Το υπερβολικό «χάιδεμα» στον Μαρτίνς έφερε την αποτυχία

Ο Ολυμπιακός θα κοιμηθεί απόψε το βράδυ ακριβώς όμως έστρωσε. Στο ξεκίνημα του Μαρτίου το μόνο που είχε μείνει να υπερασπιστεί η ομάδα του Πειραιά είναι τη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα. Η προοπτική της Ευρώπης κι αυτή του Κυπέλλου, έκαναν φτερά.

Ο μηχανισμός στήριξης γύρω από ζητήματα που έβγαζαν μάτι και ο Πέδρο Μαρτίνς είναι οι υπαίτιοι. Οι «ερυθρόλευκοι» μετά από μια διετία συνεχών αλλαγών στην άκρη του πάγκου θέλησαν να στηρίξουν έναν τεχνικό από την αρχή μέχρι το τέλος. Ουδείς μπορεί να ψέξει τους «κόκκινους» γι’ αυτή την απόφαση. Μέχρι ένα σημείο, είχε λογική. Υπογραμμίστηκε πολλάκις.

Από τη στιγμή που ο ΠΑΟΚ κάνει μια αλάνθαστη πορεία, έχει ρέντα, δεν χάνει πουθενά, ναι, δεν υπάρχει λόγος να ξηλωθεί μια ομάδα επειδή χάνει το πρωτάθλημα. Ειδικά όταν έχει δείξει πως παίζει καλό, ελκυστικό, στρωτό ποδόσφαιρο. Ακόμα και η απογοητευτική εικόνα στην Τούμπα, μπορεί να περάσει στα ψιλά.

Όταν στα προκριματικά, όντας στους ισχυρούς σου τυχαίνει μια κακή κλήρωση, αλλά αποκλείεις μια ομάδα Πρέμιερ Λιγκ, την Μπέρνλι, κάτι «έχεις». Όταν στέκεσαι εξαιρετικά απέναντι σε Μπέτις και Μίλαν, επίσης. Όταν αποκλείεις τους «ροσονέρι» σε ματς… τελικό, θέλοντας μάλιστα διαφορά δύο τερμάτων, δεδομένα φτιάχνεται κάτι καλό. Ακόμα και ένας αποκλεισμός από τη Ντιναμό Κιέβου στη φάση των «32», ας πούμε πως, «χωνεύεται».

Με όλα τα παραπάνω στην πλάτη, ο Ολυμπιακός σκορπά τον ΟΦΗ. Σκοράρει πέντε γκολ. Παίζει εξαιρετικά. Αυτό το παιχνίδι, απέναντι σε μια ομάδα που ουσιαστικά έχει υποβιβαστεί, γίνεται ένας ακόμα… ιστός. Μια ακόμα ίνα στη «σημαία» της… καλής μπάλας. Της στήριξης στην ομάδα, στον προπονητή. Αυτό το υπερβολικό χάιδεμα, αντί να αποδειχθεί «ασπίδα» αυτοπεποίθησης, λειτούργησε σαν «σκόρος» φιλοδοξίας.

Ολυμπιακός: Μαρτίνς, τα λάθη

Ο Μαρτίνς αφήνει τα πρώτα βιολιά του στον πάγκο. Ποντένσε και Φορτούνης παίρνουν ανάσες ενώ στο καλεντάρι υπάρχει ματς με τον Απόλλωνα Σμύρνης! Δίπλα στην κινητή… βόμβα που λέγεται Σισέ, βάζει μία ακόμα. Τον Μιράντα. Παιδική αντίδραση στη φάση του γκολ. Αμφότεροι.

Το Κύπελλο έμοιαζε μια πραγματική σανίδα σωτηρίας. Ένα τρόπαιο για να κλείσει η σεζόν καλά. Μια ακόμα ευκαιρία να δείξει η ομάδα του Ολυμπιακού πως ξέρει να κερδίζει τίτλους. Έχει ακόμα τον τρόπο να κερδίζει ματς, σημαντικά και κομβικά. Ο αποκλεισμός από τη Λαμία, εντός έδρας, είναι το τέλος του δρόμου. Η πιο τρανή απόδειξη πως η ομάδα που έφτιαξε ο Πέδρο Μαρτίνς δεν έχει mentality. Αγνοεί τα χαρακτηριστικά του συνόλου που ξέρει να παίζει με την πίεση του «πρέπει», δεν διαθέτει στο αίμα της το DNA του συλλόγου. Δύο ήττες από τον ΠΑΟΚ, αποκλεισμός τη Ντιναμό Κιέβου, αποκλεισμός από τη Λαμία έχοντας δεχθεί τέσσερα γκολ σε δύο παιχνίδια. Αυτή τη φορά δεν μπορούν να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα επειδή ο Ολυμπιακός είχε 28 τελικές. Υπάρχει και ένα όριο…