Μια και σήμερα και η… ταλαιπωρία με την Εθνική και το Νations League ολοκληρώνεται. Ομάδα χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Χωρίς αγωνιστικό πλάνο, χωρίς μέταλλο, χωρίς ατομικές εμπνεύσεις, όταν στράβωναν τα παιχνίδια. Δύο δύσκολα ματς είχε να δώσει και τα έχασε δύο. Στην Φινλανδία και την Ουγγαρία.
Οι Σκανδιναβοί ήρθαν στην Αθήνα και πανηγύρισαν την πρωτιά. Τελευταία φορά που πανηγύρισαν Φινλανδοί στην Αθήνα πρώτη θέση, ήταν οι Lordi το 2006 στη Eurovision!
Πέρα όμως από τις… χαριτωμενιές, η Εθνική έχει μικρύνει. Εχει μικρύνει πολύ. Κάποτε, μετά το 2004 ήταν αποτυχία αν δεν συμμετείχε σε EURO. Πλέον θα’ ναι μεγάλη επιτυχία, αν καταφέρει να προκριθεί!
Και πριν πείτε ότι είμαι κακοπροαίρετος, κακεντρεχής, υπερβολικός, δείτε τα εισιτήρια που «κόπηκαν» στα δύο εντός έδρας παιχνίδια. Τι; Δεν είναι ποδοσφαιρικό γήπεδο το ΟΑΚΑ; Συμφωνώ. Δείτε και τα νούμερα της τηλεθέασης. Μια η άλλη είναι!
Η πρόσληψη Αναστασιάδη για πολλούς χαρακτηρίστηκε πισωγύρισμα. Πισωγύρισμα είναι όταν η πορεία σου είναι προς τα μπρος. Σόρυ, αλλά δεν μου προκύπτει κάτι τέτοιο παρακολουθώντας αυτή την Εθνική. Οποτε; Τι είχαμε, τι παραπάνω θα χάσουμε.
Και επειδή όταν μιλάμε για Εθνική, στην κουβέντα μπαίνει και η ΕΠΟ, το λάθος δεν είναι του Γραμμένου με τον Αγγελο. Ούτε του Γκιρτζίκη με τον Σκίμπε. Το «έγκλημα» το έκανε ο Σαρρής όταν επέλεξε να αντικασταθεί ο Φερνάντο Σάντος μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας.
Εύκολος φάνταζε για τον πρώην πρόεδρο της Ομοσπονδίας, ο όμιλος για του EURO του 2016 (Νησιά Φερόε, Ουγγαρία, Φινλανδία, Ρουμανία, Β. Ιρλανδία). Και έφερε τον Ρανιέρι… Και έκτοτε δεν έχουμε σηκώσει κεφάλι! Να τα γράφουμε κι αυτά!