Εδώ και κάμποσα χρόνια υπάρχει μια παρέα μπασκετικών που κάθε Φεβρουάριο έχει κανονίσει το πρόγραμμά της. Θα πάνε στο Final 8 του Copa Del Rey στην Ισπανία και θα γυρίσουν την πλάτη τους όχι απλώς στον δικό μας τελικό στο Κύπελλο. Αλλά κυρίως σε αυτή την απαράδεκτη, τραγική και κωμική εικόνα, που μας έχει καταστήσει και σ’ αυτόν τον τομέα… χωματερή της Ευρώπης.
Τους χαίρομαι, είναι αλήθεια. Και ταυτόχρονα αδυνατώ να κατανοήσω τα τετριμμένα σχόλια περί… δικής μας θλίψης και δικού τους μεγαλείου. Ναι, αρνούμαι να τα δεχτώ. Μέχρι ενός σημείου τα θεωρώ υποκριτικά. Διότι ξέρουμε καλά ότι με τις παρούσες συνθήκες, όχι Final 8 δεν μπορούμε να κάνουμε, όχι Final 4 (την τελευταία φορά που έγινε ισοπεδώθηκε η Λαμία) αλλά ούτε Final 2.
Η εικόνα στο Ηράκλειο ήταν αποκαρδιωτική κι απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί ενθαρρυντική. Ειδικά όταν το… μπινελίκι, η χυδαιότητα, έφτασε στ’ αυτιά μας μέσω της τηλεοπτικής μετάδοσης. Χυδαιότητα… Ακόμα και τώρα.
Αν μπορούμε να κάνουμε Final 8; Βεβαίως… Αρκεί πρώτα να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Να εντοπίσουμε τον στόχο μας. Και να καταλάβουμε τι ακριβώς πρέπει να συμβεί.
Κυρίως όμως θα πρέπει να αντέξουμε. Μέσα σ’ αυτό το ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΜΕΝΟ και ΤΟΞΙΚΟ περιβάλλον του ελληνικού αθλητισμού (άρα και του μπάσκετ) οφείλουμε να αλλάξουμε πολλά πράγματα. Θα ήθελα λοιπόν να ρωτήσω έναν προς έναν όλους εσάς, τους φίλους του μπάσκετ τα παρακάτω:
Το Κύπελλο μπορεί να αλλάξει, αρκεί να το αντέχετε…
Να κάνουμε Final 8. Αντέχετε όμως τα παρακάτω;
Να υπάρξει μαζική αντίδραση στην δικτατορία των ολίγων. Να αντιδράσουμε όλοι μαζί όταν πεταχτεί το πρώτο αντικείμενο. Όταν ακουστεί το πρώτο χυδαίο σύνθημα. Όταν ανάψει το πρώτο καπνογόνο. Όταν γίνει το ελάχιστο επεισόδιο. Όταν διαπιστώσουμε ότι ένας τσαμπατζής κατέλαβε τη θέση ενός νόμιμου φιλάθλου.
Να σηκωθούν να φύγουν οι παίκτες από το γήπεδο όταν πέσει το παραμικρό αντικείμενο μέσα στο παρκέ. Όταν ακουστεί η πρώτη ΧΥΔΑΙΟΤΗΤΑ σε βάρος συμπαίκτη η αντιπάλου τους. Όταν οι συνθήκες στον ΧΩΡΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΟΥΣ απέχουν πολύ από το να χαρακτηριστούν κανονικές. Ας κάνουν κάτι. Δεν είναι κακό…
Ας αντιδράσουν γιατί ο τελευταίος που αντέδρασε (και τον… πούλησαν) ήταν ο Λάζαρος Παπαδόπουλος. Εκτός αν τους αρέσει να τρώνε κέρματα στο κεφάλι και να κινδυνεύουν.
Να καταλάβουν ότι σταρ είναι οι παίκτες. Ότι οι ομάδες τους βρίσκονται εκεί για να τους κάνουν να περάσουν όμορφες στιγμές. Με πάθος για τη νίκη. Με αγωνία. Με σασπένς. Με την ευτυχία και την καζούρα. Όχι οι πρόεδροι και οι ιδιοκτήτες. Μόνο στην Ελλάδα συμβαίνει αυτό. Και το έχω θίξει παλαιότερα.
