Τσέλσι: Ο θρίαμβος του Τόμας Τούχελ και της απλότητας

Η Τσέλσι είναι νέα πρωταθλήτρια Ευρώπης, με τον Τόμας Τούχελ να νικάει τον Πεπ Γκουαρντιόλα κατά κράτος. Ξανά!

Το μοναδικό ίσως ελάττωμα του Πεπ Γκουαρντιόλα, διαχρονικά εξετάζοντάς το, είναι ότι το… παρασκέφτεται. Στο αέναο κυνήγι του για την τελειότητα (την ουτοπία δηλαδή) αναζητά συνεχώς τρόπους να εφεύρει από την αρχή πράγματα στο παιχνίδι. Μόνο που αν φέτος η Μάντσεστερ Σίτι βρήκε ξανά μια «νέα ζωή» ήταν επειδή ο Καταλανός προπονητής αποφάσισε, για μία φορά, να το «κρατήσει απλό». Να μην ψάξει το ευφάνταστο, να κάνει τα βασικά. Ακόμα και αν αυτό σήμαινε να παραχωρήσει την κατοχή στον αντίπαλο – ποιος να το ‘λεγε.  Μόνο που στον τελικό του Champions League κόντρα στην Τσέλσι, ένα βήμα δηλαδή πριν από το να δικαιωθεί για όλη του τη στάση, ο Πεπ θυμήθηκε τον παλιό κακό του εαυτό.

Κατεβάζοντας μια ομάδα με φουλ επιθετική χροιά, χωρίς ισορροπίες μήτε καθαρό 6άρι (Φερναντίνιο και Ρόντρι στον πάγκο) και με τους Στέρλινγκ, Μαχρέζ, Ντε Μπρόινε -και όχι μόνο- να κουτουλάνε μεταξύ τους ψάχνοντας τι ακριβώς πρέπει να κάνουν, χάθηκε χρόνος, πολύς χρόνος. Οταν ο Χάβερτς σκόραρε, λίγο πριν το ημίχρονο, μόλο που υπήρχε ακόμα μπόλικο ζουμί για τη λήξη, το πράγμα έμοιαζε να έχει πάρει συγκεκριμένη κατεύθυνση. Όταν χτύπησε και ο Ντε Μπρόινε, το συμπέρασμα πήρε τελεσίδικη μορφή. Δεν γυρίζει.

Μέσα οι βάσεις!

Γιατί απέναντι, με τις μπλε φανέλες, ήταν ο ορισμός του «keep it simple». Ο Τόμας Τούχελ, με το που ανέλαβε αντί του Φρανκ Λάμπαρντ, αυτό που κυρίως έκανε ήταν να ορίσει συγκεκριμένες βάσεις. Άμυνα, πειθαρχία, οργάνωση, ένας για όλους και όλοι για έναν. Ξεκάθαρο σχέδιο, ξεκάθαρη ταυτότητα. Το ποδόσφαιρο στη βάση του είναι απλό. Ναι, τα γύρω γύρω και η εφαρμογή το κάνουν επιστήμη στο τοπ επίπεδο, αλλά το να κατανοήσεις την ουσία δεν είναι δύσκολο, γι’ αυτό το αγαπάει τόσος κόσμος, σε κάθε μέρος του πλανήτη.

Στην τελική, αυτό το Κύπελλο της Τσέλσι είναι ο θρίαμβος της απλότητας. Και ενός ανθρώπου που έφυγε μεσούσης της σεζόν από την Παρί Σεν Ζερμέν, αηδιασμένος και κουρασμένος που έπρεπε να κάνει ένα σωρό πράγματα πέρα από το να προπονεί. Στο Λονδίνο βρήκε ξανά τη χαρά της δουλειάς και μαζί την ευρωπαϊκή δόξα – δεν είναι τυχαίο. Χτίζοντας γρηγορότερα από όσο θα τολμούσε κανείς να φανταστεί μια τόσο σφιχτή και αποτελεσματική ομάδα. Η οποία ναι μεν έδωσε 200 εκατ. ευρώ για μεταγραφές το καλοκαίρι, αλλά επί Λάμπαρντ μόνο ως μελλοντική πρωταθλήτριά Ευρώπης δεν έμοιαζε. Έγινε τέτοια επειδή βρήκε τον προπονητή που της χρειαζόταν. Όταν υποτάσσεις κατά σειρά την Ατλέτικο του Ντιέγκο Σιμόνε, τη Ρεάλ Μαδρίτης του Ζινεντίν Ζιντάν και τη Σίτι του Γκουαρντιόλα (3 φορές τον νίκησε μέσα σε 6 εβδομάδες!), τότε κάνεις το «σπουδαίο» να μοιάζει ως και λίγο για να χαρακτηρίσει το επίτευγμά σου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Τόμας Τούχελ – Τιάγκο Σίλβα: Παρί Σεν Ζερμέν… πονάς;

Τόμας Τούχελ: Η Τσέλσι βρήκε τον προπονητή που έψαχνε