Θα κρεμάσουμε κουδούνια στον Φορτούνη επειδή θέλει να παίζει;

Νίκη επί του ΠΑΟΚ. Πρόκριση στο Λονδίνο επί της Άρσεναλ. Αυτό ήταν. Ο Κώστας Φορτούνης δεν είναι (πλέον) απαραίτητος στον Ολυμπιακό. Έκανε λάθος, παραστράτησε, εξόκειλε. Ο αφορισμός ήρθε εύκολα. Το «δεν είναι ηγέτης» άρχισε να φοριέται.

Ουδείς μπορεί να στερήσει το credit από τον Πέδρο Μαρτίνς για τα πρόσφατα επιτεύγματα. Ουδείς μπορεί να του πει, πως δεν έπραξε κάπου σωστά. Όχι μόνο λόγω των αποτελεσμάτων. Το είχε δείξει και πριν την πρόκριση επί της Άρσεναλ. Δεν περίμενε την επιτυχία για να κάνει τον «κακό» ή τον… ισχυρό. Έμεινε πιστός στις αρχές του, στο δόγμα του και πλέον χαίρει τον σεβασμό όλων. Κι από τη στιγμή που μπόρεσε να θέσει (έστω και για λίγο) εκτός τον Φορτούνη, ουδείς μπορεί να κουνηθεί πλέον. Απόλυτη επιτυχία του Πορτογάλου σε αυτά τα δύσκολα αποδυτήρια.

Ο Μαρτίνς το καθήκον του (εργασιακά και ηθικά) το επιτέλεσε στο ακέραιο. Απέναντι στο club, στους παίκτες και στον ίδιο τον Κώστα Φορτούνη. Είναι (ολο)σωστός. Εξέθεσε το πρόβλημα, έφερε σε δύσκολη θέση τον αρχηγό της ομάδας του Πειραιά, τον είδε να ζητά συγγνώμη. Από τον κόσμο, από τον κόουτς και από τους συμπαίκτες. Πάπαλα. Από εκεί και πέρα τι γίνεται.

Ο Μαρτίνς μιλώντας για τον Φορτούνη στον Λονδίνο

Χαρακτηριστικό μας είναι (περικλείω και εαυτόν σε αυτό) να αποθεώνουμε στα καλά τους παίκτες και να τους κατακεραυνώνουμε στα άσχημα. Ίδιον της δημοσιογραφίας –όχι μόνο της αθλητικής. Όπου φυσάει ο άνεμος, ότι είναι mainstream, όπου μυρίσουμε… αίμα.

Ο Κώστας Φορτούνης δεν έχει καμία σχέση με κανέναν άλλον παίκτη του Ολυμπιακού που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο ρόστερ του. Υπάρχουν Έλληνες που θα δοκιμάσουν την τύχη τους στο εξωτερικό το επόμενο διάστημα (Τσιμίκας). Άλλοι που ενδεχομένως να βρήκαν το ταβάνι τους στους «ερυθρολεύκους» (Μπουχαλάκης, Μασούρας) και αρκετοί ξένοι που βλέπουν το πέρασμα τους από τον Πειραιά σαν ένα σκαλοπάτι για τη συνέχεια (Σα, Γκιλιέρμε, Καμαρά, Σισέ, Μπα, Σεμέντο και πολλοί άλλοι). Υπάρχουν και βέβαια παίκτες που δίνουν και την ψυχή τους, όπως ο Βαλμπουενά. Πλην όμως ήρθαν σε προχωρημένη ηλικία στον Ολυμπιακό.

Ο Φορτούνης έκανε το ανάποδο. Βρέθηκε στο εξωτερικό και επέστρεψε στην Ελλάδα για τον Ολυμπιακό. Προσοχή. Γύρισε για τον Ολυμπιακό, επειδή ήθελε να παίξει, επειδή είναι Ολυμπιακός. Ήταν το παιδικό του όνειρο. Θυμηθείτε πως όταν επέστρεψε είχε πρόταση από τον ΠΑΟΚ. Εκεί όπου θα είχε πιο άμεση ένταξη στην ομάδα. Περίμενα στωικά τη… σειρά του πίσω από τον Τσόρι Ντομίνγκες. Πήρε τη θέση του. Τη φανέλα με το «7», το περιβραχιόνιο… Πήρε επίσης την απόφαση να μην πάει στο εξωτερικό Το αφήγημα πως δεν είναι σε θέση να παίξει σε μεγάλο top πρωτάθλημα είναι, απλώς, κακεντρεχές.

Πήρε τρία πρωταθλήματα με τον Ολυμπιακό, τα δύο από αυτά σχεδόν… μόνος του. Από ένα σημείο και μετά είναι ποια οπτική διαλέγεις να δεις. Πως ήταν παρών (και πρωταγωνιστής) στο διπλό επί της Αρσενάλ το 2015, ή απόντας σε αυτό προ ημερών. Πως είναι ο παίκτης που έχασε το πέναλτι με τη Λαμία στο Καραϊσκάκη πέρυσι για το Κύπελλο, ή εκείνος που πήρε την ευθύνη για το πέναλτι απέναντι στη Μίλαν, «γράφοντας» το 3-1. Αυτός που κρίνει τα ντέρμπι, ή αυτός που «εξαφανίζεται» σε αυτά. Έτσι είναι οι αρχηγοί. Δημιουργούν αντιθέσεις, πάθη…

Δικαίωμα όμως. Είδε στην καλύτερή του φάση, μετά από μια χρονιά σχεδόν άρτια σε ατομικό επίπεδο, να του χτυπά την πόρτα ο τραυματισμός. Δεν το έβαλε κάτω. Επέστρεψε νωρίτερα από τις αρχικές εκτιμήσεις. Μπήκε στις καθυστερήσεις στο ματς με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ. Στο 65΄ εντός έδρας με την Άρσεναλ. Έμεινε στον πάγκο και δεν αγωνίστηκε καθόλου στην Τούμπα.

Ναι, έκανε λάθος. Αντέδρασε. Υπερβολικά. Λανθασμένα και ανεπίτρεπτα για τη θέση του. Αρχηγός του Ολυμπιακού γαρ. Αυτή τη φορά, ο Κώστας Φορτούνης βλέπει να τον κατηγορούν επειδή βράζει το αίμα του. Παλαιότερα τα… άκουγε, επειδή δεν έδειχνε ακριβώς αυτό. Νεύρο. Θέλει να παίξει, διότι έτσι θα βρει τον καλό του εαυτό πιο γρήγορα. Διότι έτσι θα επανέλθει στο γνωστά του standard. Διότι έτσι θα είναι και πάλι χρήσιμος, απαραίτητος. Αν το γεγονός πως δεν αντέχεις να μην μπορείς να βοηθήσεις την ομάδα που αγαπάς δεν σε κάνει ηγέτη, τότε τι σε κάνει;