Ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς από ακόλουθος έγινε απόλυτος κυρίαρχος

Ο Ολυμπιακός πριν έρθει ο Πέδρο Μαρτίνς κοιτούσε τους άλλους. Τώρα είναι πολλά στάδια μπροστά τους…

Ολυμπιακός: Πριν τρία χρόνια, τέτοιες μέρες, ο Πέδρο Μαρτίνς συμπλήρωσε… τρεις μέρες προπονητής του Ολυμπιακού. Προπονητής – παρατηρητής, αφού η συμφωνία του με τους «ερυθρόλευκους» προέβλεπε να έρθει στην Αθήνα προκειμένου δια ζώσης και με τη σεζόν να ολοκληρώνεται, χωρίς στόχους για την ομάδα που αναλάμβανε, να παρακολουθήσει, να κρίνει, να αξιολογήσει, να επιλέξει, να κρατήσει, να πετάξει.

Τους πάντες είχε φροντίσει να (προεξοφλήσει πως θα) πετάξει ο Βαγγέλης Μαρινάκης, σε μια από τις ορμητικές του επισκέψεις στα αποδυτήρια και την περίφημη ατάκα περί χαρτιών υγείας απευθυνόμενος – κυρίως – προς τους ποδοσφαιριστές της ομάδας του. Η αφορμή ήταν μια ισοπαλία στη Λειβαδιά. Στις τελευταίες τέσσερις αγωνιστικές που έγιναν υπό το βλέμμα του Πορτογάλου προπονητή, ελάχιστοι μπόρεσαν να «σωθούν», αφού ο Ολυμπιακός γνώρισε δύο ακόμη – εκτός έδρας – ήττες από Απόλλων και ΠΑΣ Γιάννινα.

Και έτσι, όντως, τα πάντα άλλαξαν. Τα πάντα όμως. Σε επίπεδο προσώπων είτε στο αμιγώς αγωνιστικό κομμάτι είτε στο εξωαγωνιστικό, στα διάφορα παρακλάδια του. Παίκτες, πάντα, πάνε και έρχονται. Το θέμα είναι πως τους αφομοιώνει, πως τους αξιοποιεί, πως τους αξιοποιεί ο οργανισμός. Και ο Ολυμπιακός, πέραν της όποιας ποιότητας στο γήπεδο, τότε, εκεί έπασχε. Στην ποιότητα και στην αποτελεσματικότητα που είχε ως οργανισμός, συνολικά ως club, με τις παθογένειες και την έλλειψη κινήτρου να αντικατοπτρίζονται, να καταλήγουν, ξεκάθαρα στο γήπεδο.

Αυτό που έλειπε για να ολοκληρωθεί η αλλαγή, η μετάβαση, η επιστροφή στα συνηθισμένα για το μέγεθος του συλλόγου επίπεδα, ήταν η υπομονή. Ίσως να ήταν και το πιο δύσκολο. Γιατί είναι πραγματικά τέτοιο, σε όρια ανοχής, το να μένει ο Ολυμπιακός για δεύτερη στη σειρά χρονιά χωρίς τίτλο. Πρώτα όμως ο κόσμος των «ερυθρόλευκων» έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στη δουλειά που γίνονταν, αποτρέποντας οποιαδήποτε σκέψη περαιτέρω αλλαγών, στον χρόνο πάνω, στον πρώτο του Πέδρο Μαρτίνς στα ηνία.

Και αφού ξεπεράστηκε και αυτός ο σκόπελος, φαίνονταν πως η απόσταση που πήγαινε να δημιουργηθεί από τους δύο «δικεφάλους», τους δύο διαδοχικούς πρωταθλητές στα χρόνια της «ερυθρόλευκης» ανομβρίας, μειώνονταν. Το μόνο που απέμενε ήταν η έμπρακτη επιβεβαίωση αυτής της αίσθησης. Ήρθε πέρυσι (και ολίγον από φέτος) με την κατάκτηση του νταμπλ.

Και χτες, τρία χρόνια μετά την ανακοίνωση της πρόσληψης του Πορτογάλου προπονητή, ο Ολυμπιακός διατήρησε τα ηνία του. Επιβλητικά, εμφατικά, χωρίς καμία αμφισβήτηση.  Ενάμιση μήνα πριν την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος. Οκτώ αγωνιστικές νωρίτερα. Με ήδη, τη διαφορά από τον δεύτερο, να έχει ξεπεράσει τους 20 βαθμούς και να φλερτάρει – ανάλογα τις ορέξεις των εκ νέου πρωταθλητών – σε επίπεδα ρεκόρ. Και επίσης, κερασάκι στην τούρτα, τον Ολυμπιακό να βρίσκεται 90 λεπτά μακριά (σε ρόλο ξεκάθαρου φαβορί) από την διεκδίκηση ενός δεύτερου διαδοχικού νταμπλ.

Από, έστω και πρόσκαιρα, παρίας, κυρίαρχος. Από ακόλουθος, οδηγός. Από τρίτος σε κούρσα τριών, πρώτος, οδηγός, δίνοντας την αίσθηση στους υπόλοιπους ανταγωνιστές, πως ο ρυθμός του είναι ασύγκριτος, η απόσταση που έχει δημιουργηθεί, αφού πρώτα σε χρόνο dt καλύφθηκε, είναι πολλαπλάσια της διαφοράς που αποτυπώνεται στον (εκάστοτε) βαθμολογικό πίνακα.

Ο Ολυμπιακός πανηγυρίζει από χτες το 46^ο πρωτάθλημα της ιστορίας του. Το δεύτερο συνεχόμενο με τον Πέδρο Μαρτίνς στα ηνία. Το μεγαλύτερο κέρδος του, η τρανότερη απόδειξη της ανωτερότητας των πρωταθλητών είναι πως δεν υπάρχει – όπως παλιότερα, όπως άλλοτε – ούτε ένας, με σώας τας φρένας ή όχι, που μπορεί να ξεστομίσει, να σκεφτεί, να διατυπώσει οποιαδήποτε ένσταση και αμφισβήτηση αυτής της ανωτερότητας.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Olympiacos FC (46🏆) (@olympiacosfc)

Διαβάστε επίσης:

Μαρτίνς: «Αφιερωμένος ο τίτλος στον κόσμο που δεν είναι μαζί μας»