Πριν από τρεις ημέρες, ο Παναθηναϊκός έχασε 1-0 από τη Λαμία και, πλέον, ο δρόμος για την πρόκριση στην προημιτελική φάση του Κυπέλλου δεν χαρακτηρίζεται εύκολος.
Τα δεδομένα θα ήταν διαφορετικά αν ο Δημήτρης Κουρμπέλης με το δοκάρι, ή οι Νίκος Βέργος και Τάσος Χατζηγιοβάνης αποδεικνύονταν πιο εύστοχοι στην τελική προσπάθεια.
Εν ολίγοις, ο Παναθηναϊκός δεν βρήκε δίχτυα στις 3-4 ευκαιρίες που δημιούργησε και με το «μηδέν» ενεργητικό, έχασε έδαφος στην υπόθεση-πρόκριση.
Το ματς με την Ξάνθη ήταν εξ αρχής διαφορετικό. Έδρα; ΟΑΚΑ. Αγωνιστικός χώρος; Πολύ καλύτερος από εκείνον του ΔΑΚ Λαμίας. Προπονητής; Στον πάγκο και όχι στο μπουθ. Αρχικό σχήμα; Πολύ περισσότεροι βασικοί.
Απέναντι σε μια ομάδα που τα τελευταία τρία χρόνια είχε 3×3 στο «Απ. Νικολαΐδης» (!), ο Παναθηναϊκός «έπρεπε» να νικήσει.
«Έπρεπε» όχι μόνο επειδή ήταν ο κακός του δαίμονας, αλλά διότι είχε απουσίες, αγνοούσε τη νίκη από τις 5 Νοεμβρίου και προερχόταν από ματς με τον Ολυμπιακό, όπου αγωνίστηκε με βασικούς (σ.σ. ίδιοι παίκτες με μοναδικό απόντα τον τιμωρημένο Κασά Καμαρά).
Τελικά, ο Παναθηναϊκός πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων το α’ ημίχρονο, ή έστω το μεγαλύτερο μέρος του, με μόλις 2 τελικές προσπάθειες έναντι 4 της Ξάνθης.
Η εμφάνιση των πρώτων 45 λεπτών σε συνδυασμό με το ματς της Λαμίας μόνο αισιοδοξία δεν σκόρπιζαν στις τάξεις των φίλων του «τριφυλλιού», όμως ξαφνικά όλα άλλαξαν.
Στη βελτίωση των παικτών του Δώνη έπαιξε ρόλο το γρήγορο γκολ του Γιάννη Μπουζούκη, ο οποίος έδειξε για περίπου ένα μισάωρο ότι έχει ξεπεράσει πλήρως την αδυναμία του οργανισμού του από την ίωση.
Ο Παναθηναϊκός «πάτησε» την Ξάνθη στο β’ ημίχρονο, οι αμυντικοί και οι χαφ του πήραν το αίμα τους πίσω για τις χαμένες μονομαχίες των πρώτων 45 λεπτών – γενικώς η δράση των αντιπάλων μεσοεπιθετικών (και του Σαλιμό Σιλά) περιορίστηκε αισθητά.
Ο Έργκους Κάτσε πήρε περισσότερες μπάλες και φλέρταρε με το γκολ της χρονιάς (δοκάρι με σουτάρα στο 75’), ο Χρήστος Δώνης έκανε ένα από τα καλύτερα εφετινά του ματς και σίγουρα μετά την ανάπαυλα δεν φάνηκε η απουσία του αρχηγού Δημήτρη Κουρμπέλη.
Ο Τάσος Χατζηγιοβάνης ήταν λιγότερο φλύαρος εν συγκρίσει με το ματς της Λαμίας, οι Εμάνουελ Ινσούα-Ματίας Γιόχανσον πήραν μέτρα σταδιακά (χωρίς να λάμψουν), ενώ θετικό πρόσημο είχε η παρουσία του εορτάζοντος Νίκου Βέργου που έκλεισε τα 23.
Μικρός είναι, θα μάθει
Ο Σωκράτης Διούδης δεν μπορούσε να κάνει τίποτα στα δύο γκολ, αφού η άμυνα των «πρασίνων» επέτρεψε πολύωρη παρουσία αρκετών αμυντικών στα καρέ της και το πλήρωσε γιατί, συν τοις άλλοις, ο παράγοντας-τύχη ήταν με την Ξάνθη.
Εκτός από την τύχη, βέβαια, η ακριτική ομάδα είχε υπέρ της και την… απειρία του Φάνη Μαυρομμάτη, ο οποίος υπέπεσε σε πέναλτι στο 4ο και τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων.
Ένας αμυντικός που ξέρει τα… κατατόπια, μπαίνει δυνατά στη μονομαχία, φλερτάρει με το φάουλ, αλλά στο τέλος «καταπίνει» την μπάλα ή εξουδετερώνει διακριτικά τον αντίπαλο.
Ο αμυντικός των γηπεδούχων υπέπεσε σε πεντακάθαρο πέναλτι και ο διαιτητής Ευαγγέλου ορθώς το έδωσε, ασχέτως αν γενικώς είχε μία διάθεση προς το εύκολο σφύριγμα, όταν έπεφταν οι φιλοξενούμενοι.
Ο Μαυρομμάτης, όμως, είναι έξυπνο παιδί, θα διδαχθεί και σταδιακά θα αποβάλλει τέτοιες, ενστικτώδικες, ενέργειες που ελλοχεύουν κίνδυνο για τα καρέ της ομάδας του, ιδίως σε «νεκρό» χρόνο.
Δεν το έβαλε…
Εν αντιθέσει με τον 21χρονο αμυντικό, ο Φεντερίκο Μακέντα και ο Αντονί Μουνιέ «κουβαλούν» περισσότερες εμπειρίες, τόσο ηλικιακά, όσο και αγωνιστικά, αν ρίξει κανείς μια ματιά στα πρωταθλήματα που έχουν λάβει μέρος.
Αμφότεροι δικαιολογούνται ως ένα σημείο, διότι προέρχονταν από τραυματισμούς, όμως ο Ιταλός φέρει σεβαστό μερίδιο ευθύνης για την απώλεια των δύο βαθμών.
Πλασάρεις σωστά και βγαίνεις νικητής στο τετ-α-τετ του 80ού λεπτού; Λύεται η συνεδρίασις. Δεν το βάζεις; Τικ τακ, τικ τακ (σε ρολόι και καρδιά), μέχρι το τελευταίο σφύριγμα.
Ο Μακέντα έχει εξαιρετικό κοντρόλ και σκοράρει εύκολα, επομένως αν δεν βρει δίχτυα, αυτομάτως ο Παναθηναϊκός χάνει μέρος της δυναμικής του.
Το τικ τακ, τικ τακ έγινε πιο παρατεταμένο (επίσης σε ρολόι και καρδιά), ο Κάστρο εκτέλεσε αλα… Σαραβάκος το πέναλτι στο 90+7’ και η κατάρα της Ξάνθης καλά κρατεί.
Κι αν το χαμένο τετ-α-τετ με την ΑΕΚ δεν στοίχισε υπό την έννοια ότι το ντέρμπι είχε πολύ ψωμί, αυτό κόντρα στην Ξάνθη αποδείχθηκε καταλυτικό…