Ολυμπιακός – Άρσεναλ: Η πρόκριση των Λονδρέζων φέτος δεν είναι σε καμία περίπτωση εύκολο και αν την αποκλείσει τελικώς ο Ολυμπιακός, δεν θα πρόκειται για θαύμα.
Ολυμπιακός – Άρσεναλ: Διαφορές; Δυσδιάκριτες. Παραμονές του πρώτου περυσινού παιχνιδιού, τέλη Φεβρουαρίου, η Άρσεναλ ήταν 10η στην Premier League, χωρίς το πρώτο δίμηνο του Μικέλ Αρτέτα στον πάγκο της να έχει κυλήσει ιδανικά.
Για την ακρίβεια, εκείνες τις μέρες, του πρώτου, εν Αθήναις ραντεβού με τον Ολυμπιακό, έμοιαζαν οι «κανονιέρηδες» να βρίσκουν τα καλύτερα πατήματά τους με τον νέο τους τεχνικό στον πάγκο.
Σήμερα; Διαβολικά είναι πάλι στη 10η θέση του πρωταθλήματος. Πάνω κάτω, στην ίδια απόσταση και από την εξάδα. Πρακτικά και πέρυσι και φέτος δεν είχαν και δεν έχουν τύχη για να πάρουν ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο (για Champions ή Europa League) μέσω της Premier League. Πέρυσι, το πέτυχαν κατακτώντας το Κύπελλο στο χάι-λάιτ της διετίας. Φέτος, τέτοια προοπτική δεν υπάρχει, αφού από νωρίς νωρίς, οι «κανονιέρηδες» έμειναν εκτός κούρσας αγγλικού Κυπέλλου και Λιγκ Καπ.
Οπότε, το Europa League και η κατάκτησή του μοιάζει η μόνη ρεαλιστική διέξοδος για μια ακόμη στις διεθνείς διοργανώσεις της επόμενης χρονιάς. Το ίδιο όμως ίσχυε και πέρυσι, μην κρυβόμαστε. Για να φτάσουν στο περυσινό Κύπελλο έπρεπε να ξεπεράσουν τέσσερις αντιπάλους, με τους δύο τελευταίους, σε ημιτελικό και τελικό να είναι η Σίτι και η Τσέλσι αντίστοιχα. Δεν το λες λοιπόν και σιγουράκι.
Ισα ίσα, που όταν πέρυσι, η κληρωτίδα τους έφερε τον Ολυμπιακό στους «32», τότε σίγουρα, η σκέψη των περισσότερων στο Emirates ήταν next. Και, ακόμη πιθανότερα, ο δρόμος μιας νέας ευρωπαϊκής εξόρμησης θα φάνταζε πιθανότερος μέσω της κατάκτησης του Europa League, παρά μέσω του εγχωρίου Κυπέλλου.
Ισως λοιπόν αυτή να είναι και η μόνη διαφορά σε σχέση με πέρυσι. Για την Άρσεναλ, η κατάκτηση του φετινού τροπαίου μοιάζει, σήμερα, 11 Μαρτίου, ανήμερα του πρώτου της ραντεβού με τον Ολυμπιακό, μονόδρομος. Και αυτό, κόντρα σε όσα και ό,τι λέγεται από την ώρα που η κληρωτίδα έφερε «ερυθρόλευκους» και Λονδρέζους αντίπαλους και πάλι, είναι καλό για τους πρωταθλητές Ελλάδας.
Το «πρέπει» είναι στην άλλη πλευρά. Όχι εδώ. Ακόμη και η διάθεση για ρεβάνς που εύλογα αναπαράγεται, καλό στον Ολυμπιακό κάνει. Ναι, το θεριό είναι πάντα πιο επικίνδυνο όταν είναι πληγωμένο, αλλά όταν το έχεις δαμάσει μια φορά, δεν μοιάζει και τόσο. Και, επιπλέον, όταν είναι και θολωμένο από την πίεση, από τον θυμό, τυφλωμένο από εκδικητική μανία, τότε μάλλον ευκολότερα κουμαντάρεται.
Όχι εύκολα. Να ξεκαθαριστεί. Πιο εύκολα. Λίγο πιο εύκολα. Μια ιδέα πιο εύκολα. Δεν άλλαξαν οι συσχετισμοί. Και πέρυσι και φέτος ο Ολυμπιακός αουτσάιντερ είναι. Η περυσινή εποποιία του Emirates δεν διαφοροποιεί τα μέτρα, τα ζύγια των δυο ομάδων. Απλώς τα… ισιώνει. Κάπως. Ή, προτιμότερα, φέρνει κάποια, λίγα περισσότερα, προς το μέρος του Ολυμπιακού, με την ελπίδα, τη φιλοδοξία το περυσινό know how και η αξιοποίηση της φετινής συγκυρίας να επιτρέψουν την καλύτερη, αποτελεσματικότερη διαχείρισή τους. Αυτό και μόνο.
Και αυτό όμως, κέρδος είναι. Και αυτό όμως, το «αγοράζει» ο Ολυμπιακός. Και αυτό μόνο, το κέρδισε. Από τις περασμένες τους κόντρες με την Άρσεναλ. Χαμένοι οι «ερυθρόλευκοι» δεν θα βγουν, το μόνο σίγουρο. Χαμένοι δεν θα έβγαιναν ούτε και αν πέρυσι, δεν έκαναν αυτό που έκαναν στο Λονδίνο. Χαμένοι δεν θα βγουν ακόμη και αν φέτος γνωρίσουν δύο ήττες και αποκλειστούν.
Αυτό που κέρδισαν είναι να μην θεωρείται φυσιολογική, αναμενόμενη, εύκολη, διαδικαστική, ενδεχόμενη φετινή πρόκριση της Αρσεναλ. Το βιώνουν όλοι στον σύλλογο από τότε που οι δρόμοι τους με τους Λονδρέζους διασταυρώθηκαν ξανά. Μεγαλύτερο κέρδος, μεγαλύτερη επιβεβαίωση δυναμικής και προόδου, δεν υπάρχει.
Και ακόμη περισσότερο να μην ανάγεται στη μεταφυσική, να μην θεωρείται, να μην χαρακτηρίζεται θαύμα, αν ο δικός τους φετινός δρόμος συνεχίσει και πάλι…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: