Η Εθνική Ελλάδας αντιμετωπίζει σήμερα σε φιλικό τη Νορβηγία και αυτό είναι ακόμα ένα βήμα στην μακρά εξελικτική της πορεία.
Τελικά ισχύει το «βάλτε της δύσκολα» για την Εθνική Ελλάδας; Τραβηγμένο και ουτοπικά αλαζονικό το να υποστηρίξει κανείς κάτι τέτοιο στην παρούσα φάση. Ναι, πήραμε δύο εξαιρετικά αποτελέσματα τους τελευταίους μήνες σε Ισπανία και Βέλγιο, αλλά… και; Η διάρκεια και μόνο αυτή, σε καθιερώνει. Κι έπειτα, το αμυντικό μας στιλ παιχνιδιού βολεύει στο να κλεινόμαστε και να περιμένουμε, άρα από καιρό σε καιρό δεν είναι δα και απίθανο να πάρουμε ένα θετικό αποτέλεσμα απέναντι σε ανώτερο αντίπαλο. Τι (θα) κάνουμε όταν καλούμαστε εμείς να φτιάξουμε παιχνίδι; Τι (θα) κάνουμε όταν τα ματς θα «καίνε» από πλευράς σημασίας; Από αυτές τις δύο ερωτήσεις, τις απαντήσεις πιο σωστά, θα κριθεί πραγματικά και το πού πάμε.
Τους ταρακουνήσαμε, δεν ήταν μικρό πράγμα
Με άλλα λόγια, το θέμα είναι να επαναλάβουμε εμφανίσεις όπως αυτή στις Βρυξέλλες και στα επίσημα παιχνίδια. Μόνο έτσι θα μπορούμε βάσιμα να πιστέψουμε ξανά σε παρουσία σε τελικά μεγάλης διοργάνωσης. Ναι. Το Βέλγιο έπαιξε με πειραματική ενδεκάδα, ελάχιστη σημασία έδωσε στο αποτέλεσμα, άλλα πράγματα ήθελε να δει ο Ρομπέρτο Μαρτίνεθ σε αυτό που ήταν το πρώτο φιλικό των «κόκκινων διαβόλων» στο δρόμο προς το Euro, στο οποίο φιλοδοξούν να το πάνε μέχρι τέλος – και μπορούν. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει και ότι δεν τους ταρακουνήσαμε και αυτό μόνο απλό δεν ήταν ούτε δεδομένο απέναντι στο Νο1 του FIFA Ranking. Βγήκαν οι επιλογές του Τζον Φαν’τ Σχιπ, στον αγωνιστικό χώρο του «Κινγκ Μποντουέν» υπήρχε ένα σύνολο που ήταν διαβασμένο, με σχέδιο και αλληλοκαλύψεις. «Ένας για όλους και όλοι για έναν», έτσι και όπως πρέπει να είναι. Οι παίκτες που μπήκαν αλλαγή έδωσαν ό,τι είχαν για να κάνουν σωστή αξιοποίηση του χρόνου που τους δόθηκε. Δείχνει σωστή νοοτροπία αυτό και αυτή είναι η βάση για να προχωρήσεις στη ζωή, ποδοσφαιρική ή όχι.
Φιλοδοξία, σε ρεαλιστικό πλαίσιο
Το σημερινό νέο τεστ με τη Νορβηγία δεν θα μας κάνει απαραίτητα σοφότερους, αλλά θα δείξει τάση. Θα μας επιτρέψει να δούμε λίγο πιο καθαρά τι να προσμένουμε. Οι Σκανδιναβοί είναι πολύ καλύτερη ομάδα από αυτό που ήταν επί σειρά πολλών ετών, έχουν βγάλει μάλιστα και σούπερ «φιντάνια», το φαινόμενο Χάαλαντ και τον εξόχως ποιοτικό, Όντεγκααρντ. Δεν αρκεί να προσπαθήσουμε να περιορίσουμε τα επιθετικά όπλα των απέναντι. Απαιτείται, παράλληλα, να παίξουμε πιο τολμηρά και με μεγαλύτερες απαιτήσεις κυρίως από τον εαυτό μας. Αν είσαι φιλόδοξος, σε ρεαλιστικό πάντα επίπεδο, τότε αυξάνεις τις πιθανότητές σου, βήμα βήμα και λίγο λίγο να φτάσεις μακριά, να φτάσεις στο πολύ. Πετραδάκι πετραδάκι… Έχουμε την τάση να υποτιμάμε το επιθετικό μας ταλέντο, δεν είναι όμως σωστό. Έχουμε παίκτες που μπορούν να κάνουν το κάτι παραπάνω μπροστά, με καταγεγραμμένα και αποδεδειγμένα καλές επιδόσεις στο μαγικό συνδυασμό «γκολ και ασίστ». Απλά ή μάλλον σύνθετα, όλο αυτό θέλει χρόνο για να δέσει, για να περάσει στο επόμενο στάδιο. Θέλει την αρετή της υπομονής και την τόλμη του να ονειρεύεσαι, να πιστεύεις.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τι να περιμένουμε από την Εθνική Ελλάδας στα προκριματικά του Μουντιάλ 2022