Ο Παναθηναϊκός Δημήτρης κόντρα στον επιχειρηματία Γιαννακόπουλο

Μία από τις βασικές αρχές στη ψυχοθεραπεία, λίγοι ίσως το γνωρίζουν αυτό, είναι ο θεράπων ιατρός να μην ακούει τα λόγια, αλλά τις πράξεις. Αυτές είναι που τελικά μετρούν, καθορίζουν, χαρακτηρίζουν και κρίνουν. Από αυτές αποφασίζει και ο ίδιος, τελικά, τον τρόπο που θα δράσει.

Το απλό και το εύκολο θα ήταν να κάνουμε λόγο για μια συνεχή ανασκευή δηλώσεων του Δημήτρη Γιαννακόπουλου. Να πούμε πως τα λόγια δεν μετρούν. Δεν είναι έτσι. Τα δεδομένα αλλάζουν συνεχώς, οι απαιτήσεις επίσης, επομένως κάθε επιχειρηματίας που σέβεται τον εαυτό του αξιολογεί και κρίνει με τα στοιχεία που έχει εκείνη τη στιγμή στα χέρια του. Επομένως τοποθετείται και με βάση αυτά.

Υπάρχει λογική δηλαδή σε όλα. Ακόμα και στο: «μόνο με το Athens alive θα μπω στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός» που λίγο αργότερα έγινε: «αν γίνει το Athens alive θα σκεφτώ να μπω στην ΠΑΕ». Βέβαια, τις κουβέντες του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, θες δε θες, τις… μετράς.

Η κληρονομιά είναι βαριά. Διότι την προσφορά και τη μοναδικότητα των Παύλου και Θανάση Γιαννακόπουλου στον Παναθηναϊκό κανείς δεν μπορεί να την αμφισβητήσει.

Την προσφορά τους σε όλα τα τμήματα και το γεγονός πως γιγάντωσαν την μπασκετική ομάδα. Η μεγαλύτερη ευθύνη όμως που κληρονόμησε είναι το «ενιαίος και αδιαίρετος». Αυτό, από τη μεριά του, ερμηνεύεται στο να είναι όλα υπό την σκέπη του.

Μικρή αναδρομή στα έως τώρα πεπραγμένα. Τα ηνία του 6 φορές πρωταθλητή Ευρώπης έχει αυτή τη στιγμή ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Παρένθεση. Ακόμα κι εκεί, υπήρξε αναδίπλωση. Αναφερόμαστε στο «μένω-φεύγω» από την Ευρωλίγκα, που κατέληξε σε μια εντυπωσιακή υποχώρηση. Και καλά έκανε μια και στα λόγια όλα εύκολα είναι. Σε αυτά ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι καλός, πολύ καλός. Όμως σκοπός είναι να αρχίσουν να μετρούν οι πράξεις. Αυτές είναι που αξιολογούνται.

Η είσοδός του στην ΠΑΕ, είναι ακόμα στα λόγια. Δυστυχώς μοιάζει να υπάρχει μόνο ως σκέψη που βρίσκεται περισσότερο στο μυαλό το δικό του και των δεκάδων τρολ του διαδικτύου που τον υποστηρίζουν.

Ωστόσο το ποδόσφαιρο δεν είναι μπάσκετ. Η αποτυχία δηλαδή να βρεθεί ο Παναθηναϊκός για 6 σερί χρόνια στο final 4 της Ευρωλίγκας, στο ποδόσφαιρο δε θα περνούσε έτσι. Αν συγκρινόταν π.χ. με τη μη κατάκτηση πρωταθλήματος από έναν κανονικό Παναθηναϊκό στο ποδόσφαιρο.

Τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, βέβαια, η ενασχόληση του με την ΠΑΕ αν και τον εξιτάρει, αυτή την στιγμή είναι το δευτερεύον.

Πρωτεύον είναι το Athens Alive. Γιατί; Μα γιατί εκεί υπάρχουν τα χρήματα.

Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι πως θα προσπαθήσει να πετύχει μια μεγάλη επένδυση, που θα του αποφέρει μεγάλα κέρδη και αυτό θέλει να το καταφέρει με όχημα τον Παναθηναϊκό. Απλό, σαφές, χιλιοπαιγμένο.

Βάζει μπροστά το «τριφύλλι» προκειμένου να κερδίσει χρήματα.  Αυτή είναι η αλήθεια αν κάποιος θέλει να τη δει ωμά. Βέβαια, πρόκειται για ένα πρότζεκτ με απίστευτο βαθμό δυσκολίας και μεγάλο βάθος χρόνου. Η πραγματικότητα λέει πως ο Παναθηναϊκός χρειάζεται κάτι άμεσο και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος δεν είναι σε θέση να το προσφέρει.

Ο ίδιος εξάλλου συνδέει την όποια ενασχόληση του με την ΠΑΕ με το Athens Alive. Πόσο πιο ξεκάθαρα να το πει, πως αυτήν την στιγμή είτε δε θέλει είτε δεν μπορεί να βρεθεί στον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό;

Υπάρχουν εξάλλου και άλλα δεδομένα.

Συνυπολογίστε και τους αντιπάλους της μπάλας. Στο μπάσκετ, ο Παναθηναϊκός στην Ελλάδα έχει αντίπαλο, ουσιαστικά, μόνο τον Ολυμπιακό. Στο πρωτάθλημα των δύο δηλαδή πέρυσι βγήκε πρώτος. Και πάντα θα ξεκινάει (στη χειρότερη) με 50-50 πιθανότητες επιτυχίας.

Όταν τα πράγματα σκουραίνουν, βλέπε Ευρωλίγκα, ο Παναθηναϊκός μετράει 6 χρόνια αποτυχιών. Το ίδιο διάστημα, ο Ολυμπιακός έχει 3 συμμετοχές σε αυτά, ενώ παρουσία στην τελική φάση έχουν εκτός από τις ΤΣΣΚΑ, Ρεάλ, Φενέρ, και οι Ζαλγκίρις, Λοκομοτίβ Κούμπαν, Μακάμπι, Κάχα Λαμποράλ (σημερινή Μπασκόνια). Όχι όμως ο Παναθηναϊκός υπό την ηγεσία του Δημήτρη Γιαννακόπουλου.

Σημαντικό στοιχείο λοιπόν, που επίσης σίγουρα θα έχει απασχολήσει τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο (έτσι λέει η λογική) είναι και οι αντίπαλοι του στο ποδοσφαιρικό στερέωμα.

Στην ηγεσία του Ολυμπιακού βρίσκεται ο Βαγγέλης Μαρινάκης, στου ΠΑΟΚ ο Ιβάν Σαββίδης ενώ αφεντικό της ΑΕΚ είναι ο Δημήτρης Μελισσανίδης.

Μεγέθη τόσο επιχειρηματικά όσο και από πλευράς status και ηγεσίας, που ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος δεν μπορεί ούτε να αντιμετωπίσει αλλά ούτε και να συναγωνιστεί.

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι λοιπόν. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, όπως πολλοί ακόμα παράγοντες στον αθλητισμό, αγαπάει την ομάδα του. Είναι Παναθηναϊκός, επώνυμος Παναθηναϊκός. Ουδείς μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό. Είναι όμως και επιχειρηματίας. Ως τέτοιος έχει ένα σημαντικό μέλημα. Τα έσοδά του να είναι περισσότερα από τα έξοδα. Πόσα θα βάλω, πόσα θα πάρω πίσω. Από αυτή τη λογική, στη σημερινή εποχή, ουδείς μπορεί να ξεφύγει. Όσο μεγάλο κι αν είναι το φρόνημα, το συμφέρον της τσέπης δεν το ξεπερνά…