Ο Λευτέρης Αυγενάκης ετοιμάζει νέα νομοθεσία, με την οποία προσδοκά σε πλήρη έλεγχο των εκλογικών διαδικασιών στις ομοσπονδίες.
Αποτελεί ίδιον του χαρακτήρα κάθε πολιτικού που περνά από τη συγκεκριμένη θέση. Θαρρείς πως είναι «ποτισμένη» η καρέκλα στην οποία κάθονται. Ελάχιστοι μπόρεσαν να ξεφύγουν από το σαθρό μονοπάτι της «ηγεμονικής κυριαρχίας».
Ο Λευτέρης Αυγενάκης το έχει πάει σε άλλο επίπεδο. Επιθυμεί να κάνει «τσιφλίκι» του όλον τον αθλητισμό. Και μάλιστα είναι διατεθειμένος να εξαντλήσει όλα τα μέσα που διαθέτει για να το πετύχει. Δεν μιλάμε για έναν ακόμα Υφυπουργός Αθλητισμού που επιθυμεί να έχει υψηλή επιτήρηση στις αρχαιρεσίες για την ανάδειξη νέων διοικήσεων των ομοσπονδιών. Μιλάμε για έναν άνθρωπο που έχει ενεργοποιήσει πραξικοπηματικές αποφάσεις. Διότι αυτά που συμβαίνουν από τον Οκτώβρη και μετά έχουν υπερβεί τα εσκαμμένα προ πολλού.
Ο Υφυπουργός Αθλητισμού έχει βγάλει από τη φαρέτρα ότι έχει και δεν έχει. Με νέους νόμους, τροπολογίες και νομικές μεταρρυθμίσεις, επιδιώκει να δημιουργήσει συνθήκες πλήρως εξάρτησης των εκλογικών διαδικασιών γύρω από τα δικά του μέτρα και σταθμά. Ασκεί πιέσεις, τροποποιεί νόμους, αφήνει άστεγα δεκάδες σωματεία και αποφάσεις, τις αλλάζει ξανά και ξανά.
Οι πιέσεις, τα τηλέφωνα και οι «πόρτες»
«Θα πας κόντρα στη θέληση του Υπουργού;». Φανταστείτε να είστε εκπρόσωπος κάποιου σωματείου και να ακούσετε στο τηλέφωνο, ή και από κοντά μια τέτοια ατάκα. Δεν είναι κάτι που διαχειρίζεται εύκολα ο άνθρωπος. Έρχεται σε δύσκολη θέση. Πιέζεται.
Εν τούτοις οι περισσότεροι άνθρωποι που ασχολούνται με τον αθλητισμό και τα σωματεία είναι οικείοι με τέτοιες πρακτικές. Πάρα ταύτα, αυτή είναι διαφορετική κατάσταση. Σχεδόν αφόρητη. Αυτό που ξέρουμε όμως είναι πως ο Υπουργός «έφαγε» πόρτα. «Πόρτες» για την ακρίβεια…
Ο νόμος που εκθέτει όλη την Κυβέρνηση! – Διαφωνεί ο Πιερρακάκης
Ο Λευτέρης Αυγενάκης ετοιμάζεται για μία ακόμα φορά να περάσει ρύθμιση με την οποία πολύ απλά θα καταστρατηγήσει κάθε δημοκρατική διαδικασία στις εκλογικές διαδικασίες των ομοσπονδιών. Μέχρι σήμερα κάθε σωματείο που είχε δικαίωμα ψήφου είχε τον αντιπρόσωπό του. Αυτός ήταν επιφορτισμένος με τον «τομέα» του. Ο έφορος αυτός, λοιπόν, ψήφιζε και στην ομοσπονδία. «Όπλο» του ήταν οι γνώσεις του γύρω από τις δυσκολίες που κρύβει κάθε άθλημα, ειδικά σε ερασιτεχνικό επίπεδο.
Αν πάρουμε για παράδειγμα τον Ολυμπιακό. Άλλος άνθρωπος θα είναι επιφορτισμένος με τα θέματα του χάντμπολ, το γυναικείο μπάσκετ και άλλος για το στίβο. Οι αρμόδιοι δε, επιλέγονται και εκλέγονται έπειτα από συνεδριάσεις του Δ.Σ. του ερασιτέχνη. Αυτός ήταν ένας πολύ καλός τρόπος να διατηρούν τη εξειδίκευση οι επαΐοντες και να μοιράζεται η πίτα της εξουσίας.
Ο πρόεδρος του ερασιτέχνη όμως «ελέγχεται» πιο εύκολα. Για να το γράψουμε πιο ευγενικά, ο δίαυλος επικοινωνίας είναι πιο ανοικτός. Πιο εύκολα… προσβάσιμος. Δεν είναι απλό, μήτε εύκολο εκεί να «πέσει πόρτα» στη πολιτική αρχή της χώρας. Ο αντιπρόσωπος όμως; Δεν έχει τίποτε να χάσει.
Αυτό ακριβώς είναι που θέλει να αλλάξει ο Αυγενάκης. Επιθυμεί να περάσει νόμο στο ελληνικό κοινοβούλιο, όπου θα ψηφίζουν για τα πάντα οι πρόεδροι των σωματείων! Το «πραξικόπημα» όμως δεν έχει να κάνει μόνο με αυτό. Αυτό είναι το ένα μέρος. Πολύ σοβαρό, αφού αλλάζει όλη φυσιολογία του ερασιτεχνικού αθλητισμού.
Ο Λευτέρης Αυγενάκης επιθυμεί να καθορίσει ο ίδιος την ψηφιακή πλατφόρμα που θα γίνεται η ψηφοφορία. Αυτή η πλατφόρμα δε να είναι μέσω της ΓΓΑ, με τον ίδιο να προσδοκά με αυτό τον τρόπο τον πλήρη έλεγχο της διαδικασίας. Ποιος ψηφίζει και τι ψηφίζει δηλαδή.
Ο Υπουργός ψηφιακής διακυβέρνησης, Κυριάκος Πιερρακάκης, σύμφωνα με πληροφορίες του Sportime έχει εκφράσει ήδη τις αντιρρήσεις του σε ένα τέτοιο σενάριο. Οι ενστάσεις ωστόσο πρέπει να έρθουν από το σύνολο της πολιτείας. Είναι σαφές πως αν πάρει σάρκα και οστά ένα τέτοιο σενάριο, πλήττεται ευθέως η αξιοπιστία κάθε δημοκρατικής διαδικασίας. Δεν νοείται να υπάρχει στην Κυβέρνηση άνθρωπος που λειτουργεί «ετσιθελικά», με δική του ατζέντα, που στο όνομα της ουσιαστικά την εκθέτει, κάνοντάς την υπόλογη και συνένοχη σε ένα ακόμα story «κατάχρηση εξουσίας».