Ρεάλ Μαδρίτης – Μπαρτσελόνα: Ο Ζινεντίν Ζιντάν είναι ένας πολύ μεγάλος προπονητής, πρέπει επιτέλους να το πούμε δυνατά  

Η Ρεάλ Μαδρίτης νίκησε 2-1 στο clasico την Μπαρτσελόνα και ο Ζινεντίν Ζιντάν έχει βάλει τις βάσεις για να διαγράψει κάθε ίχνος αμφισβήτησης.

Η Ρεάλ Μαδρίτης έχει παίξει 10 «μεγάλα» ματς αυτή τη σεζόν, μέχρι στιγμής. Κόντρα σε Μπαρτσελόνα, Ατλέτικο Μαδρίτης, Σεβίλλη, Λίβερπουλ, Αταλάντα και Ίντερ. Έχει νικήσει 9 εξ αυτών, μόνο μία ισοπαλία της χαλάει το απόλυτο. Με άλλα λόγια, δεν έχει χάσει κανένα από τα ματς που η μπάλα έκαιγε. Κάτι που έρχεται να μας θυμίσει εν πολλοίς την πρώτη θητεία του Ζινεντίν Ζιντάν. Τότε που η Ρεάλ δίδαξε… ρεαλισμό.

Όταν τα χρόνια περάσουν (αρκετά) και οι νεότεροι σε ηλικία θα αρχίσουν να ξεψαχνίζουν τα αρχεία της ιστορίας θα σχηματίσουν την εντύπωση ότι η «Βασίλισσα» σημάδεψε τη δεκαετία των 10s, ότι κυριάρχησε απόλυτα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Θα είναι δύσκολο να τους εξηγήσεις ότι η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Ότι η Ρεάλ δηλαδή υπήρξε μία – αναντίρρητα – εξαιρετική ομάδα, αλλά όχι υπερομάδα. Είχε μια ζηλευτή αποτελεσματικότητα στα νοκ άουτ, στα παιχνίδια που έπρεπε να κάνει τη διαφορά. Οι πολέμιοι της θα πουν ότι είχε και διαιτητική εύνοια, αλλά ας το αφήσουμε αυτό στην άκρη. Είναι μία άλλη συζήτηση, ίσως δεν έχει πια και σημασία.

Το μεγαλύτερο έργο του

Το θέμα είναι ότι ο «Ζιζού» πάει να το κάνει ξανά και αυτή τη φορά πιο εμφατικά από ποτέ. Πιο αποστομωτικά. Για πρώτη φορά μετά από 40 και πλέον χρόνια, οι «μερένγκες» νικούν 3 συνεχόμενες φορές την μεγάλη τους αντίπαλο. Για πρώτη φορά φέτος, η Ρεάλ είναι στο τοπ της La Liga, κάτι που για καιρό έμοιαζε αδύνατο, με την Ατλέτικο Μαδρίτης να έχει φύγει πολύ μπροστά. Οι «κολτσονέρος» έδωσαν μεν δικαιώματα, αλλά είναι άλλο θέμα να βλέπεις την ευκαιρία και διαφορετικό να την αξιοποιείς. Η Ρεάλ είναι πια 1η στη βαθμολογία και πλέον, το φαβορί για τον τίτλο, έχοντας ξεπεράσει επιτυχώς εβδομάδες και εβδομάδες που ισορροπούσε στην κόψη του ξυραφιού.

Αν ο 48χρονος Γάλλος οδηγήσει ξανά τους Μαδριλένους στην κορυφή της Ισπανίας και της Ευρώπης, τότε θα μιλάμε για το μεγαλύτερο άθλο του. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό αυτό που συμβαίνει με την περίπτωσή του. Κάτι το μυστικιστικό στο πώς τα καταφέρνει. Κάθε φορά που τα ΜΜΕ γράφουν πως είναι σε μεγάλο κίνδυνο η θέση του, πως αν δεν κερδίσει το επόμενο ματς θα απολυθεί, αυτός βρίσκει τον τρόπο να εμπνεύσει τους παίκτες του, να αντλήσει από αυτούς το καλύτερο δυνατό. Ωθεί τον εαυτό του στα όρια, όπως έκανε άλλωστε και ως παίκτης. Τόσες δυσκολιές και αναποδιές, κι όμως πάντα βρίσκει τις λύσεις. Στον προγραμματισμό του για τη σεζόν είχε ως βάση τον Εντέν Αζάρ, αλλά ο Βέλγος έγινε μια πονεμένη ιστορία, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Κατάφερε και νίκησε την ίδια εβδομάδα Λίβερπουλ και Μπαρτσελόνα, χωρίς τους Ράμος, Βαράν, Καρβαχάλ. Είναι ένας πολύ μεγάλος προπονητής. Κάποια στιγμή θα πρέπει να το πούμε δυνατά.

Εκείνη η ευλογημένη στιγμή

Η ιστορία ξεκίνησε ως εξής. Ο ίδιος ο Ζιντάν το διηγείται έτσι: Αύγουστος του 2000 ήταν, Σούπερ Καπ Ευρώπης στο Μόντε Κάρλο το «κάδρο», όταν ο Φλορεντίνο Πέρεθ του «πάσαρε» μία χαρτοπετσέτα που έγραφε στα γαλλικά: «Θες να έρθεις στη Ρεάλ;». Τι απάντησε αυτός; «Ναι. Ήταν μία από τις ευτυχισμένες ημέρες της ζωής μου». Τα εξωραΐζει λίγο ο «Ζιζού». Το έχουμε αυτό οι άνθρωποι όταν θυμόμαστε τα παλιά. Στην πραγματικότητα πέρασε ακόμα ένας χρόνος μέχρι να γίνει Μαδριλένος. Ένας χρόνος κατά τον οποίο δημοσίως εξέφραζε συνεχώς την αγάπη του για τη Γιουβέντους και τη θέλησή του να μείνει εκεί «για να κατακτήσουμε το Champions League, το μόνο τρόπαιο που μου λείπει». Το «τροπάρι» άλλαξε όταν τελείωσε η σεζόν. Με τον Γάλλο σούπερ σταρ να παραδέχεται ότι θέλει να πάει στη «Βασίλισσα», με τις δύο ομάδες να σταματάνε τα πείσματα, να κάθονται στο τραπέζι, να τα μιλάνε και να τα συμφωνάνε με το τότε πόσο – ρεκόρ των 75 εκατ. ευρώ. Φοβερό πώς μία ιστορία που συνέβη τόσα χρόνια πριν ορίζει ακόμα άμεσα τη μοίρα της Ρεάλ. Ενισχύοντας το μύθο της ως κλαμπ και το μοναδικό άστρο ενός χαρισματικού ανθρώπου.