Ο Κούγιας ρισκάρει ξανά και η ΑΕΛ μπαίνει στο κάδρο του υποβιβασμού

Επί προεδρίας Αλέξη Κούγια – με μικρή εξαίρεση την πρώτη σεζόν – ουδέποτε η ΑΕΛ λογιζόταν ως μία από τις ομάδες που θα κινδύνευε με υποβιβασμό. Πάντοτε τα… προγνωστικά την έδιναν ικανή να πετύχει μία εύκολη παραμονή, κάτι που αποδεικνυόταν και στην πράξη. Προφανώς και οι δικοί του μεγαλεπήβολοι στόχοι περί συμμετοχής στα πλέι οφ και εξόδου στην Ευρώπη δεν συνάδουν με την πραγματικότητα. Απέχουν ακόμα χιλιόμετρα…

Όμως, φέτος τα πράγματα έχουν πάρει μία διαφορετική τροπή και ο Κούγιας θέλει να προλάβει.

Ωστόσο οι επιλογές του στο χτίσιμο της ομάδας από το περασμένο καλοκαίρι έως και σήμερα βάζουν σε κίνδυνο το πρότζεκτ που έχει ο ίδιος στο μυαλό του. Ο Κούγιας θέλει την ΑΕΛ πρωταγωνίστρια και διεκδικήτρια υψηλών θέσεων, εντούτοις ο δρόμος είναι στρωμένος με αγκάθια και πολλά απ’ αυτά τα έχει πατήσει ήδη.

Οι Θεσσαλοί δείχνουν πως δεν διαθέτουν το απαιτούμενο ρόστερ για να πετύχουν το βασικό τους στόχο. Συν βέβαια, το γεγονός πως δεν υπάρχει η απαιτούμενη στήριξη από την πλειονότητα του κόσμου για να διαμορφώσει ένα κλίμα συσπείρωσης στις δύσκολες στιγμές.

Αν ψάξει κανείς να αναλύσει τα μέχρι στιγμής πεπραγμένα των ποδοσφαιριστών που απαρτίζουν το έμψυχο δυναμικό θα διαπιστώσει πως δεν υπάρχουν παίκτες με προσωπικότητα. Με ποιότητα, με εμπειρία και ένα δυνατό βιογραφικό.

Εξαίρεση ο Τιμ Σπαρβ, εκ των αρχηγών της εθνικής Φινλανδίας. Αλλά και ο Ράντομιρ ΜΙλοσάβλιεβιτς που συχνά-πυκνά έχει προσφέρει πολύτιμες βοήθειες στο δημιουργικό κομμάτι. Συν βέβαια, τον νεαρό Πινακά, ο οποίος έχει κλέψει τις εντυπώσεις και αποτελεί το πιο ευχάριστο κομμάτι της ΑΕΛ.

Ο Κούγιας προσπάθησε να φέρει στον κάμπο έναν κεντρικό αμυντικό που θα κάνει τη διαφορά, αλλά εις μάτην…

Με αποτέλεσμα να δούμε στις θέσεις των στόπερ παίκτες που δεν ξέρουν τη θέση. Δεν είναι η φυσική τους. Και παλεύουν να την μάθουν… Αλλά τα λάθη που έγιναν, κόστισαν βαθμούς.

Όπως, τον νεαρό και άπειρο χαφ Ηλιάδη από τον Διαγόρα Ρόδου και τον αριστερό μπακ Μούζεκ. Ο τελευταίος φεύγει για τις σωρηδόν γκέλες. Όπως αποχώρησε και ο Σετσέροβιτς μετά το ματς με το Βόλο. Ο Μιχαήλ είναι φανερά πιο αργός σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, όντας στα 34, ενώ ο Ζίζιτς είναι εκτός εδώ και πολύ καιρό.

Χαμηλές πτήσεις από τους Τόρζε και Τρούγιτς. Αμφότεροι δεν βλέπονται. Ειδικά ο Ρουμάνος που είχε δείξει κάποια καλά στοιχεία σε ματς των πλέι άουτ της περσινής σεζόν. Πλατέλλας και Ντουρμισάι δεν έχουν βοηθήσει καθόλου. Όλοι τους παίκτες δηλαδή πρώτης γραμμής, στους οποίους έχει στηριχθεί η ομάδα.

Ο Κούγιας πορεύτηκε με τον Μιχάλη Γρηγορίου για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά δεν πήγαινε άλλο.

Για τα δικά του στάνταρ, τα οποία ξεπέρασε. Και προφανώς τον πείραξε πολύ η 4άρα από την ΑΕΚ. Γι’ αυτό και προχώρησε σε αλλαγή προπονητή.

Ωστόσο, η επιλογή του ξενίζει. Ο Γιάννης Τάτσης είναι ένας προπονητής που έχει δώσει πολύ καλά δείγματα γραφής. Έχει  καλό όνομα. Αλλά σε επίπεδο Β’ εθνικής.

Και τώρα ο μεγαλομέτοχος της ΑΕΛ αποφασίζει να του δώσει την ευκαιρία να κάνει το βήμα παραπάνω και μαζί να αλλάξουν την πορεία της ομάδας.

Μία ακόμα επιλογή με τεράστιο ρίσκο. Δεν είναι η πρώτη φορά που επιλέγει προπονητή από ένα… ράφι πιο κάτω. Βλέπε Τζάκι Ματάισεν, Ηλία Φυντάνη, Σωτήρη Αντωνίου.

Δεν μπορείς να αμφισβητήσεις τις γνώσεις του Κούγια για το ποδόσφαιρο. Δεν συγκρίνεται με πολλών άλλων παραγόντων στη μεγάλη κατηγορία.

Ωστόσο τη δεδομένη χρονική στιγμή και με βάσει την εικόνα του ρόστερ, η ΑΕΛ μοιάζει να μπαίνει στο κάδρο των υποψήφιων ομάδων για υποβιβασμό πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη φορά…

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη AEL FC (@aelfc_official)