Την επομένη της αναμέτρησης της ΑΕΚ με την Μπενφίκα επιλέξαμε τον τίτλο «έγκλημα» στο εξώφυλλο του Sportime. Οχι φυσικά για να υπάρξει στοχοποίηση προς τον Κλωναρίδη. Προς Θεού.
Πήγε για το χατ-τρικ, δεν έδωσε πάσα, παρασύρθηκε. Παρότι στοίχισε, συμβαίνει. Η επιλογή ήταν συνειδητή για έναν συγκεκριμένο λόγο. Να μη γίνει συνήθεια η αποδοχή της ήττας.
Επικοινωνιακά, τουλάχιστον, στις δύο προηγούμενες αγωνιστικές έβγαινε ένα κλίμα άμβλυνσης των γωνιών της ήττας Της εκάστοτε ήττας. Με τον Αγιαξ κρατήσαμε το καλό πρώτο μέρος. Με την Μπενφίκα την επιστροφή από 0-2 σε 2-2.
Στην πραγματικότητα όμως έπρεπε να αναδειχθούν η ήττα με 3-2 παίζοντας με παίκτη παραπάνω και η κατάρρευση στο δεύτερο μισό στο παιχνίδι της Ολλανδίας. Έτσι μεγαλώνει ένας σύλλογος, έτσι μαθαίνει και προχωράει στην εξέλιξή της μια ομάδα.
Θα το αναφέρουμε, τουλάχιστον από αυτή εδώ τη γωνιά, συνεχώς. Παίζοντας στο Τσάμπιονς Λιγκ, όταν η κληρωτίδα σου φέρνει αντιπάλους σαν τον Αγιαξ και την Μπενφίκα, οφείλεις να έχεις υψηλές απαιτήσεις από τον εαυτό σου. Ειδικά όταν είσαι μαθημένος να τον φέρνεις στα όριά του. Διότι η ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια αυτό κάνει, σε κάθε της βήμα, σε κάθε σεζόν. Απαγορεύεται να πανηγυρίζει ήττες κόντρα σε Αγιαξ και Μπενφίκα;
Για ποιο λόγο; Διότι έρχεται μια εντός έδρας αναμέτρηση με την Μπάγερν να καταδείξει που μπορεί να φτάσει η «Ενωση». Που πραγματικά μπορεί να φτάσει όταν παίζει στο 110%. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης διάβασε εξαιρετικά το παιχνίδι. Πήγε σπίτι του γνωρίζοντας πως είχε μια εξαιρετική μέρα στη δουλειά.
Οι παίκτες του έδωσαν το μάξιμουμ. Δεν έφτασε, όμως κακά τα ψέματα δεν μπορούσε να γίνει και κάτι καλύτερο. Η ΑΕΚ και ο κόσμος της έχει κάθε δικαίωμα να νιώθει περηφάνεια και ικανοποίηση για την παρουσία απέναντι στους Βαυαρούς.
Μιλάμε για ένα τεράστιο κλαμπ που δεν μπορεί να μπει στην ίδια εξίσωση με καμία ελληνική ομάδα. Τέτοιες μέρες περίπου πριν μια πενταετία η ΑΕΚ έπαιζε με τον Αγιο Νικόλαο.
Τώρα στέκεται σαν μια ομάδα Τσάμπιονς Λιγκ, τέτοια ήταν απέναντι στους πρωταθλητές Γερμανίας. Εξαιρετική σε τακτικό επίπεδο, μπλόκαρε αρκετά καλά την ανάπτυξη της ομάδας του Κόβατς. Απλώς έπρεπε να το πράξει, αυστηρά, σε όλο το 90επτο.
Η ΑΕΚ κόντρα στην Μπάγερν δεν ήταν η ίδια ομάδα που αγωνίστηκε στα ματς με Αγιαξ και Μπενφίκα. Αδικεί τον εαυτό της με όσα έδειξε τώρα, σε σχέση με όσα είχε παρουσιάσει ως τώρα. Αδικείται κι από το γεγονός πως το ματς με την Μπάγερν ήρθε 3ο στη σειρά. Διότι η πρωταθλήτρια Ελλάδας βελτιώνεται από αγωνιστική σε αγωνιστική στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Παρότι μπροστά της, ευρωπαϊκά, έχει ένα ματς –όπως αυτό στο Μόναχο που δεν χρειάζεται να μπει στην κουβέντα μας, από εδώ και πέρα η ΑΕΚ θα πάρει βαθμούς όταν σταθεί σε καίρια αναζήτηση. Όταν θα βάλει στον εαυτό της καίρια ερωτήματα. Δεν είναι λίγο να δέχεσαι δύο γκολ από την… μπόλικη Μπάγερν και να έχεις δεχτεί τρία από τις άλλες δύο ομάδες του ομίλου.
Επενδύοντας στα παρουσίασε με τους Βαυαρούς και διερωτώμενη γιατί δεν έκανε το ίδιο με Αγιαξ και Μπενφίκα, η ΑΕΚ θα δει τον εαυτό της να μην τερματίζει με μηδέν βαθμούς στον όμιλο. Κι αυτό είναι το ζητούμενο από εδώ και πέρα. Να στοχεύσει σε πόντους απέναντι στον Αίαντα και τους «αετούς».