Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι πρωταθλητής στο NBA είναι MVP και πλέον μέσα στους 75 καλύτερους παίκτες όλων των εποχών!
Ο Αντετοκούνμπο δίπλα σε ονόματα που λατρεύαμε από πιτσιρικάδες, όταν το κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη άρχισε να μπαίνει στη ζωή μας. Με κάποιες «σκόρπιες» πληροφορίες στις εφημερίδες. Με βιντεοκασέτες στα Video Club της εποχής που εξαφανίζονταν για να δούμε το All Star Game. Με κάτι αγώνες στην ΕΡΤ αραιά και που.
Οι πιο προχωρημένοι είχαμε και την Pontel με επιλογή ομάδας ή αγώνων. Κάπως έτσι όλοι αυτοί οι παίκτες έγιναν «μύθοι» στη συνείδησή μας και περιμέναμε πως και πως τη στιγμή που θα τους απολαύσουμε.
Θυμάμαι στα πρώτα μου δημοσιογραφικά βήματα, τον αείμνηστο Διευθυντή Σύνταξης στο «Φως», Νίκο Καρελλά, να μας λέει: «Αυτό το Νι Βήτα Άλφα γιατί το βάζουμε κάθε μέρα;». Πανηγυρίζαμε διότι είχαμε προχωρήσει σε τεχνολογικό θαύμα με το σύστημα faxback που μας έστελνε τα στατιστικά κάθε αγώνα!
Μιλάμε για θαύμα, έτσι; Μπορεί οι νεότεροι να τα ακούτε αυτά και να απορείτε μαζί μας (άλλωστε λίγοι ξέρετε ακόμα και το fax) αλλά πιστέψτε μας, ήταν ολόκληρη μυσταγωγία. Αυτό το «Νι Βήτα Άλφα»
Ήταν η εποχή που ο Αντετοκούνμπο δεν είχε γεννηθεί ακόμα. Εμείς καμαρώναμε τα αστέρια της εποχής και περιμέναμε είτε το «Επταήμερο» είτε το «Μπάσκετ» να βγάλουν καμιά αφίσα! Δε μπορούμε να σας περιγράψουμε τα συναισθήματά μας όταν ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ (ο δικός μου GOAT) ή ο (ρούκι τότε) Σακίλ Ο’ Νιλ είχαν έρθει στην Ελλάδα.
Θυμάμαι την «καταδρομική» στον «Αστέρα» της Βουλιαγμένης μήπως και του πάρω συνέντευξη! Ή όταν πήρα συνέντευξη από τον Μπάιρον Σκοτ τον άκουγα να μου περιγράφει τη δυναστεία των Λέικερς (που βλέπαμε από τις αφίσες) και τις εκφράσεις του Πατ Ράιλι.
Κι αίφνης, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο.
Που ήρθε όχι απλώς για να λύσει τον «καημό» που είχαμε τότε («πότε θα δούμε Έλληνα στο ΝΒΑ») αλλά για να γίνει ίνδαλμα. Και να τοποθετηθεί σε αυτή τη φωτογραφία που βλέπουμε, με την ομάδα των 75 καλύτερων όλων των εποχών, ως ίνδαλμα πλάι στα δικά μας ινδάλματα.
Αυτά που θαυμάζαμε από παλιά. Ο Αντετοκούνμπο με την πρόοδο και την εξέλιξη θα είναι σίγουρα wallpaper αλλά εμείς έχουμε μείνει «κολλημένοι» στις αφίσες με τα αστέρια του NBA που είχαμε στο δωμάτιο μας, ως έφηβοι.