Δεν είναι ένα τρόπαιο που θα τα φτιάξει όλα, αλλά είναι μια αρχή και αυτό μόνο μικρό πράγμα δεν είναι. Το FA Cup συμβολίζει την ελπίδα για καλύτερες ημέρες για την Άρσεναλ. Μια ομάδα που αποτυγχάνει καιρό να συμβαδίσει με το ένδοξο παρελθόν της, με τα «θέλω» της.
Εν πολλοίς επειδή ο Αρσέν Βενγκέρ δεν αντιλήφθηκε ότι είχε περάσει η μπογιά του στην ‘Αρσεναλ και άργησε να βάλει τέλος σε μια κατά τα άλλα ιστορικά υπέροχη θητεία. Εν συνεχεία ή παραλλήλως, επειδή είναι πάντα κολοσσιαία δύσκολο να γυρίσεις σελίδα όταν αποχωρεί κάποιος που είναι συνυφασμένος απόλυτα με τον τρόπο σκέψης και λειτουργίας ενός κλαμπ. Βλέπε Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μετά τον σερ Άλεξ Φέργκιουσον, δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστικό σύγχρονο παράδειγμα.
Μπορεί ο Αλσατός να αποχώρησε με λερωμένο το image, αυτό δεν σημαίνει και ότι έπαψε ποτέ να αποτελεί «τοτέμ». Επί 22 συναπτά έτη τίποτα σημαντικό δεν συνέβαινε δίχως την έγκρισή του. Ο Ουνάι Εμερι κλήθηκε να τον διαδεχθεί. Ο Βάσκος ουδέποτε αξιοποίησε την κληρονομιά που παρέλαβε, παγιδευμένος στις αντιφάσεις και στις εμμονές του.
Ο Μικέλ Αρτέτα αντίθετα, έχει το potential να αποδειχθεί ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. Ξέρει καλά το κλαμπ ως πρώην παίκτης του, έχει επίσης φρέσκες και ξεκάθαρες ιδέες για το ποδόσφαιρο. Αυτό το Κύπελλο του κερδίζει πολλά χιλιόμετρα στη μακρά διαδρομή προς την ανάκτηση του πραγματικού status του συλλόγου. Η 8η θέση στο πρωτάθλημα δεν ήταν κυρίως δική του ευθύνη, ήταν όμως αποτυχία και η χειρότερη επίδοση του συλλόγου την τελευταία 25ετία. Πλέον όμως επετεύχθη το μίνιμουμ αποδεκτό της ευρωπαϊκής εξόδου και σώθηκε η σεζόν. Είναι τεράστια τα ψυχολογικά, οικονομικά και αγωνιστικά οφέλη (χωρίς Ευρώπη αρκετοί παίκτες θα σκεφτόντουσαν τη φυγή και υποψήφιοι μεταγραφικοί στόχοι θα γινόντουσαν πιο διστακτικοί).
Την ώρα της φιέστας, ορισμένοι εκ των ποδοσφαιριστών φόρεσαν φανέλες στις οποίες αναγραφόταν το εξής: «Πάντα προς τα μπροστά». Αυτό ακριβώς πρέπει να γίνει το σύνθημα της νέας εποχής για την ομάδα του βορείου Λονδίνου. Να κοιτάξει με κέφι και πίστη το μέλλον, να γίνει ξανά πρωτοπόρος και παράδειγμα προς μίμηση.
Έχει πάρει κι άλλα Κύπελλα η Άρσεναλ τα τελευταία χρόνια. Όμως αυτή τη φορά έχει τις περισσότερες πιθανότητες να χτίσει πάνω σε αυτήν την επιτυχία και να το πάει ένα βήμα παραπέρα. Ο Αρτέτα είναι ικανότατος και μαθαίνει γρήγορα, το ρόστερ που διαχειρίζεται είναι γεμάτο ταλέντο. Η Άρσεναλ είναι ομάδα (για) Τσάμπιονς Λιγκ. Μόνιμη εκεί στα χρόνια του Βενγκέρ. Θέλει και πρέπει να επιστρέψει. Αυτή η προσπάθεια θα γίνει πιθανότατα χωρίς τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο. Αν πάντως αυτό ήταν το «αντίο» του Έλληνα στόπερ στους «κανονιέρηδες», ήταν το καλύτερο δυνατό.
