Κάποτε θα έρθουν να σου πουν… Το είπε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος. Το μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης. Το 1979. Εξι χρόνια πριν καν τη γέννηση του Ανδρέα. Η ανάγκη όμως, ήταν πάντα εκεί. Συμβάδιζε με την ανθρωπότητα. Ήταν η ανθρωπότητα. Το κάθε παιδί. Το ένα παιδί. Το όποιο παιδί. Όλα τα παιδιά.
Ένα από αυτά ο Ανδρέας. Έζησε λίγο. Μα βιώνοντας και νιώθοντας την ανάγκη, φρόντισε με την επιθυμία του για να την αντιμετωπίσει, το θυμικό και το όνειρο του, να ζήσει για πάντα. Και μέσα από αυτά, μέσα από την αδιασάλευτη πατρική αγάπη του Κώστα να ικανοποιήσει τις επιθυμίες του αγγέλου του, να δημιουργήσει προϋποθέσεις για να βελτιωθεί η ζήση ενός ακόμη παιδιού. Οποίου παιδιού. Όλων των παιδιών.
Δεν θέλει πολλά. Μα προσφέρει τα πάντα. Μια αγκαλιά, ένα χάδι, ένα χαμόγελο. Ένα χαμόγελο. Διόλου τυχαίο που το μέσο για την ικανοποίηση της ανόθευτης επιθυμίας του Ανδρέα ονομάστηκε, με την επίσημη δημιουργία του σαν χτες, 25 χρόνια πριν, το «Χαμόγελο του Παιδιού».
Και από τότε, ο Κώστας, μα και μύριοι όσοι εθελοντές, υποστηρικτές, γνωστοί και άγνωστοι, φίλοι, προσφέρουν. Γι’ αυτό το χαμόγελο. Για να κλείσει η πόρτα με κλειδί. Για να υπερασπιστεί το παιδί. Για να γλυτώσει το παιδί. Γιατί, όπως είπε ο Λευτέρης, όπως μελοποίησε ο Μίκης, αν γλυτώσει το παιδί, ένα έστω παιδί, υπάρχει ελπίδα. Για άλλο ένα. Για πολλά άλλα. Για όλους μας. Για τις ψυχές μας.
Και ευτυχώς που το «Χαμόγελο του Παιδιού» στα μέσα της τρίτης δεκαετίας της ύπαρξης του έχει προστατεύσει, έχει αλλάξει, έχει βοηθήσει, έχει σώσει, αμέτρητα παιδιά. Με πολλά προβλήματα, με πολλά εμπόδια, με πολλές δυσκολίες. Αλλά εκεί, με παιδικό πείσμα και επιμονή, με θεία – από την πρώτη του στιγμή… – υποστήριξη, συνεχίζει.
Το πρωτοσέλιδο του Sportime για το Χαμόγελο του Παιδιού
Φροντίζοντας για όσες ζωές παιδιών χρειάζονται οποιαδήποτε βοήθεια. Διαφυλάσσοντας την ψυχική υγεία της κοινωνίας. Σώζοντας την κάθε μια ψυχή, κάθε ενός που προσφέρει, ότι, όσο και όπως μπορεί για να συμβάλλει στη συνέχεια του. Γιατί ένα παιδί, κάθε παιδί, όποιο παιδί είναι η συνέχεια του κάθε ενός από εμάς.
Και το «Χαμόγελο του Παιδιού» είναι εδώ, 25 χρόνια τώρα, αποτελώντας το μέσο για να συνεχίσουμε. Να ελπίζουμε. Να υπάρχουμε. Να ζούμε. Για κάθε παιδί που βοηθάμε, για κάθε παιδί που βελτιώνουμε τη ζωή του, για κάθε παιδί που κάνουμε να χαμογελάει, υπάρχει ελπίδα. Για εμάς όλους…
Το Sportime το υπενθυμίζει, με ένα πρωτοσέλιδο. Δεν φτάνει. Ούτε μια αναφορά. Χρειάζονται πολλά παραπάνω. Εμάς όλους. Ας μη γυρίζουμε την πλάτη. Ας αφιερώσουμε χρόνο και ελάχιστα χρήματα. Μοιράζουν, χαρίζουν πολλά χαμόγελα…
Δείτε εδώ πως μπορείτε να ενισχύσετε το Χαμόγελο…
Κάποτε θα ‘ρθουν να σου πουν /
πως σε πιστεύουν, σ’ αγαπούν /
και πώς σε θένε. /
Εχε το νου σου στο παιδί, /
κλείσε την πόρτα με κλειδί /
ψέματα λένε.
Κάποτε θα ‘ρθουν γνωστικοί, /
λογάδες και γραμματικοί /
για να σε πείσουν. /
Εχε το νου σου στο παιδί /
κλείσε την πόρτα με κλειδί, /
θα σε πουλήσουν.
Και όταν θα ‘ρθουνε οι καιροί /
που θα ‘χει σβήσει το κερί /
στην καταιγίδα /
Υπερασπίσου το παιδί /
γιατί αν γλιτώσει το παιδί /
υπάρχει ελπίδα.