Μητσοτάκης και Τσιόδρας «τιμολογούν» το νέκρωμα της οικονομίας, της κοινωνικής ζωής και της ατομικής ψυχολογίας με 800 ευρώ;
Κυριάκος Μητσοτάκης και Σωτήρης Τσιόδρας είναι στην κυριολεξία παρέα στο… κάδρο των ευθυνώνΕκεί που ευημερούν οι αριθμοί, δυστυχούν οι άνθρωποι. Νόμος. Ρητορική η αντιδιαστολή. Εκεί που δυστυχούν οι αριθμοί, οι άνθρωποι τι κάνουν ακριβώς;
Οι αριθμοί, αναγνωρισμένα, είναι ο επιστημονικότερος τρόπος να πεις ψέματα. Κανείς δεν αμφισβητεί την επιστήμη. Κανείς δεν αμφισβητεί τα δεδομένα της. Η παρουσίαση τους όμως είναι αυτή που αμφισβητείται, που δημιουργεί ερωτηματικά, που προκαλεί απορίες, ειδικά όταν γίνεται για την προάσπιση της ζωής και θέτει σε κίνδυνο, ποικιλότροπο και μεγαλύτερο από αυτόν που υποτίθεται πως αντιμάχεται, άλλες εκατομμύρια.
Δείξε μου μια αλήθεια και θα σου την πω με χίλιους διαφορετικούς τρόπους. Τόσους ώστε να ξεχάσεις στο τέλος ποια είναι αυτή η αλήθεια. Κανείς δεν αμφισβητεί την ύπαρξη του covid. Την θυσία στον βωμό του όλων των υπολοίπων είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς. Το νέκρωμα της οικονομίας, της κοινωνικής ζωής, της ομαδικής και ατομικής ψυχολογίας, την αλλοίωση της ανθρώπινης φύσης, όλα τούτα, αλήθεια, ποιος τα προσμετράει; Και αν τα προσμετράει, πως τα «τιμολογεί»; Με ένα επίδομα 800 ευρώ, την ώρα που – για παράδειγμα – μόνο από το lockdown, το δεύτερο lockdown των τριών εβδομάδων, αναμένονται 50% περισσότερα λουκέτα (μόνιμα λουκέτα) στην εστίαση απ’ ότι το προηγούμενο, κορονοϊόπληκτο οκτάμηνο;
Εδώ, στην χτεσινή προπαγανδιστική παρουσία του αρχηγού του κράτους με τον αρχιστράτηγο του «πολέμου κατά του κορονοϊού», από τα χείλη γιατρού, που ορκίζεται στον Ιπποκράτη και την ιερή διαφύλαξη της ανθρώπινης ζωής, ακούστηκε το αμίμητο, το ασύλληπτο που δικαιολόγησε ακόμη και την διάκριση μπροστά στο ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει, της «ποιοτικής μετάβασης στο θάνατο».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Επίδομα 800 ευρώ: Τότε θα καταβληθεί
Το αδιανόητο πριν μερικές μόνο μέρες lockdown είναι πραγματικότητα. Όπως πραγματικότητα είναι και η καθημερινή πάλη επιβίωσης. Όχι από τον covid. Από εκείνα που η κυβερνητική ευθύνη προσπαθεί, επιδιώκει, μάταια, να κουκουλώσει με επιστημονοσύνη και συνεντεύξεις Τύπου. Το πόσο αυταπόδεικτα ανυπόστατα είναι τα όσα μεταφέρθηκαν χτες καταμεσήμερο στο Μέγαρο Μαξίμου, δεν χρειάζεται ούτε καν επισήμανσης. Ακόμη και όσοι δέχονται την αναγκαιότητα ενός lockdown – παραμερίζοντας την ευθύνη που οδήγησε σε αυτό – δεν έχουν ξεχάσει τα όσα λέγονταν στο πρώτο και μετά από αυτό και παίζουν μπουνιές με την χτεσινή προπαγανδιστική επιχειρηματολογία.
Ακόμη και αν οι ΜΕΘ κινδυνεύουν να φρακάρουν, ακόμη και αν το σύστημα υγείας είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης, κανείς, μα κανείς κυβερνώντας δεν μπορεί να στρέφεται κατά των ίδιων του των πολιτών, πρώτιστα κουνώντας τους το δάχτυλο, εν συνεχεία επιχειρώντας να κρυφτεί και να κρύψει πίσω από αυτό τις δικές του αυτονόητες ευθύνες και στο τέλος, να τους βομβαρδίσει με φόβο και προσβολή.
Η οικονομική εξαθλίωση, η φτωχοποίηση που ακολουθεί, που έρχεται δεν μπορεί, δεν γίνεται να καλυφθεί με ελεημοσύνη ενός σκάρτου μηνιάτικου, χωρίς ειλικρίνεια, σχέδιο, εμπιστοσύνη και με τον μανδύα μιας ασθένειας, η οποία μέχρι να μας αδειάσει τη γωνιά, θα έχει σκοτώσει εκατομμύρια περισσότερους απ’ όσους προσβάλλει και δολοφονεί με τη φυσική της, ιική, συμπεριφορά.
Πες, πες, όλο και κάτι θα μείνει. Δεν είναι άγνωστο. Ο ορισμός της προπαγάνδας είναι. Όταν περιβάλλεται και από φόβο, από παροτρύνσεις για παπικά θέσφατα, τότε το «άκου, βλέπε, σώπαινε» παρουσιάζεται ως μονόδρομος. Το αδιέξοδο όμως που οδηγεί είναι το πλέον επικίνδυνο για αυτόν που το προκαλεί. Και, στο όποιο φινάλε του, δεν έχει τίποτα το ποιοτικό σε οποιαδήποτε μετάβαση του…