Αν ο Παναθηναϊκός ήταν άνθρωπος…
Ο Νίκος Μπουρλάκης γράφει για εκείνον στον οποίο θα ήθελε να μοιάσει κάθε φίλος του «τριφυλλιού» καθώς πρέσβευε στο απόλυτο όλες τις αξίες και τις αρχές της ομάδας
Ο Παύλος Γιαννακόπουλος θα «ζει» για πάντα στις καρδιές όλων εκείνων που είδαν τα όνειρά τους για την αγαπημένη τους ομάδα να γίνονται πραγματικότητα, όπως και όσων δεν βρίσκονταν στο ίδιο χρώμα ομάδας αλλά στο ίδιο μήκος κύματος.
Η μνήμη του τιμήθηκε και θα τιμάται, τα «παιδιά» του έδειξαν ότι δεν τον ξέχασαν. Και υπάρχουν στοιχεία γι’ αυτό…
Ο κόσμος ήταν φιλόξενος και άριστος στην συμπεριφορά του. Ουδόλως ενδιαφέρθηκαν για το «ερυθρόλευκο» παρελθόν όσων βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ και τίμησαν τον μεγάλο παράγοντα του Παναθηναϊκού. Το λες και μια μεγάλη πρόοδο έστω κι αν έχουμε φτάσει στο σημείο να συζητάμε κάποια αυτονόητα.
Οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού ετοίμασαν μια υπέροχη γιορτή που είχε τα πάντα: Μεγαλείο, συγκίνηση, υπερηφάνεια, φιλοξενία αλλά και άρτια οργάνωση.
Οι παίκτες των ομάδων έπιασαν πολύ καλή απόδοση και ο κόσμος παρακολούθησε τέσσερις αγώνες υψηλού επιπέδου, αν αναλογιστούμε ότι ακόμα δεν έχουν αρχίσει οι επίσημες υποχρεώσεις και οι προπονητές δεν μπορούν να πάρουν στην παρούσα χρονική στιγμή όσα θα ήθελαν από τους παίκτες τους.
Ολη η Παναθηναϊκή οικογένεια ήταν εκεί, σύσσωμο το ποδοσφαιρικό τμήμα, όλα τα τμήματα του Ερασιτέχνη για να υποκλιθούν στον κορυφαίο παράγοντα στην ιστορία του συλλόγου. Γιατί χάρη σ’ εκείνον ο Παναθηναϊκός ακούστηκε παντού και έγινε η πιο επιτυχημένη ομάδα του ελληνικού αθλητισμού.
Σαν να είναι εκεί ο Παύλος Γιαννακόπουλος, δηλαδή. Πάντα φιλόξενος στο ΟΑΚΑ και ευγενής στην συμπεριφορά του, όπως ο κόσμος αυτό το διήμερο. Πάντα αναζητούσε το καλύτερο τόσο στον Παναθηναϊκό όσο και στην επιχείρησή του, άρα μιλάμε για στοιχεία που ταιριάζουν στην διοργάνωση που παρακολουθήσαμε.
Εδινε πάντα το 100% στον Παναθηναϊκό, στην δουλειά του στην ζωή του ώστε να έχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Και τέλος, αισθανόταν τον Παναθηναϊκό ΣΥΝΟΛΙΚΑ και όχι μόνο το μπάσκετ ως κομμάτι της ζωής του. Μπορούσες να τον δεις οπουδήποτε αγωνιζόταν η ομάδα εκτός από το μπάσκετ, σε οποιοδήποτε σπορ. Και στο ποδόσφαιρο και στο βόλεϊ και παντού…
Ηταν όλα τόσο ταιριαστά για τον αείμνηστο Πατριάρχη της Παναθηναϊκής οικογένειας ώστε αναλογίζεσαι ότι δεν μπορεί να είναι σύμπτωση. Κι αν, τελικά, ο Παναθηναϊκός ήταν άνθρωπος σίγουρα θα ονομαζόταν Παύλος Γιαννακόπουλος.
Γι’ αυτό άλλωστε και σε πρόσφατο άρθρο μου έγραψα ότι είναι αναντικατάστατος. Γιατί αυτό συμβαίνει με τους μοναδικούς ανθρώπους. Και ο Παύλος Γιαννακόπουλος ήταν διαφορετικός…
Σε ό,τι αφορά στο αγωνιστικό, θα επιμείνω ότι ο Παναθηναϊκός είναι μια ενδιαφέρουσα περίπτωση ομάδας: Γρήγορη, γεμάτη ενέργεια και αθλητικότητα, με φρεσκάδα και κυρίως με πολυφωνία στην επίθεση και ομαδικότητα στην άμυνα… Κι ας μην είναι ακόμα στο 100% ο Καλάθης. Είναι σημαντικό για τον Πασκουάλ ότι διαθέτει βάθος στον πάγκο και ότι ήδη έχει μοιράσει τους ρόλους ιδανικά…
Τα πολυμορφικά σχήματα με τους φόργουορντ τον βοηθούν να παίζει αυτό που θέλει, οι «πλάγιοι» είναι…κίνδυνος για κάθε άμυνα και οι «πράσινοι» έχουν μια πολύ καλή βάση για να χτίσουν αυτό που θέλουν.
Γενικά είναι μια ομάδα που δείχνει μεγάλο potential κι αυτό την καθιστά αυτομάτως ενδιαφέρουσα. Για να δούμε…
για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
