Πέρασαν 34 ολόκληρα χρόνια. Προσπάθησε, αγωνίστηκε, πάλεψε αλλά κάθε σεζόν που πέρασε από το πρωτάθλημα του 1985 πάντα κάτι… στράβωνε. Είτε νωρίς όπως τα περισσότερα χρόνια, είτε λίγο πριν το τέλος όπως το 2010 και το 2018.
Ο ΠΑΟΚ με τον Ιβάν Σαββίδη άλλαξε επίπεδο και η στιγμή που όλα θα πήγαιναν όπως έπρεπε αργά η γρήγορα θα ερχόταν. Ήταν πολύ κοντά τη σεζόν που ολοκληρώθηκε, ήθελε, όμως, ένα κλικ για την απογείωση. Πέρσι, μετά από όλα όσα έγιναν, πέρα από τις εξωαγωνιστικές αποφάσεις, ο Δικέφαλος έδειξε ότι δεν ήταν έτοιμος για την υπέρβαση. Τόσο αγωνιστικά όσο και σε άλλους τομείς (όπως η προστασία του γηπέδου του με δίχτυ στο περσινό ντέρμπι με τους «ερυθρόλευκους») έδειξε πως υστερούσε.
Φέτος, όμως, ήρθε η ώρα. Το καλοκαίρι οι Θεσσαλονικείς δεν πανικοβλήθηκαν από την απώλεια του περσινού τίτλου. Διατήρησαν όλους του βασικούς παίκτες στο ρόστερ τους, ενίσχυσαν τη «χημεία» και το δέσιμο που υπάρχει μεταξύ τους και με ορθολογικές κινήσεις ενισχύθηκαν στοχευμένα. Ζαμπά και Ακπόμ ήταν οι δύο ουσιαστικές προσθήκες, που ήρθαν για να στελεχώσουν το ήδη πολύ δυνατό ρόστερ.
Οι δύο αυτοί ποδοσφαιριστές χρειάστηκαν αρκετό χρόνο προσαρμογής και συγκυριακά γεγονότα (πώληση Πρίγιοβιτς) για να δείξουν τι πραγματικά μπορούν να κάνουν στον αγωνιστικό χώρο. Χθες, έκαναν «σμπαράλια» την άμυνα του Ολυμπιακού στο μεγαλύτερο ματς της καριέρας τους -μέχρι το επόμενο- δικαιώνοντας τον Δικέφαλο για την επιλογή του να προσθέσει αυτούς τους δύο στην ενδεκάδα του σε σχέση με τα περσινά ματς που έκριναν τον τίτλο.
Το Γενάρη συνεχίστηκαν οι ορθολογικές κινήσεις με τις μεταγραφές των Σβιντέρσκι, Ίνγκασον, Ολιβέιρα και την επιστροφή του Γιαννούλη, ωστόσο στον ΠΑΟΚ γνώριζαν πως για να σφραγίσουν τον τίτλο έπρεπε να οχυρωθούν από κάθε άποψη στο ματς της χρονιάς. Η άψογη οργάνωση του ντέρμπι, το προστατευτικό δίχτυ σε όλο το γήπεδο και γενικότερα η ασφάλεια στους χώρους όπου κινούνταν η αποστολή του Ολυμπιακού στον αγωνιστικό χώρο εξασφάλισε πως το ματς θα ξεκινήσει και θα ολοκληρωθεί χωρίς απρόοπτα.
Στο γήπεδο, ο ΠΑΟΚ έδειξε πως είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα με την καθολική αποδοχή της ανωτερότητάς του από «εχθρούς» και «φίλους» να αποτελεί την μεγαλύτερη επιβράβευση.
Ο Δικέφαλος άγγιξε το τέλειο εντός κι εκτός γηπέδου. Γνώριζε πως μόνο έτσι θα επιστρέψει στην κορυφή μετά από 34 ολόκληρα χρόνια και το μόνο σίγουρο είναι πως το μέλλον του ανήκει…