Δεν είναι μόνο ο εκκεντρικός (sic) πρόεδρος της Σιόν. Συνήθως, σε τέτοιες στιγμές, κάτι τέτοιοι δίνουν τον τόνο, προδιαγράφουν την τάση. Οι εκκεντρικοί. Οι ιδιόρρυθμοι. Οι «τρελοί». Είναι αυτοί που πρώτοι βγαίνουν μπροστά, προετοιμάζοντας για το τι έπεται από τους λογικούς, τους σώφρονες, τους μετρημένους.
Πρότεινε λοιπόν ο Κρίστιαν Κονσταντίν στους παίκτες απολαβές μειωμένες, προσαρμοσμένες στο μειωμένο πλέον δικό τους ωράριο εργασίας. Δεν το δέχτηκαν όλοι, γι’ αυτό και κατήγγειλε τη συνεργασία. Προσοχή: δεν την έλυσε μονομερώς – αφού κάτι τέτοιο θα προϋπόθετε αποζημίωση – την κατήγγειλε. Κάτι που σημαίνει πως εναπόκειται σε δικαστική διερεύνηση για την ορθότητα της καταγγελίας και που αν γίνει δεκτή από τα δικαστήρια, τότε η Σιόν δεν θα καταβάλλει ούτε ευρώ ως αποζημίωση.
Πάμε και στους λιγότερο εκκεντρικούς τώρα; Η Λιόν, προ ημερών, επισήμως ανακοίνωσε πως θέτει όλο το αγωνιστικό επιτελείο σε καθεστώς «μερικής ανεργίας». Περαιτέρω λεπτομέρειες δεν ανακοινώθηκαν, σύμφωνα όμως με τη γαλλική νομοθεσία αυτό σημαίνει πως τα συμβόλαια των ποδοσφαιριστών παραμένουν σε ισχύ, αλλά όχι και οι εφεξής καθορισμένες τους αμοιβές.
Στην Βαρκελώνη, όλος ο οργανισμός Μπαρτσελόνα, σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ (σ.σ. η πιο ακριβή δηλαδή ομάδα του πλανήτη πλην NBA) ενημερώνει τους αθλητές των τμημάτων για αναπροσαρμογή συμβολαίων και ξεκινάει σχετικές διαπραγματεύσεις.
Ακόμη και στο NBA, οι ιδιοκτήτες και η Λίγκα, σε ένα πολύ πιο αυστηρά θεσμοθετημένο πλαίσιο, εξετάζουν τρόπους «προσαρμογής εξόδων». Δεν το φωνάζουν προφανώς, αλλά το βασικό τους έξοδο είναι το μισθολογικό.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Λεφτά γιοκ για την ώρα και… βλέπουμε
Προσθέστε στο σκηνικό τώρα, τον μεγαλύτερο χρηματοδότη του αθλητισμού. Τα τηλεοπτικά δηλαδή συμβόλαια. Ακριβείς εκτιμήσεις για το μέγεθος των απωλειών από την παύση της αθλητικής δραστηριότητας δεν μπορούν να γίνουν, παρά μόνο χονδρικές εκτιμήσεις. Στην Ιταλία, υπολογίζεται χασούρα για τις ομάδες περίπου 600 εκατ. ευρώ. Στην Premiership το ποσό αυτό ξεπερνάει το 1 δις. Η UEFA, εκτιμάει υπερτριπλάσια απώλεια.
Και προσοχή. Μιλάμε για ποσά με την προϋπόθεση πως κάποια στιγμή τα πάντα θα εκκινήσουν ξανά, η σεζόν, παντού και σε όλες τις διοργανώσεις, θα ολοκληρωθεί κανονικά, έστω και καθυστερημένα. Αν δεν γίνει, αν για κάποιον, οποιονδήποτε λόγο δεν έχουμε σέντρα, τζάμπολ και τα σχετικά, τότε…
Ας κάνουμε την αναγωγή στα δικά μας τώρα. Κανείς δεν το έχει ανακοινώσει, κανείς δεν το έχει διαρρεύσει, αλλά πιστέψτε με, όλα τα αφεντικά των ομάδων, όλα τα οικονομικά τους στελέχη τσεκάρουν και τσεκάρουν ενδελεχώς τι περιθώρια τους δίνει ο νόμος, το πλαίσιο, το καθεστώς και τι κινήσεις γίνονται στο εξωτερικό (σαν τις προαναφερόμενες) προκειμένου να εφαρμοστούν και εδώ.
Το κόστος, η ζημιά, η χασούρα είναι δεδομένη. Και κακά τα ψέματα, δεν υπάρχουν πολλές ομάδες με δομή και background οικονομικό που να τους επιτρέπει να αντέξουν χωρίς αναπροσαρμογές. Ο Ολυμπιακός να είναι η μία. Άντε και η ΑΕΚ, η δεύτερη. Χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει πως αν ξεκινήσει ο χορός και εδώ, δεν θα ακολουθήσουν.
«Αν». Ίσως είναι καταχρηστική η υπόθεση. Όταν ξεκινήσει. Ακόμη και στην καλύτερη των περιπτώσεων, με δίμηνη δηλαδή παύση, τα μέτρα και οι προσαρμογές είναι αναπόφευκτες. Και για όσους επιλέξουν την άμεση αποφυγή τους, δεδομένα θα τα βρουν/βρούμε μπροστά μας για την επόμενη σεζόν.
Αντί λοιπόν να μιλάμε για μεταγραφές, για μπάτζετ, για «κλεισμένους» ποδοσφαιριστές, για προσθήκες, για όλ’ αυτά που τέτοια εποχή συνηθίζαμε να λέμε και να γράφουμε, καλό και χρήσιμο θα είναι να προσαρμοστούμε, από τώρα και ήδη, σε μια πραγματικότητα που δεν θα περιλαμβάνει μεγαλοστομίες, μεγαλόπνοα σχέδια και έξοδα, παρά μόνο τα απαραίτητα.