Είναι διαχρονικό το θέμα και συζητιέται συχνά στους κύκλους των φίλων της ομάδας: Ο Παναθηναϊκός δεν έχει πολλές… σημαίες στο δυναμικό του.
Αν εξαιρεθεί ο Δημήτρης Σαραβάκος, ο Παναθηναϊκός δεν έχει άλλες μεγάλες προσωπικότητες του παρελθόντος που θα μπορούσαν να συμβάλουν σε καίρια πόστα, γνωρίζοντας τη φιλοσοφία του.
Προφανώς το πρωτεύον είναι τα συγκεκριμένα πόστα να καλύπτονται από ικανά στελέχη, τα οποία θα λειτουργούν με επαγγελματισμό και συνέπεια.
Όμως, είναι αρκετά σημαντικό (και σύνηθες στην Ελλάδα) να επιλέγονται προσωπικότητες που έχουν βιώσει στο πετσί τους την πραγματική αξία της ομάδας που υπηρετούν – πολλώ δε μάλλον όταν η συζήτηση πάει στον Παναθηναϊκό.
Ειδικότερα, όπως προαναφέρθηκε, το ζήτημα για την έλευση ενός γενικού αρχηγού που θα συνδέεται με το ένδοξο παρελθόν, είναι διαχρονικό.
Οι πληροφορίες που διαρρέονται από την ομάδα είναι ότι δεν θεωρείται απαραίτητα προτεραιότητα η πρόσληψη ατόμου για τη συγκεκριμένη θέση.
Πιθανώς το κλαμπ να έχει «ανάγκη» (ή να προκύψει αργότερα) για τη σύναψη συμφωνίας που να αφορά κάποιο άλλο πόστο και όχι εκείνο του γενικού αρχηγού.
Πλησιάζοντας προς το τέλος της σεζόν, η σχετική συζήτηση θα αναζωπυρωθεί, όμως σε κάθε περίπτωση θεωρείται πρόωρο στην παρούσα φάση.
Στιβαρές μορφές εντός κι εκτός γηπέδου
Και κάπου εδώ έρχεται ένα απόσπασμα της συνέντευξης του Κάρλος Ζέκα στην ΕΡΤ: «Έχω στο μυαλό μου ότι μακάρι να γυρίσω και να βοηθήσω τον Παναθηναϊκό, γιατί αυτή είναι η ομάδα που θέλω να γυρίσω αν συμβεί αυτό. Δεν υπάρχει όμως λόγος να γυρίσω αν δεν νιώθω εγώ καλά. Θέλω να μπορώ να βοηθήσω την ομάδα. Δεν θέλω να γυρίσω όμως μόνο για να λέω ότι γύρισα, γιατί έχω γράψει μια καλή ιστορία στον Παναθηναϊκό και δεν θέλω να την χάσω μόνο και μόνο για να πω ότι γύρισα».
Ένας άξιος ποδοσφαιριστής (που παρεμπιπτόντως έχει αγαπήσει την Ελλάδα και έχει αγαπηθεί από τους Έλληνες φιλάθλους) μιλά με σεβασμό αλλά και προσοχή για τον Παναθηναϊκό.
Το κλαμπ χρειάζεται τέτοιους παίκτες. Ελάχιστοι είναι οι ξένοι, διότι κι ο Ζέκα ως ξένος ήρθε, που προσέφεραν αρκετά την τελευταία δεκαετία. Για την ακρίβεια μετριούνται στα δάχτυλα ενός χεριού.
Εν κατακλείδι, το ζουμί είναι ότι ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη, εντός κι εκτός γηπέδου, από σωστές επιλογές. Καλή η ανάδειξη τόσων πιτσιρικάδων, όμως το βήμα παραπάνω θα γίνει με στιβαρές προσωπικότητες. Και γνώστες της πραγματικής αξίας του.
