ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΜΑΝΩΛΙΔΗΣ

Ο καλλιτέχνης που ένωσε όλη την Ισπανία

Ο Γεράσιμος Μανωλίδης γράφει για τον θρύλο του Αντρές Ινιέστα.

Συντάκτης: Γεράσιμος Μανωλίδης Χρόνος ανάγνωσης: 2 λεπτά

Σε μια αποστροφή του λόγου του ο Πεπ Γκουαρντιόλα είχε πει: «Ο Αντρές Ινιέστα με έκανε να καταλάβω το ποδόσφαιρο καλύτερα». Ο τρόπος με τον οποίος παίζει, έλεγε ο Καταλανός κόουτς, μπορεί να σε κάνει κορυφαίο προπονητή.

Ουδείς μπορεί να λησμονήσει την ατάκα του, πίσω στο 1999. Σε ένα τουρνουά της Nike στο Καμπ Νου, η γλώσσα του νυν προπονητή της Μάντσεστερ Σίτι… κρέμασε βλέποντας τον μικρό Αντρές. Αφού παρέδωσε το τρόπαιο σε εκείνο το γεμάτο ντροπή αγόρι, έτρεξε στα αποδυτήρια. Βρήκε τον Τσάβι. «Εσύ θα κάνεις εμένα να αποσυρθώ, αλλά αυτός θα μας κάνει να αποσυρθούμε και οι δύο».

Ο Τσάβι γούρλωσε τα μάτια και άρχισε να παρατηρεί τον… Αντρίκο. Η συμπεριφορά του, θύμιζε κορίτσι. Τον προβλημάτιζε το χαμηλωμένο βλέμμα, το μειλίχιο πρόσωπο, η έλλειψη εκφραστικότητας. Αυτήν, ο Αντρίκος, την άφηνε για μέσα στο γήπεδο. Η ηρεμία στις κινήσεις του, ο τρόπος που εναρμόνιζε το σώμα του με το πνεύμα του, έμελλε να είναι τα χαρακτηριστικά τα πλούσιας ποδοσφαιρικής προσωπικότητας που ανέπτυξε.

Όσο άλλαζε και εξελισσόταν το ποδόσφαιρο, προσαρμοζόταν και ο ίδιος, εξαιρετικά. Εχει παίξει εσωτερικός σε 4-4-2, ακραίος μέσος σο ίδιο σχήμα, μέσα δεξιά σε 4-3-3, μέσα αριστερά, έξω αριστερά στο παρόμοιο σύστημα. Παντού ξεχώριζε, έκανε διαφορά. Με τα… χάδια του στην μπάλα, το «μπουκάρισμα» στην αντίπαλη περιοχή, το «ένας εναντίον ενός».

Εζησε για πολλά χρόνια σε σκιές. Αυτή του κόουτς Πεπ, του playmaker Τσάβι και φυσικά του Μέσι. Ο Θεός του ποδοσφαίρου φρόντισε να του ρίξει φως την πλέον κατάλληλη στιγμή. Εν έτει 2010. Ο Ινιέστα είναι ο άνθρωπος που χαρίζει το Παγκόσμιο Κύπελλο στην Ισπανία στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής. Από εκείνη την επιτυχία και μετά, κανένα πρωινό για τον ίδιο δεν μοιάζει με τα προηγούμενα. Έζησε το απόλυτο. Ένωσε για ένα βράδυ τη διχασμένη από τις περιφέρειες Ισπανία. Ίσως και περισσότερα. Σε όποιο γήπεδο κι αν πήγαινε ο Ινιέστα αποθεωνόταν. Από όλους.

Μετά τον αποκλεισμό της Ισπανίας από τη Ρωσία στο Μουντιάλ, ανακοίνωσε το τέλος της καριέρας του με το εθνόσημο. Λίγες μόνο εβδομάδες από το επίσημο «The End» που έβαλε με την Μπαρτσελόνα. Ο ποδοσφαιρικός του κύκλος, «έκλεισε». Το γνωρίζει και ο ίδιος. Η Ιαπωνία και η Βίσελ Κόμπελ είναι λόξα, πιθανώς οικονομική. Ισως να είναι και κάτι άλλο, πιο βαθύ. Σαν καλλιτέχνης που είναι δηλαδή, και δη ρομαντικός, επέλεξε τη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου για να δει το δικό του αστέρι που δύει…

Imperium σε αμφισβήτηση

Exit mobile version