Δεν είναι η πρώτη φορά. Πριν τρεις δεκαετίες, ο πλανήτης έγινε μάρτυρας του ανελέητου ξυλοδαρμού του Ρόντνεϊ Κινγκ, ενός χτίστη, από μισή ντουζίνα αστυνομικούς (και άλλους τόσους να παρακολουθούν) στο Λος Αντζελες. Το περιστατικό καταγράφηκε από βιντεοκάμερα, ο Κινγκ, ο οποίος είχε κατηγορηθεί για αντίσταση κατά της αρχής χωρίς αυτή να φαίνεται πουθενά, παρά τα σαρωτικά του τραύματα, επέζησε. Οι αστυνομικού που τον χτύπησαν αθωώθηκαν, γεγονός που προκάλεσε την οργή της κοινότητας των μαύρων, που επιδόθηκε σε σειρά λεηλασιών και καταστροφών για πολλές μέρες παραλύοντας τελείως την Πόλη των Αγγέλων.
Πριν λίγες μέρες, η ιστορία επαναλήφθηκε (όχι πως δεν είχαν μεσολαβήσει άλλα παρόμοια, ενδεχομένως και χειρότερα περιστατικά στις ΗΠΑ. Απλώς οι ομοιότητες είναι εντυπωσιακές). Στη Μινεάπολις λοιπόν, ένας 46χρονος αφρο-Αμερικανός, ο Τζορτζ Φλόιντ, καταδιώκεται από περιπολικά της αστυνομίας. Θεωρείται ύποπτος πλαστογραφίας, ότι δηλαδή προσπάθησε να περάσει για νόμιμο ένα – όπως αποδείχτηκε – πλαστό 20δολάρο.
Κατηγορείται για αντίσταση κατά της αρχής και κατά της σύλληψης. Τόσο που πέραν της χρήσης (των προβλεπόμενων) χειροπέδων, κρίνεται σκόπιμο να του ασκηθεί εκτεταμένη σωματική βία. Το γόνατο του ενός αστυνομικού πιέζει τον σβέρκο του Φλόιντ, ενόσω αυτός παραμένει πισθάγκωνα ξαπλωμένος μπρούμυτα, στο οδόστρωμα, δίπλα από το περιπολικό.
Το περιστατικό, και αυτό, καταγράφεται από διάφορες κάμερες, περαστικών και κλειστών κυκλωμάτων. Οι παριστάμενοι ζητούν από τον αστυνομικό να χαλαρώσει τη λαβή του και γενικότερα από τους τέσσερις παριστάμενους αστυνομικούς να σταματήσουν να ασκούν τόση βία.
Και κυρίως να ακούσουν τις σπαρακτικές κραυγές του Φλόιντ. Εμελλε να είναι οι τελευταίες του. I can’t breathe. Δεν μπορώ να αναπνεύσω φώναζε. Η λαβή δεν χαλάρωσε και ο ίδιος δυστυχώς το επιβεβαίωσε αφήνοντας λίγο μετά από το περιστατικό την τελευταία του ανάσα στον δρόμο για το νοσοκομείο όπου διακομίζονταν.
Οι τέσσερις αστυνομικοί παύθηκαν από το τοπικό σώμα και αναμένεται να περάσουν από έρευνα και δίκη. Κι αυτό αφού σωρεία νέων βίντεο δείχνουν ξεκάθαρα πως πέραν της αδικαιολόγητης και φονικής όπως αποδείχτηκε χρήσης βίας, ο αρχικός τους ισχυρισμός περί αντίστασης κατά της αρχής δεν επιβεβαιώνεται, με τον Φλόιντ να παραδίδεται χωρίς καμία απολύτως αντίσταση.
Οι αντιδράσεις της τοπικής κοινότητας των αφρο-Αμερικανών της Μινεάπολις, εδώ και δυο μέρες, εντονότατες και κλιμακούμενες. Αυτές όμως των επιφανών Αμερικανών, ακόμη πιο οξείς. Ο Λεμπρόν Τζέιμς πόσταρε τη φωτογραφία του αθλητή του αμερικάνικου football Κόλιν Κόπερνικ γονατιστού κατά τη διάρκεια του εθνικού ύμνου πριν την έναρξη ενός παιχνιδιού πριν τρία χρόνια δίπλα δίπλα με τη γονατιά του αστυνομικού στον Φλόιντ. Σοκαριστικό.
Σε άλλο του ποστάρισμα ο «βασιλιάς» ενίσχυσε την τάση για το σύνθημα αυτής της αντίδρασης εμφανιζόμενος με φανέλα που έγραφε I can’t breathe. Καλά έκανε. Ανεξαρτήτως των λόγων που το έκανε, καλά έκανε. Ακόμη και αν έχει προσωπικά με τον άνθρωπο που θεωρεί ο ίδιος πως πρέπει να απευθυνθεί η αντίδραση, τον Ντόναλντ Τραμπ, καλά έκανε.
Και φυσικά, δεν είναι ο μόνος. Αθλητές, ηθοποιοί, celebrities, λογιών λογιών σταρς, διάφορα επίλεκτα μέλη και στελέχη της αμερικανικής κοινωνικής ελίτ συντάσσονται και αντιδρούν. Και Προσοχή. Οχι μόνο μαύροι. Ιστορικά, μπορεί η μαύρη φυλή να έχει υποστεί τα πάνδεινα και να την αφορά η συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων αδικαιολόγητης, υπερβολικής και σε ορισμένες περιπτώσεις δολοφονικής αστυνομικής βίας, αλλά αυτή καθ’ αυτή η βία, η αστυνομική βία, δεν αφορά μόνο αυτούς. Και δεν αφορά μόνο τους Αμερικάνους.
Κάθε ζυγός, κάθε βία, απ’ όπου και αν ασκείται, απ’ όπου και αν προκαλείται, κάθε τι που εμποδίζει την ανάσα μας, επιβάλλει αντίδραση. Μέχρι το γόνατο της βίας να σηκωθεί από τον σβέρκο…