Θεωρώ τον Μπρούνο Φερνάντες έναν από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές του πλανήτη αυτή τη στιγμή. Ασυζητητί. Διαθέτει απίστευτες ικανότητες μέσα στο γήπεδο, σπάνια τεχνική κατάρτιση και ακόμα σπουδαιότερη αντίληψη. Σκοράρει, πασάρει, μαρκάρει. Τα κάνει όλα και τον θαυμάζω γι’ αυτό.
Χθες, όμως (δυστυχώς) θαύμασα τον Μπρούνο Φερνάντες και για το… κουράγιο του και την υπομονή σου! Πήγε σε μία από τις σπουδαιότερες ομάδες του πλανήτη, με μία από τις βαρύτερες φανέλες της υφηλίου, σκεπτόμενος πως το μεγαλείο αυτού του κλαμπ θα τον παρασύρει και αυτόν, ανεβάζοντας επίπεδο την καριέρα του.
Σαφώς και η τελευταία ανέβηκε επίπεδο, αλλά όπως φαίνεται μόνο λόγω της Premier League. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν είναι αυτή τη στιγμή σε θέση να υποστηρίξει το ταλέντο του.
Χθες, στη Λειψία έζησε την παρακμή. Μία βραδιά ντροπή για την ομάδα, που ταξίδεψε στη Γερμανία για δύο αποτελέσματα και δέχθηκε ένα γκολ στο 2’, ένα στο 13’ κι ένα στο 69’ ανήμπορη να αντιδράσει, να βγάλει σφυγμό, κάτι να κάνει για να φέρει έστω σε δύσκολη θέση τον αντίπαλο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Champions League: Εκτός η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, πρωτιά με τριάρα η Γιουβέντους
Γύρω από τον Πορτογάλο σταρ βλέπαμε παιδικά λάθη. Κακές πάσες, άσχημα κοντρόλ, τραγικές αλλαγές. Γενικότερα αντιμετώπιση μικρής ομάδας σε ένα ματς-τελικό, όπου επαναλαμβάνω της έκανε και το Χ. Ο Νάγκελσμαν πήρε το «πορτοφόλι» του Σόλσκιερ κι έφυγε. Ο Ανχελίνιο έκανε πάρτι. Δεν ήθελε και πολύ. Όλα λάθος για τη Γιουνάιτεντ.
Μοναδική ελπίδα ο πρώην αρχηγός της Σπόρτινγκ. Κάθε του επαφή με την μπάλα ποιοτική. Το βλέμμα του στην επίθεση, στην ουσία. Η ομάδα του χρειαζόταν γκολ. Όχι ένα αλλά τρία μετά το 70′.
Με ένα εξαιρετικό χτύπημα σε εκτέλεση φάουλ τράνταξε το δοκάρι του Γκουλάσι. Ήταν άτυχος. Αλλά παρέμενε ο κορυφαίος. Η μόνη αχτίδα ο Πογκμπά όταν πολύ καθυστερημένα ο Σόλσκιερ τον πέρασε στο ματς δίπλα του.
Παρότι η Γιουνάιτεντ δεν άξιζε σε καμία περίπτωση την πρόκριση λίγο έλειψε η «φανέλα» της να προκριθεί μόνη στους «16» του Champions League. Ένα πέναλτι (που ήταν και δεν ήταν) σε μία ανυποψίαστη φάση, μία κεφαλιά σε κόρνερ και ένα παραλίγο αυτογκόλ στο τέλος θα μπορούσαν κάλλιστα να πετάξουν εκτός συνέχειας τη Λειψία.
Δεν είναι αμελητέο το βάρος της φανέλας σε αυτές τις περιπτώσεις, βλέπετε. Και αν βάλουμε στη ζυγαριά τη φανέλα της Γιουνάιτεντ με αυτή των Γερμανών, η συζήτηση τελειώνει αυτόματα. Αλλά σε αυτή την αναμέτρηση παραδόξως αποδόθηκε ποδοσφαιρική δικαιοσύνη.
Ο Μπρούνο Φερνάντες στο χθεσινό ματς έκανε και πάλι τα πάντα. Σκόραρε, μοίρασε ασίστ και κατέθεσε κάθε ικμάδα των δυνάμεών του στον αγωνιστικό χώρο. Στο τέλος, βλέποντας ότι τα… βαριά στόπερ των Άγγλων δεν μπορούν να κατεβάσουν την μπάλα και παρά το γεγονός πως ήταν τόσο καταπονημένος, γύρισε πίσω από το κέντρο για να οργανώσει σε 1-2 τελευταίες φάσεις το παιχνίδι της άναρχης κατά τ’ άλλα ομάδας του.
Αλλά μάταια. Με πιτσιρικάδες άπειρους και ανέτοιμους γι’ αυτό το επίπεδο δεν μπορείς να προκριθείς σε τέτοια ματς.
O 26χρονος Πορτογάλος είναι όαση μπροστά στο υπόλοιπο «χάος», που επικρατεί στο σύνολο του Σόλσκιερ, το οποίο όπως φάνηκε και χθες δεν πάει… πουθενά.
11 γκολ και 7 ασίστ σε 17 αγώνες έχει ο Φερνάντες φέτος. Ασύλληπτα νούμερα για μεσοεπιθετικό σε αυτό το επίπεδο, της 6ης στην Premier League και αποκλεισμένης από τους «16» του Champions League Γιουνάιτεντ.
Δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να κάνει για να τη βάλει στις ράγες του πρωταθλητισμού, όταν τα υπόλοιπα βαγόνια του τρένου εκτροχιάζονται με τέτοια συχνότητα.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι προς το παρόν κάνει υπομονή. Ελπίζει και αυτός πως με την επιστροφή του κόσμου στο Ολντ Τράφορντ θα έρθουν καλύτερες μέρες για τον σύλλογο.
Χαρά στο κουράγιο του!