα περίπτερα, έχοντας δημιουργήσει μια εφημερίδα που δεν έχεις αγοράσει ποτέ (με εξαίρεση ίσως το πρώτο φύλλο) για να κρίνεις, την ίδια ώρα που μετράς αποτυχίες και «λουκέτα».

* Περί αξιολόγησης. Στις 16.29 που έκανες την ανάρτηση σου για τις αθλητικές εφημερίδες, καιγόταν η Εύβοια. Well done που λένε και στο… χωριό μου.
* Την επόμενη φορά θα κινηθούμε νομικά εναντίον σου από τη στιγμή που η ανάρτηση είναι δημόσια και αναφέρει, εμμέσως πλην σαφώς, πως συντάκτες χρηματίζονται από άλλους, όχι την εταιρεία, για να κάνουν τη δουλειά τους.