«Χαίρεται η Ελλάδα, που ‘χει τέτοια ομάδα». Μισός αιώνας μετά. Σε μία εποχή που το υλικό, το γρήγορο, το junk προσπαθούν να συνθλίψουν το ηθικό, το ρομαντικό, το αυθεντικό, τέτοιες ημερομηνίες υπάρχουν για να αφυπνίζουν.
Εκατοντάδες χιλιάδες ψυχές, εν μέσω δικτατορικού καθεστώτος, έβγαιναν αυθόρμητα στην Αθήνα και σε άλλα μέρη της Ελλάδας για να γιορτάσουν. Μία ανθρώπινη λαοθάλασσα γιόρταζε για το 1-1 και το 0-0 με την Έβερτον, για το 3-0 με τον Ερυθρό Αστέρα, για την εποποιία μέχρι το «Γουέμπλεϊ».
Ο Παναθηναϊκός, προϊόν ζυμώσεων της ομαδάρας των 60s και του εμβληματικού Φέρεντς Πούσκας, εμφανίστηκε σαν πυροτέχνημα και απέδειξε ότι το υποανάπτυκτο εγχώριο ποδόσφαιρο έχει μια θέση, θεσούλα έστω, στην Ευρώπη.
Ήταν τότε που για πρώτη φορά μετατράπηκε από σύλλογος της Αθήνας σε εκπρόσωπο της χώρας. Ένας υπουργός Εξωτερικών αποδεκτός από μία μεγάλη μερίδα αντιπάλων που αποτυπώθηκε στο πανό «οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού μαζί σας» και, φυσικά, από τον εμβληματικό Νίκο Γουλανδρή.
Μία ομάδα που άρχισε από την πρωτεύουσα, εξαπλώθηκε στο Πανελλήνιο και έγινε γνωστή στα πέρατα της Γης. Και που, βέβαια, αναζητεί το χαμένο της dna. Με οδηγό τέτοιες επετείους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Παναθηναϊκός: Το πρώτο διήμερο του Ιουνίου να ξαναγίνει οδηγός του