Συμβουλάτορες επ’ αμοιβή, τύποι που ζητούν προκαταβολές για να προωθήσουν στο NCAA, ατζέντηδες με αντιεπαγγελματική συμπεριφορά και Ακαδημίες με ρόλο εισπρακτικό συνιστούν κίνδυνο για τα νεαρά παιδιά. Το μπάσκετ στην Ελλάδα υποδέχεται τα… νέα φρούτα που παίζουν με τα όνειρα των παιδιών κι εκμεταλλεύονται την αγωνία (και την βιασύνη) των γονιών.
Για τις μικρές Εθνικές ομάδες, τα έχουμε γράψει και ξαναγράψει. Για τη νοοτροπία που καλλιεργείται σε ένα τοξικό περιβάλλον, για την fast track προώθηση, για τον καθόλου παιδαγωγικό τρόπο προσέγγισης, για πολύ συζητήσιμες επιλογές προσώπων, για συμπεριφορές, για αναξιοκρατία. Πιθανότατα να είμαστε και οι μόνοι που τα γράφουμε… Δεν έχει σημασία αυτό. Το σημαντικό είναι να προλάβουμε τα γεγονότα διότι η κατάσταση έχει ξεφύγει.
Είναι εύκολο να δεις ότι το μπάσκετ αλλάζει κι εμείς ΔΕΝ ακολουθούμε. Όμως τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Γύρω από αθλητές μικρών ηλικιών έχει δημιουργηθεί μια «φάμπρικα» που περισσότερο μοιάζει με εκμετάλλευση παρά με παροχή υπηρεσιών. Γύρω απ’ αυτή τη λεγόμενη παραγωγική διαδικασία έχουν φτιαχτεί παραμάγαζα που δεν προσφέρουν τίποτε το σημαντικό πέρα από εκδούλευση… Μόνο και μόνο προς ιδίων όφελος όσων παριστάνουν τους «γκουρού».
Μπάσκετ στην Ελλάδα: Η κατάσταση ξέφυγε
Οι γονείς θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί διότι κι από τη δική τους πλευρά η κατάσταση έχει ξεφύγει. Πέρα από την τοξικότητα που υπάρχει, δυστυχώς ένα ποσοστό γονιών περισσότερο ασχολείται με το «σήμερα» και πως θα εξασφαλιστεί ένας μισθός παρά με το «αύριο».
Οι γονείς θα πρέπει να αναζητήσουν το κατάλληλο περιβάλλον για το παιδί. Εκεί που θα προπονηθεί σωστά και θα προοδεύσει ως αθλητής και ως χαρακτήρας. Ακόμα κι όταν έρθει η ώρα του ατζέντη πάλι θα πρέπει να είναι έτοιμος να ακούσει αλήθειες και να βρει τον καλύτερο. Διότι- για να μην τα τσουβαλιάζουμε όλα- μπορεί να έχουν «δαιμονοποιηθεί» οι ατζέντηδες αλλά η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν κι εκεί πολλοί σωστοί επαγγελματίες.
Και δεν είναι δύσκολο να βρεθούν οι κατάλληλοι. Αρκεί να υπάρχει λογική και σοβαρός στόχος.
Παραμάγαζα και εκδουλεύσεις
Πάμε παρακάτω. Γύρω λοιπόν από τα νεαρά παιδιά που παίζουν μπάσκετ έχουν δημιουργηθεί παραμάγαζα από:
*Συμβουλάτορες που πηγαίνουν στους γονείς (σε Ακαδημίες κατά κύριο λόγο) παριστάνοντας τους «γκουρού» του αθλήματος και ζητάνε ποσά προκειμένου να παραδίδουν… μηνιαίο έλεγχο. Τους λένε ότι αυτό γίνεται στο NCAA.
*Και μιας και πιάσαμε το κολλεγιακό: Υπάρχει κι άλλη μια «φυλή» που ευδοκιμεί εσχάτως που τάζει υποτροφία σε κολλέγιο του NCAA ζητώντας μάλιστα προκαταβολή για να «βοηθήσει» το παιδί. Στις περισσότερες περιπτώσεις η απάντηση είναι «δυστυχώς δεν τον δέχτηκαν».
*Ατζέντηδες που δεν καλύπτουν την επαγγελματική τους υπόσταση καθώς λειτουργούν με γνώμονα αποκλειστικά το ΑΜΕΣΟ ΚΙ ΕΥΚΟΛΟ κέρδος και βάζουν τους αθλητές στη λογική «κοίτα την πάρτη σου».
*Προπονητές ακαδημιών χωρίς εξειδίκευση που μοιράζουν το χρόνο τους σε 3-4 ομάδες για να βγαίνει το… μεροκάματο. Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά.
*Ένα νέο «φρούτο» είναι το… personal που καλλιεργείται από πολλούς. Ότι δηλαδή το παιδί σώνει και καλά χρειάζεται «ατομικές» που βέβαια πληρώνονται με το αζημίωτο. Με τόσες ατομικές πάντως που γίνονται εδώ και χρόνια, είναι απορίας άξιο που δεν έχουμε δει αποτελέσματα.
*Και βέβαια οι Ακαδημίες με τον καθαρά εισπρακτικό ρόλο, όπως πολλές φορές έχουμε γράψει. Και ταυτόχρονα το ΧΡΕΟΣ των γονιών είναι να βρουν την κατάλληλη Ακαδημία για το παιδί τους και όχι να πέφτουν σε παγίδες.
Κάντε follow στο Sportime
Κάντε like στην σελίδα του Sportime στο Facebook
Aκολουθήστε το Sportime στο Instagram