ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΜΑΝΩΛΙΔΗΣ

Δικαίως μιλούν όλοι για Σβιντέρσκι

Εξαιρουμένου του Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι, ο Κάρελ Σβιντέρσκι είναι ο πλέον παραγωγικός και συνεπής στο γκολ Πολωνός επιθετικός στη σεζόν. Not bad...
Δικαίως μιλούν όλοι για Σβιντέρσκι

Εξαιρουμένου του Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι, ο Κάρελ Σβιντέρσκι είναι ο πλέον παραγωγικός και συνεπής στο γκολ Πολωνός επιθετικός στη σεζόν. Not bad…

Τα τελευταία του γενέθλια, δεν θα τα ξεχάσει ποτέ. Στην Αττάλεια, χειμερινό καμπ με την Γιαγκελόνια. Γνώριζε πως φεύγει. Είχε ξεκαθαρίσει πως Τζένοα δεν ήθελε. Νωρίς ακόμη -και το ένιωθε- για να μπει στα παπούτσια του Κριστόφ Πιόντεκ, ο οποίος οργίασε στη Γένοβα προτού φύγει για Μιλάνο. Προτιμούσε Θεσσαλονίκη.

Είτε αγνοώντας είτε αδιαφορώντας, πως τα παπούτσια που άφηνε ο Αλεκσάναρ Πρίγιοβιτς μετακομίζοντας στην Αραβία, ήταν -αναλογικά- πιο μεγάλα σε μια ομάδα, σε έναν οργανισμό που έχανε το σημείο αναφοράς του, σε μια σεζόν που ζούσε και ανέπνεε για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Τις πληροφορίες του για το club από τον αλλοτινό Αρειανό τερματοφύλακα, Μάριαν Κέλεμεν και από τον Βραζιλιάνο (αριστερό μπακ), Γκιλιέρμε, ο οποίος είχε διατελέσει στη δούλεψη του Ραζβάν Λουτσέσκου στην Στεάουα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΠΑΟΚ: Αγωνίστηκε μετά από μήνες ο Βιεϊρίνια!

Δεν πρόλαβαν να σβήσουν τα κεράκια στην τούρτα και ήδη είχε αφήσει την Τουρκία και ταξίδευε για τη νύφη του Θερμαϊκού. Όταν προσγειώθηκε και άνοιξε το κινητό του, σοκαρίστηκε. Δεκάδες κλήσεις, εκατοντάδες μηνύματα. Στο Instagram, μεμιάς, από 3.000 followers, εκτοξεύτηκε στις 15.000. Ολοι οπαδοί του ΠΑΟΚ.

Οι πρώτες του μέρες, χαοτικές. Τα αγγλικά του, απολύτως βασικά. Μια συμπατριώτισσα του, αλλοτινή κάτοικος Θεσσαλονίκης, ανέλαβε να του τα φρεσκάρει μέσω Skype, προτού επιστρέφει στην πόλη για να τον δασκαλεύει. Ενας άλλος πατριώτης του, τεχνικός πλέον στις ακαδημίες του «Δικεφάλου», Μίροσλαβ Σνάουτσνερ, έγινε η σκιά του.

Μαζί στην προπόνηση, μαζί στο χάος των δρόμων και της κίνησης, μαζί στην επιλογή σπιτιού, σκόπιμα μακριά από το κέντρο, με roof garden -αγαπημένο του μέρος ακόμη και τώρα για να χαλαρώνει- και μέχρι και τότε άγνωστο σε εκείνον μπάρμπεκιου στον κήπο, μαζί στα γραφειοκρατικά, στα όσα τουλάχιστον χρειάζονταν και η δική του παρουσία.

Σε μεγαλούπολη δεν είχε ζήσει. Από το χωριουδάκι του Ράβιτς όπου γεννήθηκε, στο αθλητικό σχολείο του Λοτζ όπου εντάχθηκε στα 14 του και στο Μπιάλιστοκ όπου ξεκίνησε με τη φανέλα της Γιαγκελόνια την επαγγελματική του σταδιοδρομία, μόλις στα 17 του. Λογικό η Θεσσαλονίκη να του φανεί χαοτική. Στον δρόμο, στο παρκάρισμα, στις δημόσιες υπηρεσίες, στη βόλτα στην παραλία, στα εστιατόρια.

Το πρώτο που έλεγε μιλώντας στους δικούς του ήταν πως δεν μπορεί ν’ αντιληφθεί την κρίση που όλοι λένε πως υπάρχει στην Ελλάδα. Και όμως, την παραδοξότητα στα μάτια ενός ξένου, μα την καρδιά του σφυγμού της πόλης, την αντιλήφθηκε νωρίς. «Ολα μοιάζουν να κυλούν πιο αργά, πιο χαλαρά». Ολα; Εκτός της κάψας για τη νέα του ομάδα, τις νίκες, τα γκολ, το πρωτάθλημα.

