ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΥΡΛΑΚΗΣ

Αν ο Θανάσης Γιαννακόπουλος ήταν κοντά μας

Τρία χρόνια πέρασαν από τότε που έφυγε αλλά ο Θανάσης Γιαννακόπουλος παραμένει επίκαιρος για την ιστορία του Παναθηναϊκού. Γράφει ο Νίκος Μπουρλάκης
Αν ο Θανάσης Γιαννακόπουλος ήταν κοντά μας

Σε μια ιστορία που είχα περιγράψει πριν από χρόνια, ο Θανάσης Γιαννακόπουλος παρουσιάζεται να μπαίνει σε έξαλλη κατάσταση στο μπαρ των επισήμων στο ΟΑΚΑ.

Τι είχε συμβεί; Ο Θανάσης Γιαννακόπουλος μόλις είχε δει μια καινοτομία στο χώρο. Στο πάτωμα βρισκόταν μια καλαίσθητη μοκέτα, με ζωγραφισμένα τριφυλλάκια που πραγματικά ομόρφαινε πολύ το χώρο. Ο αείμνηστος πρόεδρος του Παναθηναϊκού άρχισε να καλεί όποιο μέλος της ομάδας έβλεπε μπροστά του ζητώντας να αφαιρέσουν ΑΜΕΣΑ κιόλας τη μοκέτα.

Στην ερώτηση (λογική φανταζόμαστε όλοι) για το λόγο που πρέπει να γίνει αυτό αφού όντως ο χώρος γινόταν ομορφότερος, ο Θανάσης έγινε ακόμα πιο έξαλλος. «Είστε τρελοί ρε; Δηλαδή θα μπαίνει ο οποιοσδήποτε εδώ μέσα και θα πατάει το Τριφύλλι; Βγάλτε την αμέσως τη μοκέτα και βάλτε μια μονόχρωμη».

Τη στιγμή που διαδραματίζεται αυτό το σκηνικό μπροστά σου δε μπορείς να καταλάβεις τη σημασία του. Πιθανότατα να πίστεψες ότι ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού ήταν υπερβολικός ή αθεράπευτα ρομαντικός. Φυσικά και ο Παύλος Γιαννακόπουλος ήταν της ίδιας λογικής.

Αν θυμάστε ουδέποτε σκέφτηκαν να βάλουν στο κέντρο του γηπέδου το σήμα του Παναθηναϊκού. Ακριβώς για τον ίδιο λόγο.

Κατά ομολογία τους τα αδέρφια μεγάλωσαν με το πενιχρό χαρτζιλίκι του πατέρα τους το οποίο χρησιμοποιούσαν για ένα κουλούρι, τρεις καραμέλες και εισιτήριο για τον αγώνα του Παναθηναϊκού.

Κι όταν έφτασαν στο ανώτερο σημείο, να διοικούν την ομάδα που αγάπησαν παθολογικά, αισθάνθηκαν την ύψιστη τιμή. Σε τέτοιο βαθμό που δε θα επέτρεπαν το Τριφύλλι να το πατούν σε μια μοκέτα.

Σημεία μιας άλλης εποχής, από ανθρώπους που αγαπούσαν τον Παναθηναϊκό (και το σύλλογο που υπηρετούσαν γενικότερα) χωρίς να ενδιαφέρονται για προβολή ή για άλλες δουλειές.

Κι αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός όχι μόνο στο μπάσκετ αλλά σε όλα τα αθλήματα χρειάζεται ακριβώς αυτή την αγάπη, τη στοργή, ακόμα και την υπερβολή σε αυτά τα συναισθήματα που είχαν ο Θανάσης και ο Παύλος Γιαννακόπουλος.

Τα στοιχεία και τα συναισθήματα που θα οδηγούσαν στην ενότητα. Κι απ’ εκεί στη δύναμη.

Σαν σήμερα, 19 Μαρτίου, του 2019, ο Θανάσης Γιαννακόπουλος αποχαιρέτησε τα εγκόσμια.

Και κάτι τελευταίο: Προσωπική μου ευχή είναι να εγκαταλειφθεί κάποια στιγμή το προσωνύμιο «Τυφώνας» το οποίο του είχε κολλήσει μια εφημερίδα σε παρασκηνιακή στήλη και το χρησιμοποιούσε κοροϊδευτικά για να τονίσει ότι κατεβαίνει πολύ γρήγορα από το χώρο των επισήμων στο παρκέ. Και του Θανάση δεν του άρεσε καθόλου σας το υπογράφω

Διαβάσατε το άρθρο με τίτλο «Αν ο Θανάσης Γιαννακόπουλος ήταν κοντά μας», όπου αναφέρθηκαν τα παρακάτω #tags (ετικέτες). Για σχετικά άρθρα επιλέξτε #tag.
Post on Facebook Post on X (Twitter) Post on LinkEdin Send this post with WhatsApp Send this post with Viber E-mail Post
Εγγραφείτε στα Σελίδα του του Sportime στην πλατφόρμα των Google news για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
Νίκος Μπουρλάκης

Στις 5 Σεπτεμβρίου του 1989 δημοσιεύτηκε το πρώτο του κείμενο στο «7ήμερο του μπάσκετ» κι ακολούθησε μια μακρά διαδρομή σε «Φως των Σπορ», «Αθλητική Ηχώ», «Goal News» και από το 2017 στο «Sportime». Έχει εργαστεί σε ιστοσελίδες ως σχολιογράφος (sentragoal.gr, basketblog.gr μεταξύ άλλων), στα περιοδικά μπάσκετ «Τρίποντο» και «All Star Basket», στους ραδιοφωνικούς σταθμούς «Sentra 103,3» και «AlphaSport» όπως και ως υπεύθυνος Τύπου σε ομάδες της Basket League αλλά και στον ΕΣΑΚΕ. Επίσης εργάστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 ενώ επί σειρά ετών ήταν καθηγητής στο New York College, στο ΙΕΚ Ομηρος και στο City Unity College