Πριν από μερικές ημέρες σας παρουσιάσαμε το βασιλικό διάταγμα με το οποίο η 25η Μαρτίου καθιερωνόταν ως Εθνική Εορτή των Ελλήνων.
Οπότε έχει ενδιαφέρον να ερευνήσουμε και πως γιορτάστηκε η 25η Μαρτίου για πρώτη φορά το 1838! Στην Αθήνα μιας άλλης εποχής, με το Μητροπολιτικό Ναό να βρίσκεται στην Αγία Ειρήνη, με τον Όθωνα και την Αμαλία να περιδιαβαίνουν μέσα στη βασιλική άμαξα και με 21 κανονιοβολισμούς, τις πρώτες νυχτερινές ώρες της 24ης και τις πρώτες πρωινές της 25ης Μαρτίου αλλά και μετά τη δοξολογία, μεταξύ άλλων.
Με ένα μεγάλο γλέντι στην πλατεία του παλατιού, που τότε βρισκόταν στην Πλατεία Κλαυμώνος. Με λαϊκά μουσικά όργανα να δίνουν το ρυθμό και με τη δυνατή βροχή το μεσημέρι να διακόπτει το γλέντι.
Με φανούς φωταγωγήθηκε η Ακρόπολη όπως και τα δημόσια κτίρια ενώ σχηματίστηκε ένας μεγάλος σταυρός σε μια πλευρά του Λυκαβηττού.
Και με το χορό μιας γυναίκες που είχε χάσει τα αδέρφια της και το γιό της στη διάρκεια των αγώνων για τη λευτεριά, να σέρνει πρώτη το χορό κλαίγοντας.
Μπορείτε να διαβάσετε στο nikosgrafei.blogspot.com τις σχετικές λεπτομέρειες αλλά να επιστρέψετε εδώ. Διότι υπάρχουν πληροφορίες και για τη δεύτερη επέτειο, την 25η Μαρτίου του 1839 που δεν έγινε ποτέ!
Ο τότε υπουργός Εσωτερικών, Γιώργος Γλαράκης, ο άνθρωπος που είχε εμπνευστεί και καθιερώσει την ημέρα αυτή ως Εθνική Εορτή των Ελλήνων, αποφάσισε να μην υπάρξουν τελετές το 1839. Γιατί; Διότι τότε η 25η Μαρτίου έπεσε το Μεγάλο Σάββατο και ο Γιώργος Γλαράκης επέμεινε ότι σε μια τέτοια ημέρα δε θα μπορούσες να κάνεις γλέντια και πανηγύρια ούτε και να την επισκιάσεις.
Αυτό προκάλεσε την οργή των εφημερίδων και των πολιτών, πολύ δε περισσότερο επειδή δε φωτίστηκαν τα καταστήματα ως ένδειξη γιορτής για την ημέρα της έναρξης του Αγώνα για την Απελευθέρωση.
Διαβάστε όλο το ρεπορτάζ ΕΔΩ