Αν κάνετε μια επίσκεψη στην επίσημη ιστοσελίδα της Ευρωλίγκας και μπείτε στο στατιστικό του αγώνα της Ρεάλ με τον Παναθηναϊκό, θα δείτε μια κατηγορία που ονομάζεται «Shooting chart». Μη διστάσετε να κλικάρετε, θα σας βοηθήσει πολύ. Είναι η γραφική αναπαράσταση των θέσεων από τις οποίες σκόραραν οι ομάδες. Θα διαπιστώσετε ότι τα χρωματισμένα κυκλάκια (που αφορούν στα εύστοχα σουτ) της Ρεάλ είναι στο σύνολό τους…μέσα στο ζωγραφιστό της ρακέτας. Κάτω από το καλάθι.
Ο Παναθηναϊκός βρέθηκε στην Μαδρίτη για να παίξει έναν τελικό πλεονεκτήματος έδρας κόντρα στην Ρεάλ, η οποία παρουσιάστηκε χωρίς τον Λούκα Ντόντσιτς. Και σ’ αυτόν τον τελικό οι «πράσινοι» επέτρεψαν στον αντίπαλο να πετύχει 92 πόντους ΠΑΝΕΥΚΟΛΑ και να σουτάρουν κοντά στο 70% στα δίποντα! Παίκτες που βρίσκονται στην «σκιά» των μεγάλων της Ρεάλ, όπως ο Κοζέρ (που παρά ένα καλάθι θα έκανε ρεκόρ καριέρας στην Ευρωλίγκα), τον Καμπάτσο και τον Ταβάρες να κάνουν το παιχνίδι της ζωής τους.
Γιατί; Διότι ήταν πάντα έτοιμη να «θυσιαστούν» για την ομάδα τους. Στον Παναθηναϊκό πέρα από την αεράμυνα, πέρα από τα…τούβλα στην επίθεση (7/27 δίποντα στο πρώτο ημίχρονο και 28/78 συνολικά εκ των οποίων…9/34 τρίποντα) δεν φάνηκε τίποτα τέτοιο. Εστω κι αν υπήρχε πάθος (19 επιθετικά ριμπάουντ) και διάθεση, ο Παναθηναϊκός δεν ήταν τίποτε περισσότερο ή λιγότερο από μια ομάδα ασύνδετη, λίγη μέσα στο παρκέ!
Περισσότερο έμοιαζε με μια ομάδα που βρίσκεται στο στάδιο της προετοιμασίας παρά με το ότι έχει μπει στην τελική ευθεία για να διεκδικήσει κάτι σημαντικό όπως το πλεονέκτημα έδρας. Παράλληλα συνεχίζονται αρκετά ερωτηματικά όπως η διαρκής κακή παρουσία του Κρις Σίνγκλετον, ενός παίκτη-κλειδί για τον Παναθηναϊκό. Και το θέμα του Σίνγκλετον δεν έχει να κάνει ότι με τις προσθήκες έχει γίνει αναδιανομή των ρόλων καθώς από την αρχή είναι πολύ κακός.