Και αυτά, άγνωστα του ήταν. Ποτέ δεν είχε κατακτήσει τίποτα, παρότι η Γιαγκελόνια, στο διάστημα της θητείας του εκεί, δύο χρονιές ήταν απόλυτα ανταγωνιστική για τον τίτλο. Δεν συγκρίνεται όμως.

Παρότι την καριέρα του, την οφείλει ουσιαστικά σε έναν άλλον Αρειανό, τον Μιχάλ Προμπίερζ (είχε περάσει ένα φεγγάρι από τους «κίτρινους»), ο οποίος και ήταν αυτός που πάνω που σκέφτονταν, στα τέλη της εφηβείας, αν μπορούσε/έπρεπε να συνεχίσει επαγγελματικά το ποδόσφαιρο, τον πήρε στην Γιαγκελόνια.

Πριν τα 21 του, ο Σβιντέρσκι μετρούσε ήδη 100 συμμετοχές στο εγχώριο πρωτάθλημα. Οχι χωρίς προβλήματα. Αλλοτε διαφόρων φημών για άστατη εξωγηπεδική ζωή, άλλοτε τραυματισμών.

Τις πρώτες τις διέψευδε κατηγορηματικά, όποτε και όπως μπορούσε. Γιος αστυνομικού, ο οποίος υπηρετούσε σε φυλακή, στο εξωτερικό προαύλιο της οποίας έμαθε να σουτάρει, σημαδεύοντας (όχι πάντα εύστοχα…) μια ζωγραφισμένη εστία στον τοίχο της, δεν θα μπορούσε να είναι, επαγγελματικά, παραβατικός. Τις δεύτερες, τις αντιμετώπισε εμπιστευόμενος έναν χειροπράκτη, ο οποίος και του έλυσε ένα χρόνιο πρόβλημα που είχε στον αχίλλειο.

Και έτσι, έτοιμος, ήρθε, ανήμερα των 22ων γενεθλίων του στη Θεσσαλονίκη. Απείχε αρκετά από το «αντί-Πρίγιοβιτς». Και η πορεία του πρώτου τέρμινου στ’ ασπρόμαυρα το επιβεβαίωσε. Δεν ήταν βασικός. Μα όποτε έπαιζε, «έγραφε». Δεν ήταν πολλά,  μόλις τέσσερα στο πρωτάθλημα, αλλά ήταν η συχνότητα που έκανε τη διαφορά.

Ένα γκολ κάθε 94 λεπτά σημείωνε. Τυχαίο; Μάλλον όχι. Από την Κυριακή, ο Σβιντέρσκι φιγουράρει μόνος πρώτος στη κορυφή του πίνακα των σκόρερ της Super League, με πέντε γκολ. Σημειώνει ένα κάθε 66 λεπτά. Συχνότητα που μόνο ο… σεληνιασμένος Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι έχει μικρότερη από τους Πολωνούς φορ.

Ο «Λέβα» είναι άλλωστε και ο μόνος από τους επιθετικούς που έχουν φορέσει το εθνόσημο της πατρίδας του τον τελευταίο χρόνο, ο οποίος έχει και σε απόλυτο αριθμό, περισσότερα γκολ από τον ίδιο. Και δεν είναι όποιοι και όποιοι. Μίλικ, Πιόντεκ, Κοβνάτσκι. Νομοτέλεια μοιάζει πως οσονούπω το όνομα του Κάρελ Σβιντέρσκι θα μπει δίπλα τους…

Κάντε follow στο Sportime

Κάντε like στην σελίδα του Sportime στο Facebook

Ακολουθήστε το Sportime στο Instagram

Διαβάσατε το άρθρο με τίτλο «Δικαίως μιλούν όλοι για Σβιντέρσκι», όπου αναφέρθηκαν τα παρακάτω #tags (ετικέτες). Για περισσότερα σχετικά άρθρα επιλέξτε παρακάτω.
Post on Facebook Post on X (Twitter) Post on LinkEdin Send this post with WhatsApp Send this post with Viber E-mail Post
Εγγραφείτε στα Σελίδα του του Sportime στην πλατφόρμα των Google news για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
Γεράσιμος Μανωλίδης

Η λέξη Sport έμελλε να είναι συνδετική, όχι απλώς επαγγελματικά, αλλά σε κάθε βήμα της πορεία του. Από κολύμβηση, μπάσκετ μέχρι ποδόσφαιρο. Εκεί κάπου «έδεσε» στα γούστα του. Ανάλογη και η επαγγελματική πορεία που έχει ο Γεράσιμος Μανωλίδης. Από sport, σε sport! Από το site του Sport-Fm το 2008, γρήγορη μετάβαση την ίδια χρονιά στη SportDay που ασχολήθηκε με το διεθνές ποδόσφαιρο και το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού. Εκεί έμεινε ως το 2017, χρονιά κατά την οποία κυκλοφόρησε το Sportime ξανά στα περίπτερα για να γίνει το πρώτο ηλεκτρονικό free press αθλητικό online έντυπο στη χώρα μας. Γενικός διευθυντής στο Sportime.gr πλέον, γράφει για ότι απασχολεί. Αθλητικό και μη…