Ο σχεδιασμός του Τσάβι Ρόκα αποκτά επιπλέον αρνητικό πρόσημο από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός άρχισε με 0/2 στο πρωτάθλημα.
Επέλεξε έναν προπονητή που καθυστερεί χαρακτηριστικά να κάνει αλλαγές παρότι είναι πλέον πέντε και όχι τρεις.
Συνέβη στην Τρίπολη, συνέβη και στη Λάρισα. Και μάλιστα με τη δεύτερη αλλαγή να είναι αναγκαστική λόγω ενοχλήσεων του Χουάνκαρ.
Δηλαδή θα πήγαινε με μία αλλαγή μέχρι το 88ο λεπτό, σε έναν βαρύ αγωνιστικό χώρο που δυσκόλευε ακόμα περισσότερο τις προσπάθειες των παικτών.
Σκεφτείτε ότι ο Μιχάλης Γρηγορίου είχε κάνει ήδη και τις πέντε (η τελευταία αναγκαστική), επομένως τα φρέσκα πόδια των γηπεδούχων ήταν πολύ περισσότερα.
Απλά θα πρέπει να υπενθυμιστεί ότι στην Τρίπολη έβγαλε τον αρχηγό Κουρμπέλη και έβαλε τον Αλεξανδρόπουλο. Κίνηση με μεγάλο ρίσκο, ασχέτως αν πιστεύεις ότι ο νεαρός (και με πολλά προσόντα για να μην παρεξηγηθούμε) θα προσφέρει περισσότερα στο μεσοεπιθετικό σκέλος.
Αυτά για τον προπονητή που ούτως ή άλλως ήταν γνωστό ότι αποτελεί πείραμα και ένα μεγάλο ερωτηματικό.
Από εκεί και πέρα, ο Φακούντο Σάντσες ήταν εμφανώς ανέτοιμος και κάκιστος, ενώ ο Χουάνκαρ ήταν φιλότιμος, αλλά έκανε… μπαμ ότι φοβάται να βάλει τα πόδια στη φωτιά λόγω των σοβαρών τραυματισμών που αντιμετώπισε.
Επομένως, ο Ρόκα προτίμησε να ρίξει το βάρος στους μεσοεπιθετικούς και να κινηθεί με χαμηλό μπάτζετ στους μπακ, γεγονός που μέχρι στιγμής δεν τον δικαιώνει.
Αναφορικά με τον Πογιάτος, πέραν όσων γράφτηκαν για το κοουτσάρισμα, είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχει τον τρόπο να αφυπνίζει τους παίκτες του.
Τραγική εμφάνιση στο β’ ημίχρονο του ματς με τον Αστέρα, πολύ κακή και σε εκείνο κόντρα στην ΑΕΛ.
Και το μεγάλο κρίμα είναι ότι στην Τρίπολη έκανε περισσότερες αξιόλογες τελικές αλλά δε σκόραρε, ενώ στη Λάρισα βρήκε δίχτυα μόλις στη δεύτερη.
Εν πάση περιπτώσει, αν συνεχιστεί αυτό, η ομάδα κινδυνεύει να μείνει από πολύ νωρίς εκτός στόχων.
YΓ: Στον αντίποδα, πολύ καλή η πρώτη παρουσία του Αϊτόρ