Ο Ολυμπιακός «τελείωσε» την ΑΕΚ και το… πρωτάθλημα!

Δεν συνηθίζεται. Ειδικά τα τελευταία χρόνια. Πλέον όμως, μπορούμε, όλοι, να σκεφτόμαστε από το αγωνιστικό ποδαρικό κιόλας του νέου έτους τη νέα σεζόν. Φρόντισε να τελειώσει, από το ξεκίνημα κιόλας του δεύτερου γύρου, από την 3^η Ιανουαρίου, το φετινό πρωτάθλημα.

Ο Ολυμπιακός επικρατώντας στο ντέρμπι της ΑΕΚ έφτασε στο +11 από την Ένωση, υποχρεώνοντας την πλέον να αναπροσαρμόσει στόχους βάσει της (ταπεινής) παραμονής στην τετράδα. Παράλληλα, νωρίτερα, ο ΠΑΟΚ αφήνοντας δύο βαθμούς στον κάμπο βρέθηκε στο -7.

Τι λέτε λοιπόν; Τέτοιες αποστάσεις στο ελληνικό πρωτάθλημα, ανατρέπονται; Μην το ζαλίζουμε. Η καταφατική απάντηση θα είναι μόνο για λόγους ευγένειας ή μπορεί και για λόγους ελπίδας, μήπως και δούμε ανταγωνιστικό υπόλοιπο. Ρεαλιστικά, όχι, δεν γίνεται.

Και για την εικόνα των τριών τελευταίων πρωταθλητών. Ο Ολυμπιακός δεν είναι καλύτερος από πέρυσι ή πρόπερσι στο αντίστοιχο σημείο του πρωταθλήματος. Είναι όμως σταθερότερος. Έχει πάρει το κολλάει των αντιπάλων του, έχει ξεκάθαρα το ψυχολογικό πλεονέκτημα, έχει ομοιογένεια, οι παίκτες του αποπνέουν αίσθηση ανωτερότητας.

Και αυτό βγαίνει στο κάθε τι στο γήπεδο. Ενδεχομένως και… μεταφυσικά! Τρομερή διπλή ευκαιρία για την ΑΕΚ χτες να ισοφαρίσει με τον Μάνταλο, στην επόμενη κατεβασιά του Ολυμπιακού, όλη η άμυνα των «κιτρινόμαυρων» παίζει… συγκρουόμενα, κάνοντας το δώρο του 2-0 και το game over στον Ελ Αραμπί.

Από την άλλη, οι αντίπαλοι των «ερυθρόλευκων» είναι σαφώς χειρότεροι. Για τον ΠΑΟΚ δεν συζητιέται. Η υπέρβαση έγινε το φθινόπωρο με την οικονομική εξασφάλιση της σεζόν από τις αλλεπάλληλες ευρωπαϊκές πρόκρισης. Από την στιγμή που αναγκαστικά επιλέχθηκε ο οικονομικός εξορθολογισμός και η βίαιη, ποιοτική και ποσοτική αναπροσαρμογή του ρόστερ, δεν ήταν δυνατόν – ανεξαρτήτως τι διαρρέεται και τι επικοινωνείται για λόγους εντυπώσεων και μόνο – να μείνει σε κούρσα τίτλου ως το τέλος.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ολυμπιακός: Έγινε η αρχή για την κατάκτηση του 46ου πρωταθλήματος

Όσο για την ΑΕΚ; Μια από τα ίδια. Πάλι. Ομάδα, σύνολο, οργανισμός των άκρων. Του γρήγορου ενθουσιασμού, της υπεραισιοδοξίας ακόμη ακόμη και του στρουθοκαμηλισμού όταν τα πράγματα πάνε καλά. Αλλά και της ακόμη γρηγορότερης απογοήτευσης, της κλινικής εσωστρέφειας, της αγωνιστικής… μανιοκατάθλιψης που όταν αρχίζει η κατηφόρα, δεν υπάρχει, δεν μπαίνει φρένο.

Και όχι, εννοείται πως δεν μπορεί συνέχεια αυτό να το βάζει ο Χιμένεθ. Ο Ισπανός θα τη μαζέψει την κατάσταση σίγουρα. Θα βελτιώσει την εικόνα της ΑΕΚ. Το έδειξε άλλωστε η διαφορά της εμφάνισης των «κιτρινόμαυρων» στα δύο ημίχρονα στο «Καραϊσκάκης». Ε, και; Πλέον, στο -11, τι να το κάνεις; Περισσότερο αποδοχή αδυναμίας συνιστά ενός ολόκληρου οργανισμού να βρει λύσεις ξέχωρα από την τελευταία επιτυχημένη συνταγή που θυμάται, παρά απόφαση πολιτικής, πλάνου και μακροχρόνιο σχεδιασμού.

Γι’ αυτό λοιπόν, με την χτεσινοβραδινή επικράτηση του Ολυμπιακού, τελείωσε και η σεζόν. Εκτός αν θεωρεί κανείς πως μπορεί να απειλήσει και να μείνει ανταγωνιστικός σε επίπεδο διεκδίκησης τίτλου ο Άρης. Σίγουρα πάντως, ναι, μπορεί να μείνει τόσο ψηλά όσο είναι τώρα.

Ακόμη και για να αποφευχθεί ο δογματισμός, ακόμη και υιοθετώντας για τους τύπους τη λογική του «μπάλα είναι, όλα γίνονται» (ακόμη και στην Ελλάδα που… δεν γίνονται), ο Ολυμπιακός του Πέδρο Μαρτίνς δεν επιτρέπει όχι να ξεστομιστεί ή να γραφτεί τέτοια ατάκα – στο τέλος τέλος, κάτι τέτοιο τζάμπα είναι, δεν κοστίζει – αλλά το κυριότερο δεν επιτρέπει στους διεκδικητές, σε όσους ξεκίνησαν την χρονιά ως τέτοιοι, να ελπίζουν ή έστω να νιώθουν ικανοί πως ακόμη και αν τους δοθεί η ευκαιρία, θα την αξιοποιήσουν.

Αντε λοιπόν και του χρόνου να είμαστε καλά…