Πέρασαν δέκα μέρες από την απόπειρα δολοφονίας του Στέφανου Χίου έξω από το σπίτι του. Δύο άνθρωποι βρέθηκαν στο κατώφλι της οικίας του. Πυροβόλησαν τον ίδιο, τον τραυμάτισαν σοβαρά. Ενημέρωση από τις αρμόδιες αρχές και τον αρμόδιο Υπουργό, κ. Μιχάλη Χρυσοχοϊδη; Αγνοούνται…
Στην κοινωνία μας εκπέμπουν δύο αντιφατικά μηνύματα με την ίδια όμως κατεύθυνση. Αυτό που διοχετεύεται τεχνηέντως στον Τύπο είναι είτε αδιαφορία, είτε μια ρητορική τύπου: «Ο Χίος είναι…». Συνήθως αυτή η τελευταία συμπληρώνεται, από τους πιο τολμηρούς, με το «με αυτά που έγραφε…».
Τείνει να μονιμοποιηθεί δηλαδή πως αν κάποιος δεν κάνει τη δουλειά του με τρόπο που μας αρέσει, ή έστω θίγει την αξιοπρέπεια και την ηθική, του αξίζει να πεθάνει! Έλα και Χριστέ και Παναγία! Έχουμε χάσει κάθε μέτρο. Δεν είμαστε εδώ για στον ξύλινο λόγο. Αφήνουμε στην άκρη τα περί «χτυπήματος στη δημοσιογραφία και στην ελευθερία του λόγου». Αυτό έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Κυρίαρχο ρόλο παίζει η ίδια η ανθρώπινη ζωή. Αυτή είναι που βιώνει την καταβαράθρωση στον κοινωνικό ιστό.
Από την αστυνομία κάτι επίσημο δεν έχουμε. Ούτε καν διαρροές, που συνηθίζονται σε τέτοιες περιπτώσεις. Αντ’ αυτού ψιθυρίζεται, πως μπορεί να το σκηνοθέτησε και ο ίδιος ο Στέφανος Χίος! Με μία από τις σφαίρες να έχει περάσει δίπλα από την καρωτίδα του. Δηλαδή ούτε την Άννα Κορακάκη να είχε προσλάβει για να στοχεύσει… ξυστά!
Οφείλουμε να μην μπαίνουμε σε συζήτηση για τα αυτονόητα. Ο Στέφανος Χίος ισχυρίζεται πως έχει στοιχεία στα χέρια του. Βίντεο, ηχογραφημένες συζητήσεις, συγκεκριμένες σκέψεις και κατευθύνσεις για το ποιος κρύβεται πίσω από αυτή την ιστορία. Ο Μιχάλης Δηματρακόπουλιος, ο δικηγόρος που βρέθηκε στο στόχαστρο του Στέφανου Χίου, απάντησε εν ριπή οφθαλμού για όσα του καταλογίζονται. Οι λοιποί εμπλεκόμενοι; Δεν έχει αναμίξει και λίγους ως τώρα.
Ο αρμόδιος Υπουργός, ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοϊδης τηρεί σιγή ιχθύος, Φέρνει άσχημες θύμησες σε εμάς. Ο ίδιος άνθρωπος, στην ίδια θέση βρισκόταν όταν δολοφονήθηκε ο Σωκράτης Γκιόλιας. Αυτή η σύμπτωση και η σιγή ιχθύος είναι βέβαια και η μόνη σύνδεση στις δύο περιπτώσεις. Αυτή το σφύριγμα αδιαφορίας ωστόσο, για έναν άνθρωπο που πήγε να χάσει τη ζωή του ετσιθελικά σου ερεθίζει το θυμικό. Δε γίνεται να μην έχουμε διαβάσει κάτι επίσημο, το οτιδήποτε…
