Εθνική Ελλάδας: Οι αγκαλιές των διεθνών στο φινάλε, πιο σημαντικές ακόμα και από τη νίκη
Το team spirit έκανε τη διαφορά για την Εθνική ομάδα και μας έδωσε το δικαίωμα για «τελικό» πρόκρισης με τη Σουηδία.Πιο σημαντικό και από τη νίκη, ήταν το πώς πανηγύρισαν οι διεθνείς το «διπλό χτύπημα» στη Γεωργία. Αγκαλιές χαράς και ελπίδας για την Εθνική Ελλάδας!
Έτσι όπως πήγε το ματς θα μπορούσε κάλλιστα να έχει μείνει στο 0-0. Μία θλιβερή ισοπαλία, ταμάμ με τη μελαγχολία που εισέπραττε ο τηλεθεατής παρακολουθώντας κάτι με ελάχιστη ροή με φόντο τις άδειες εξέδρες. Θα είχαν ήδη αρχίσει και φουντώσει τα «σήκω και φύγε ρε Φαν’τ Σχιπ». Θα ψάχναμε ξανά να βρούμε τι στα κομμάτια είναι αυτό που μπλοκάρει τους διεθνείς στα θεωρητικά βατά ματς και δεν τους επιτρέπει να δώσουν τη δέουσα και φυσιολογική συνέχεια στις υπερβάσεις που πετυχαίνουν (βλέπε ισοπαλίες με Ισπανία και Βέλγιο ή την πρόσφατη νίκη επί της Σουηδίας).
Εθνική Ελλάδας: (Αυτό)κριτική και γρήγορα παρακάτω
Πάλι καλά, ήρθε αυτή η χείρα βοηθείας στο φινάλε, κυριολεκτικά και μεταφορικά, και είμαστε ακόμα ζωντανοί. Στη σκηνή σαν ροκ συγκρότημα, που έλεγε και το τραγούδι. Γιατί έχει και κάποια στοιχεία ροκ αυτή η ομάδα, με την έννοια του πόσο δύσκολο είναι να καταλάβεις τι θα βγάλει ως αποτέλεσμα. Καλά δεν παίξαμε. Πρώτοι οι ίδιοι οι διεθνείς το παραδέχτηκαν. Το αν πάντως το VAR μας έσωσε στο φινάλε, την παραμικρή σημασία έχει. Το βίντεο είναι, πλέον, στοιχείο του παιχνιδιού. Μας αρέσει (όπως τώρα) ή δεν μας αρέσει η ετυμηγορία. Το αποδεχόμαστε και πάμε παρακάτω. Με (αυτό)κριτική για την εμφάνιση, είναι δικαιολογημένη άρα και εν δυνάμει γόνιμη. Με τη Σουηδία δηλαδή θα πρέπει να δείξουμε εντελώς διαφορετικό πρόσωπο για να έχουμε ελπίδες να πάρουμε ένα αποτέλεσμα ικανό να αλλάξει όλο το ρου του (άμεσου) μέλλοντος για την «γαλανόλευκη».
Εθνική Ελλάδας: Αυτό που ήδη ξέρουμε
Μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι; Μπορούμε να είμαστε πως η προσπάθεια θα δοθεί από τα παιδιά με όλη τη δύναμη της ψυχής τους. Το πιο δύσκολο, το έκαναν στη Γεωργία. Τώρα ακολουθεί κάτι όπως έχουν δείξει, τους ταιριάζει πιο πολύ. Η ικανότητα δηλαδή να κοιτάξουν στα μάτια το θεωρητικά (και πρακτικά συχνά) ισχυρότερο. Το πόσο ζεστά πανηγύρισαν σήμερα τη νίκη, μια αγκαλιά όλοι μεταξύ τους, μια γροθιά, είναι αυτό που μας πείθει περισσότερο από όλα πως θα δώσουν ό,τι έχουν από δυνάμεις και καρδιά την προσεχή Τρίτη, στο «Friends Arena» της Στοκχόλμης. Ναι, το timing και ο τρόπος της νίκης σήκωνε τέτοια αντίδραση, αλλά γενικώς μιλάμε για μια ομάδα με παίκτες που χαίρονται να βρίσκονται ο ένας δίπλα στον άλλο. Είθε να έχει αντίκρισμα και στη συνέχεια.