Είναι διαφορετικό πράγμα το ελληνικό μπάσκετ από το μπάσκετ στην Ελλάδα. Γι’ αυτό άλλωστε και στο Sportime αρκετές φορές αγγίζουμε θέματα που διαφέρουν από τα… καθημερινά. Μπορεί να μην είναι θέματα βιτρίνας αλλά σίγουρα αγγίζουν την ουσία. Και σε τελική ανάλυση, ζητήματα που αφορούν στις Ακαδημίες μπάσκετ κι έχουν να κάνουν με το μέλλον των παιδιών, δεν μπορεί να είναι ασήμαντα.
Σε προηγούμενη «συνάντηση» που είχαμε σ’ αυτόν τον χώρο είχαμε θίξει το γεγονός ότι οι περισσότερες Ακαδημίες λειτουργούν ως εισπρακτικές εταιρείες. Ότι το πρώτο που θα πρέπει να εξετάζουν οι γονείς είναι κατά πόσο υπάρχει ανταποδοτικότητα στα χρήματα που δίνουν. Τι παροχές έχουν τα παιδιά, απ’ αυτά τα χρήματα. Διότι στη συντριπτική πλειοψηφία, τα χρήματα των Ακαδημιών πηγαίνουν για να συντηρείται η αντρική ομάδα.
Οι Ακαδημίες δημοσιεύουν σκορ!!!
Πάμε παρακάτω όμως. Θα πρέπει να δούμε και κάτι άλλο που κάνει πλέον συχνά πυκνά την εμφάνισή του στο διαδίκτυο, είτε σε ιστοσελίδες είτε στα social media.
Και δεν μπορώ να γνωρίζω κατά πόσο θεωρείται σωστό, παιδαγωγικό και ό,τι άλλο θέλετε να βλέπουμε δημοσιευμένα σκορ και πόντους παικτών από αγώνες μεταξύ Ακαδημιών.
Όπως επίσης ένα ακόμα στοιχείο που προκαλεί κακή εντύπωση, έχει να κάνει με τον τρόπο που προσπαθούν κάποιες Ακαδημίες να προσελκύσουν κόσμο (θα έλεγα «πελάτες» αλλά προσπαθώ να είμαι ήπιος).
Και ρεκόρ…
Βλέπουμε πολλές φορές να δημοσιεύεται… ρεκόρ των ομάδων. Δηλαδή «δώσαμε 25 αγώνες κι έχουμε ρεκόρ 24-1». Είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι υπάρχει Ακαδημία ομάδας που το… τερμάτισε βάζοντας το δικό της ρεκόρ συγκριτικά με το ρεκόρ των άλλων ομάδων της περιοχής.
Τους λένε, δηλαδή: «Φέρτε σ’ εμάς τα παιδιά σας γιατί εδώ νικάμε». Εντυπωσιακό αλλά άκρως επικίνδυνο, αντιπαιδαγωγικό και μακριά από την ουσία.
Στην ηλικία που βρίσκονται τα παιδιά των Ακαδημιών, (πρέπει να) μαθαίνουν άλλα πράγματα: Την αξία της προπόνησης. Τον σεβασμό στους προπονητές, τους συμπαίκτες και συναθλητές. Το να είναι καλοί συμπαίκτες. Όχι ότι πρέπει να καμαρώνουν επειδή νίκησαν 82-27 κάποιους συνομήλικους. Ούτε ότι πρέπει να πέφτουν σε κατάθλιψη επειδή έχασαν αντίστοιχα…
Λάθος δρόμος…
Στην ηλικία αυτή δεν έχουν κανένα νόημα τα σκορ, οι βαθμολογίες και τα ρεκόρ. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει, πέρα από τους προφανείς εμπορικούς λόγους, το πως συνδυάζεται η διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού, η διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς του μέσα σε ένα σύνολο, με όλα τα παραπάνω.
Προφανώς το έχετε παρατηρήσει κι εσείς ότι μιλάμε για «επιδημία» με τη δημοσίευση των σκορ και των ρεκόρ. Και ειλικρινά δεν ξέρω πόση σημασία έχει το να σκοράρει 25 πόντους ένας 10χρονος σε τουρνουά Ακαδημιών.
Προσωπικά, όποια Ακαδημία έκανε όσα ανέφερα θα «κοβόταν» από τις προτιμήσεις μου. Διότι θα γνώριζα ότι δεν υπάρχει σωστή κατεύθυνση.
Και καλό θα είναι να το προσέξουν αυτό οι ομάδες γιατί σίγουρα δεν εξυπηρετεί τίποτα και κανέναν.
Κάντε follow στο Sportime
Κάντε like στην σελίδα του Sportime στο Facebook.