Η Αστυνομία ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ όχι ΝΑ ΜΗΝ ΕΓΓΥΑΤΑΙ
Να αναλάβει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ η Αστυνομία τις ευθύνες της. Τι πάει να πει ότι δεν εγγυώνται και δεν αναλαμβάνουν; Γι’ αυτό υπάρχουν και όταν δηλώνουν ΑΔΥΝΑΜΙΑ να προστατέψουν τον πολίτη, υπάρχει πρόβλημα. Το έχω θίξει και παλαιότερα. Η δουλειά της Αστυνομίας είναι να αναλαμβάνει ευθύνες. Όχι να μην αναλαμβάνει. Και σ’ αυτό πρέπει να στηρίξουν όλοι. Ο κόσμος. Η Ομοσπονδία. Οι ΚΑΕ. Όλοι…
Επίσης στα δικά μου μάτια, το να αδειάζουν τα γήπεδα, να μην υπάρχει μετακίνηση οπαδών αλλά να περνάνε πολυβόλα στα γήπεδα είναι απαράδεκτο. Και θα έπρεπε να πουν κάτι απλό: Από που έπεσε η φωτοβολίδα; Από την τάδε θύρα. Ποιοί ΔΕΝ έκαναν έλεγχο εκεί; Πειθαρχικό… Και ποινή. Στο κάτω- κάτω αν δεν μπορούν να εγγυηθούν οι συγκεκριμένοι, να παραιτηθούν αφού δηλώνουν αδυναμία. Και να έρθουν άλλοι που μπορούν.
Να μην δίνουν σημασία στα… άτυπα Γραφεία Τύπου και κρυφούς/άτυπους Διευθυντές Επικοινωνίας που φοράνε τον μανδύα του δημοσιογράφου. Αυτοί είναι η πληγή. Όχι εκείνοι που έκαναν την επιλογή τους. Αυτοί θεωρούν ότι οφείλουν να παρέχουν υπηρεσίες στους προέδρους και ιδιοκτήτες. Όχι στο αναγνωστικό κοινό. Κι όμως, σε αυτούς ΔΙΝΟΥΝ περισσότερη σημασία. Κι ας τους ποτίζουν δηλητήριο.
Να ξεκαθαρίσουν οι ΚΑΕ ποιό είναι το target group τους. Θέλουν εκείνους εξαιτίας των οποίων αδειάζουν τα γήπεδα; Θέλουν καφριλίκι; Ή θέλουν να φτιάξουν ένα προϊόν όπως αυτό το υπέροχο που είδαμε στην Ισπανία.
Το Κύπελλο είναι γιορτή όχι αιτία πολέμου
Να αποφασίσει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ η Ομοσπονδία να συνεργαστεί. Να εκφράσει ιδέες και πλάνο. Και όχι να κρύβεται πίσω από την ΜΗ ΑΝΑΛΗΨΗ ευθύνης από την Αστυνομία. Μια μεγάλη διοργάνωση έχουν, το Κύπελλο. Ας την κάνουν επιτέλους σωστά. Στην δική μου αντίληψη, το γεγονός ότι ο πρόεδρος της ΕΟΚ έχει να πατήσει σε τελικό καμιά εικοσαετία, δείχνει το μέγεθος της αποτυχίας. Α ναι… Και σε όσους δεν κάνει ο Βασιλακόπουλος, ας τον ρίξουν. Όχι μέσω Twitter.
Να λειτουργήσουν τα Πειθαρχικά Όργανα. Και για τους χούλιγκαν των γηπέδων. Και για τους χούλιγκαν των πληκτρολογίων. Θα γίνει αυτό ποτέ; Αναρωτιέμαι…
Θα συμφωνήσετε πιστεύω ότι τα παραπάνω απευθύνονται σε μια ιδανική κατάσταση. Αυτή δεν θέλετε; Κάθε σύστημα έχει τις αδυναμίες του. Όμως δεν είναι δυνατόν οι αδυναμίες να είναι ο κανόνας στην Ελλάδα. Κι εμείς να το έχουμε συνηθίσει.
Κι ως γνωστόν, όταν συνηθίζεις το τέρας, αρχίζεις και του μοιάζεις.
Την επόμενη φορά λοιπόν που θα θελήσετε Final 8 ή Final 4 στο Κύπελλο, κάντε πρώτα την αυτοκριτική σας. Κι εμείς το ίδιο, φυσικά.
Διαβάστε όλα τα μπλογκ του συντάκτη εδω
Κάντε follow στο Sportime
Κάντε like στην σελίδα του Sportime στο Facebook
Aκολουθήστε το Sportime στο Instagram